❝ FANBOY ❝《 CHANBAEK 》*TŁUMACZENIE*

14. Skype

Krople potu kapały na czoło Baekhyuna, a on nerwowo wpatrywał się w ekran swojego telefonu. Chanyeol mógł wysyłać mu SMS-a w każdej chwili.

Nadal nie mógł uwierzyć, że faktycznie będzie się widział na kamerce z Park Chanyeolem.

Ze słynnym Park Chanyeolem - osobą, którą pokochał, odkąd zobaczył go w telewizji po raz pierwszy.

To było 2 lata temu, kiedy Chanyeol grał w dramie, a Luhan zmusił Baekhyuna do oglądania z nim dramy. Tylko jedno spojrzenie na Chanyeola, a Baekhyun był już w nim zauroczony.

Przypomniał sobie, jak oglądał całą dramę w ciągu jednego dnia, ale nadal nie czuł się usatysfakcjonowany, więc sprawdził wszystkie dramy, w których grał . Wkrótce uzależnił się od niego, można by go nazwać fanboyem.

Zagryzł wargi i nerwowo bawił się pokrytymi potem dłońmi. Jego serce biło, jakby mogło wybuchnąć w jego piersi.

Od: Channie

Jestem gotowy, słodki jaka jest twoja nazwa na skypie?

Baekhyun odetchnął ciężko i jeszcze mocniej chwycił telefon, a jego ręce trzęsły się jak szalone.

Do: Channie

baekhyuneee_ :)

Baekhyun chwycił laptopa, kładąc go na łóżku, zanim usiadł przed nim. Zakrył twarz kocem i czekał na zaproszenie wyższego.

Naprawdę porozmawia na wideo czacie z Parkiem Chanyeolem za kilka minut. To było takie dziwne, takie nierealne. Dlaczego do diabła ktoś taki jak Park Chanyeol mógłby z nim rozmawiać? Nadal nie mógł tego zrozumieć.

Przez pokój rozległ się hałas, który cicho krzyczał. "Prawdziwy Pcy chce z tobą porozmawiać na kamerce" kliknął na Skype drżącymi dłońmi i odebrał połączenie, później  wziął głęboki oddech.

Przytulił miękki koc i ukrył połowę swojej twarzy, wpatrując się w wyświetlacz, wciąż tylko widniało czarne okno na wyświetlaczu.

Nagle czarne okno zniknęło i na ekranie pojawił się kędzierzawy chłopiec. Chanyeol. Uśmiechnął się szeroko do kamery, przyciągając wzrok mniejszego z błyskiem w oczach.

Chanyeol był taki przystojny, taki doskonały. Baekhyun miał trudności z łapaniem oddechu z powodu właśnie jego.

— To urocze, jak się przytulasz do koca, ale chciałbym cię w końcu zobaczyć. — Głęboki głos odbił się echem, a dla Baekhyuna wszystko wydawało się tak rozmyte i ciężkie. Jego uczucia przepływały przez jego ciało, obawiając się, że Chanyeolowi nie spodoba się to, co było ukryte pod kocem.

Chanyeol zauważył napięcie i westchnął z lekkim uśmiechem na twarzy.

— Baekhyun? Popatrz na mnie proszę.

Baekhyun ciężko przełknął ślinę, wpatrując się w ekran w oczy Chanyeola, czując, że może się w nich zgubić.

— Czego się boisz? Czy boisz się mnie?

— Nie! — odpowiedział Baekhyun, może trochę zbyt głośno, ale znów rozluźnił się, gdy zobaczył szeroki uśmiech Chanyeola.

— Dlaczego więc ukrywasz się przed mną? Już powiedziałem ci, że jesteś dla mnie wyjątkowy Baekhyun, jesteś najpiękniejszą istotą, jaką kiedykolwiek widziałem.

Serce Baekhyuna zaczęło bić szybciej, gdy jego słodkie słowa sprawiły, że zadrżał na całym ciele.

Oddychał głęboko i powoli zdjął koc, unikając ekranu.

— Jak powiedziałem ,piękny.

Twarz Baekhyuna pokryła się wkrótce czerwienią, a jego policzki płonęły. Uśmiechnął się lekko, wciąż unikając ekranu.

— Wiesz ... — powiedział Chanyeol niespokojny i Baekhyun odważył się spojrzeć na niego. Teraz to on unikał kontaktu wzrokowego z mniejszym.

— To wstyd przyznać, ale nie mogę przestać o tobie myśleć.

Baekhyun patrzył na ekran z szeroko otwartymi oczami, podziwiając mały rumieniec pokrywający policzki Chanyeola. Jego oddech z każdą sekundą stawał się coraz cięższy. Słysząc coś takiego, jak to, które wydobyło się z tego kogoś, w którym tak długo się podkochiwał, wydawało się, że było to nierealne.

— Przepraszam, jeśli to było dla ciebie niewygodne ...

Nie!- Chanyeol uśmiechnął się ciepło. Ich serca biły nieustannie w rytm muzyki.

Lekkie uśmiechy widniały na ich twarzach, a ich oczy lśniły, jak gwiazdy na czystym nocnym niebie.

— Naprawdę chcę cię teraz zobaczyć, ale nie będę cię zmuszał. — Baekhyun słuchał głębokiego głosu Chanyeola, gryząc nerwowo usta.

— Spotkamy  się? ..

Chciałby, ale było za wcześnie. Prawdopodobnie leżałby martwy na podłodze w ciągu kilku sekund po jego zobaczeniu na żywo. Jego uczucia były już zbyt duże, jak dla jego ciała.

— Przykro mi, Chanyeol, naprawdę chcę ...

— W porządku Baek, nie spieszmy się.

Baekhyun chciał teraz zachichotać jak mała dziewczynka, ale zmusił się, by zachować spokój. Gdyby Chanyeol zobaczył, jak bardzo jest fanboyem, prawdopodobnie uciekłby od niego.

— Dzięki Channie. —  Chanyeol uśmiechnął się do kamery, wywołując dziwne uczucie w żołądku Baekhyun'a ... jak latające w nim motyle, pragnące więcej Chanyeola, więcej niż tylko jego  spojrzenia.

Zarumienił się głęboko, uwięziony w swoich myślach, prawie zapominając, że Chanyeol wciąż go obserwuje.

— Jesteś taki słodki, że mogę na ciebie patrzeć już zawsze.

Twarz Baekhyuna stała się jeszcze bardziej czerwona, a ten mniejszy natychmiast przesunął dłonie w kierunku twarzy, ukrywając je za drobnymi dłońmi.

— Stop Channie ~

— Dlaczego? ~ — Chanyeol zachichotał rozbawiony, wpatrując się w ekran szerokimi, błyszczącymi oczami

Nie tylko serce Baekhyuna pulsowało szybko, także Chanyeola biło szybciej niż kiedykolwiek wcześniej. Nigdy nie czuł, że ktoś go pociąga.

— Nigdy nie spotkał kogoś takiego jak Baekhyun. Kogoś, kto może sprawić, że jego serce bije szybciej i będzie czekał na niego chociażby i wieczność.

***