❝ FANBOY ❝《 CHANBAEK 》*TŁUMACZENIE*

25. Secret

Baekhyun kochał męski zapach Chanyeola  i jego silne ramiona, które zdawały się chronić go przed wszystkim, co złe wokół nich. Czuł się tak bezpiecznie w uścisku Chanyeola  i to wszystko,  miało dla niego znaczenie.

Zdał sobie sprawę z błędu, który popełnił przez tygodnie i był bardziej niż szczęśliwy, że Chanyeol nie myślał o oddaniu go na jedną sekundę. Cieszył się, że Chanyeol utrzymywał się dla nich obu, gdy Baekhyun był zbyt słaby, by walczyć.

Baekhyun mógł mieć przeczucia, że Chanyeol był silny, silniejszy niż kiedykolwiek mógł, a to był jeden z powodów, dla których tak bardzo kochał Chanyeola.

Jego silna i szczęśliwa osobowość, która zaraziła wszystkich wokół siebie jak wirus. Szczęśliwy wirus.

Baekhyun spojrzał na Chanyeola błyszczącymi oczyma, pochylił się, by ucałować jego miękkie usta, dlatego wyższy zachichotał, wciągając go w ciasny uścisk.

— Kocham Cię.

Chanyeol uśmiechnął się, przeciągając palcami po miękkich, puszystych włosach Baekhyuna.

— Też cię kocham. — Baekhyun zamknął oczy, wdychając więcej zapachu Chanyeola.

W jego wnętrzu czuło się, jak wybuchają tysiące emocji, wysyłając elektryczne wstrząsy przez jego ciało i motyle w żołądku. Uwielbiał uczucie zakochania, uwielbiał uczucie szczęścia.

— Przepraszam, Channie, naprawdę, jestem taki smutny. — Chanyeol zachichotał na słowa Baekhyuna, czule całując go w czoło.

— Za co? W porządku szczeniaku, przestań się nabijać. — Baekhyun przygryzł wargę, ale mimo to skinął głową i przytulił się mocniej do ciepłej piersi Chanyeola.

— Po prostu nie myśl o tym więcej w porządku, skupmy się teraz na nas, nic więcej, tylko my. — powiedział Chanyeol, podkreślając " nas", gdy z miłością gładził jego policzek.

Mniejszy może natychmiast poczuł motyle w żołądku. Och, był zakochany. Zakochany w swoim olbrzymie.

— W porządku — wymamrotał, prawie szepcząc, zanim Chanyeol opuścił ramiona, spoglądając na jego łzawiące oczy, gdy złapał swoje różowe usta.

Obaj natychmiast ruszali się w rytm, zanim Chanyeol polizał wargę Baekhyuna, prosząc o wejście. Ich oczy były zamknięte, ale Chanyeol czuł już, jak Baekhyun się rumieni.

Powoli rozchylił usta, dając Chanyeolowi dostęp, gdy drugi się uśmiechnął, owijając ramiona wokół mniejszego i powoli pogłębiając pocałunek.

Baekhyun cicho krzyknął, ale szybko się rozluźnił, pozwalając Chanyeolowi poprowadzić go przez pocałunek, gdy motyle zaczęły stawać się coraz bardziej namolne, czując, jakby był na krawędzi, by eksplodować.

Jego ciało bardziej krzyczało, ale jego mózg kazał mu przestać. Zatrzymać się, zanim będzie za późno.

Wiedział, że Chanyeol nie zmusi go do niczego, ale nie wiedział, czy może już kontrolować siebie. Jego ciało było uzależnione od Chanyeola, jego pocałunków i delikatnego dotyku.

Jak mógł przeżyć bez niego? Jak mógł nawet spróbować o nim zapomnieć?

Chanyeol jako pierwszy przełamał pocałunek, by wziąć głęboki oddech, po czym spojrzał na Baekhyuna z uśmiechem na ustach. Powoli połączył ich czoła, zauważając, jak spuchnięte są usta Baekhyuna.

— Uwielbiam Cię całować — szepnął mu do ucha, zamknął oczy, ciesząc się zapachem Baekhyuna.

Baekhyun uśmiechnął się, jego twarz była całkowicie pokryta czerwienią. "Ja uwielbiam cię całować."

***

Baekhyun nerwowo zerknął na telewizor, obserwując, jak jego chłopak siedzi na małej kanapie z szerokim uśmiechem na twarzy.

Chanyeol powiedział mu, że nie musi się denerwować, ale po prostu nie mógł przestać myśleć o tym, co może się zdarzyć tej nocy. Może zapyta go o jego związek z Baekhyunem. Ach, Baekhyun przestań myśleć.

Westchnął, przytulając niedźwiedzice, którą dał mu Chanyeol, gdy jego wzrok skupił się na wyższym, który wyglądał tak oszałamiająco pewnie. Czasami Baekhyun żałował, że nie może być równie pewny siebie, ale po prostu nie mógł, nawet gdyby było o wiele lepiej, odkąd spotkał wyższego.

Przed spotkaniem z wyższym był żałosnym nerdem, który zarumienił się nad każdą rzecz i potrzebował Luhana do normalnych rozmów z ludźmi. Ale ponieważ wyższy jest tam, to jest łatwiejsze, jego pewność siebie wzrosła, ale wciąż jej brakowało. Może byłoby lepiej z czasem?

Obudził się ze swoich myśli, kiedy usłyszał głos Chanyeola uderzający go w ucho.

— Czasem ciężko jest być sławnym, zwłaszcza gdy masz zbyt wiele harmonogramów i nie masz czasu dla swojej rodziny lub przyjaciół.

Baekhyun uśmiechnął się, uwielbiając, jak Chanyeol zachichotał ślicznie. Jak mogę mieć tyle szczęścia? Mógł mieć wszystkich, ale mnie wybrał.

— Och i jak sobie radzisz, widząc wciąż swoją rodzinę i przyjaciół?

— Zwykle widzę ich, gdy nie mam harmonogramów, ale ponieważ moja rodzina nie mieszka w pobliżu, nie mogę ich częściej odwiedzać.

Baekhyun zmarszczył brwi, podczas gdy smutek tkwił w jego ciele. Nigdy o tym nie myślał. Bolesne było dla Chanyeola, by nie był tak daleko od swojej rodziny. Gdybym mógł zrobić coś aby mu pomóc.

— To okropne, przepraszam, mam nadzieję, że wkrótce się z nimi zobaczysz.

— Też mam nadzieję.

— Dzięki — zachichotał, znów się uśmiechając.

— Mam nadzieję, ale wszystko w porządku, wiedzą, że jestem zajęty i wspierają mnie we wszystkim.

Baekhyun uśmiechnął się lekko, tuląc niedźwiedzia mocniej w jego ramionach. Jego rodzice to prawdopodobnie dobrzy ludzie, tacy jak Chanyeol. Chciałbym spotkać ich pewnego dnia. Zaczerwienił się na myśl o spotkaniu z rodzicami Chanyeola. W końcu ich związek jest czymś bardzo poważnym.

— To urocze i powiedz nam, Chanyeol, czy masz teraz kogoś wyjątkowego? — Tłum zaczął krzyczeć, gdy Baekhyun wstrzymał oddech. Nie rób tego. W porządku, jeśli jesteśmy tajemnicą.

— Proszę, Channie.

Chanyeol uśmiechnął się ciężko, jego policzki zrobiły się różowe, gdy spojrzał na tłum i na drobną kobietę obok niego.

— Właściwie-. — Zatrzymał się na chwilę ciszy, patrząc prosto w kamerę, tworząc gęsią skórkę na całej skórze Baekhyuna.

— Tak.

***