"yes sir? this is riela from DtL what can i do to solve some prob---" napahinto ako sa pagsasalita ng bigla itong magsalita.
"come to my office right away." mapangutos na tunog na sabi ng supervisor ko.
pagkatapos sabihin ang mga katagang yun ay binabaan na ako. madali kong inooff ang computer ko at saka dali daling naglakad papunta sa office niya. habang nasa elevator ako ay hindi ko maiwasang kabahan dahil minsan na akong nakapunta sa office niya at puro sigaw at pinagsasabon ako nito dahil sa kamalian ko.
nang makarating ako sa tapat ng office niya ay huminga ako ng malalim at saka kumatok.
"come in." dahan dahan ko namang binuksan ang pinto at hinihintay ang pag uumpisa ng pag sasabon niya sakin sa kung ano mang mali ang nagawa ko.
"riela,"
"ye- yes s-sir." pigil kabang sagot ko.
"isn't it's"
"SIR! SORRY PO SORRY PO SA KUNG ANO MAN ANG NAGAWA KO SORRY PO SIR SORRY PO."
"what??" takang tanong nito sakin pagkatapos kong sabihin at halos paluhod na pagmamakaawa ko sakaniya.
bahagya siyang natawa kaya naman umayos ako ng tayo.
"ang gusto ko lang sanang sabihin ay hindi bat malapit na ang finals niyo??" tanong niya.
napatingin naman ako sakaniya at saka lang ako natauhan ng maalala kong sa monday na ang finals.
"ahh oo nga po pala. pero may buka--"
"you should take a leave." mahinahon na sabi nito sakin na deretso sa mata ang tingin.
"pero kase sir ano po eh ano--"
"you can go back after you finals. i know the heads will understand." seryosong sabi nito.
"ah, mag sesend muna po ako ng---"
"i already did, thats why you can take your leave." sabi nito at napatingin naman ako sakaniya ng deretso sa mata.
"pero hindi pa po inaabrubahan--"
"i told you the heads will understand. heres the confirmation." napatingin ako sa envelope na iniusog sa banda ko at agad naman akong lumapit para kunin yun..
binuksan ko yun at sinimulang basahin. pero hindi ko matiis at hinanap ang confirmation na pwede akong magleave. at tama nga si sir pinayagan nila akong mag leave for a week....
"yeees!! sir thankyou!! thankyou sir!" sabi ko at nagbow ng kaunti sakaniya.
lumabas ako sa office niya ng may ngiti sa labi. agad akong umuwi at saka nagbanlaw at natulog.
'riiiiiingggggg riiiingggggg' napatingin ako sa kabilang banda kung nasan ang cellphone ko at tinignan kung sino ang tumatawag. number lang. kaya naman ay pinatay ko na at bumalik na sa pagkakatulog.
pero hindi ko paman naayos ang pagkakahiga ko ng bigla nanamang nagring ang phone ko at sa pagkakataong ito ay kinuha ko na at sinagot.
"helllo? sino to? ang himbing ng tulog ng tao nanggugulo--"
"riela." napamulat ako ng mata ng marinig ko ang boses na yon.
hindi na ako ulit nakapagsalita pa dahil sa kabang naramdaman ko. nanatili akong walang imik hanggang sa magsalita nanaman ito.
"anak tama na ang pag hihirap" sa pagkakataong ito ay napatayo na ako sa pagkakahiga.
"hehe, pasensya na po mali po ata ang tinatawagan niyo." sabi ko at pinatayan siya.
anong nangyari? himala at si mama na ang unang tumawag sakin ngayon. at mas lalong nakakagulat ay ang pagkomusta niya sakin. pero bat ganon? iba yung pakiramdam ko ngayon. parang may mali. napatingin ako sa phone ko at nakita kong umilaw yon.
kinuha ko yun at tinignan ang message na dumating.
'bumalik kana sa bahay anak. miss kana ng papa mo."
si papa? bakit? anong nangyari? gusto kong itanong yan ngayon sakaniya pero may isa sa kalooban ko nagsasabing wag at may isa namang nagtutulak na gawin ko iyon.
"bakit pa ngayon kung kailan pati siya nagawang talikuran ako noon?" nalilitong tanong ko sa sarili ko.
ipinawalang bahala ko nalang ang nangyayari kanina at nagsimula ng maglinis ng katawan. agad naman akong pumunta sa salas dala dala ang mga libro ko at nagsimula ng magaral.
lumipas ang sabado at linggo na ganun lang ang ginagawa ko na pati sa cafe na pinapasukan ko ay nagbabasa rin at nagaaral na pinapayagan naman ng may ari. at masasabi ko nalang na sobrang salamat ko sakaniya.
nang matapos ang dalawang araw na pagaaral ay saka ako humilata sa kama at saka ipinahinga ang utak ko. pero napatingin uli ako sa cellphone ko na ngayon ay panay ang ilaw. tumayo ako at lumapit.
ngayon ko lang napansin na mejo marami na pala ang message sakin ni mama. isa isa kong binuksan at binasa iyon dahilan para mapaupo at at tumagas ng tumagas ang luha.
*********
sorrrrryyyyy for beeiingg unupdated for basta sorrryyyyyyy guyssssss lab lab
short muna ngayon ngayon ko lang nagawa to. sorrryyyyyyy lablab.
