Aşkın Esiri (Tamamlandı)

Aşkın Esiri 7.Bölüm

Bahşende: Çok şaşırdığını biliyorum biz de seni görünce çok şaşırmıştık ama başına gelenler yüzünden konuyu açmadık insan insana benzer deyip geçtik ama Ömerin kafası karışıyor. O fotoğrafdaki Filiz...Ömerin eski eşi. Üniversite yıllarında severek evlenmişlerdi bir sabah uyandığımızda Filiz eşyalarını da toplayıp gitmişti. Annesinden sonra Filiz de terketti Ömeri. Gidişinden 5 sene geçiyor ve tek bir haber bile yok ondan ailesi bile bilmiyor nerde olduğunu. Yani Ömer seni ona bebzettiği için bu kadar iyi davranıyor sana. Filize benzemesen yine kurtarır mıydı seni o adamın elinden? Kurtarırdı merhametlidir benim torunum ama sana olan ekstradan ilgilisi , samimiyeti Filiz yüzünden. Sen de farkındasındır Ömerle dünyalarınızın çok farklı olduğunun ve aranızda da birşeyin olamayacağının. O yüzden Ömerin kafasını daha fazla karıştırmadan onun hayatından tamamen çıkmalısın. Bu para seni uzun bir süre idare eder. Diyerek zarfı Zehranın önüne koyar.

Zehra: İstemiyorum sizin paranızı falan. Ben bu güne kadar başımın çaresine nasıl baktıysam yine öyle bakarım. Diyerek kalkıp gider

Bahşende: Eğer birazcık gururun varsa bu evde kalmazsın Zehra hanım.

Zehranın odasında.

Zehra: Hadi kızım hazırlan gidiyoruz

Ömrüm: Nereye?

Zehra: Bilmiyorum ama bu evde daha fazla kalamayız.

Ömrüm: Neden ama?

Zehra: Birtanem lütfen hiçbir şey sorma gitmemiz lazım diyorum. Der ve eşyalarını toplar kimseye gözükmeden giderler.

1 saat sonra.

Ömer: Yok yok yok. Her yer yere baktım yoklar

Ayşe: Ya nereye gitmiş olabilirler ki?

Cevriye: Eşyalarınıda aldıklarına göre belliki temelli gitmişler.

Ömer: Ben onları nerde bulacağımı biliyorum.

Ayşe: Lütfen abi bul Zehrayla Ömrümü.

Bahşende: Belli ki burda kalmak istemiyor Zehra zorla burda tutacak değilizya

Ömer: Onu o adamın eline bırakmıycam. Burda kalmak istemiyorsa başka bir yer buluruz sorun değil. Der ve evden çıkıp sahile gider arabadan indiğinde Zehrayla Ömrümü bir bankta otururken görür.

Ömer: Burda olduğunuzu biliyordum.

Ömrüm: Ömer abiiii!!! Der Ömerin kucağına koşarak

Zehra: Neden geldin?

Ömer: Neden gittin?

Zehra: Öyle olması gerekti.

Ömer: İyide niye birden bire ne oldu ne değişti.

Zehra: Sana hesap vermek zorunda değilim.

Ömer: Ben seni bırakmam!

Zehra: Niye Filize benzediğim için mi?

Ömer: .......

Zehra: Ne oldu verecek bir cevabın yok demi?

Ömer: Nerden öğrendin?

Zehra: Öğrendim işte ne önemi varki.

Ömer: Konuşmamız gerek

Zehra: Konuşulacak birşey yok.

Ömer: Konuşmamız gerek dedim.

Zehra: Ben de konuşulacak birşey yok dedim.

Ömer: İyi biz gidiyoruz istersen sen de gelirsin. Diyerek Ömrümle arabaya doğru yürümeye başlar.

Zehra: Vallaha çocuğumu kaçırıyolar diye bağırırım gel buraya. Diye bağırır Ömerin arkasından. Fakat Ömer oralı olmaz bile.

Zehra: Ya kime diyorum?

Ömer: Geliyor musun?

Zehra: Hayır gelmiyorum konuşmakta istemiyorum

Ömer: Bak konuşalım sonra sana engel olmiycam söz.

Zehra: Bak söz verdin.

Ömer: Merak etme söz verdim mi tutarım.

Zehra: İyi. Der ve geçip arabaya oturur.

Parkta.

Ömer: Hadi bakalım prenses sen oynamaya git. Der ve Ömrüm parkta çocuklarla oynamaya gider.

Zehra: Seni dinliyorum

Ömer: Neden öyle düşünüyorsun bilmiyorum ama ben Filize benzediğin için değil Zehra olduğun için senin yanındayım

Zehra: Zaten gerçeği söylemeni beklemiyordum senden.

Ömer: Gerçek bu Zehra inan bana. Bana inanıyorsun demi?

Zehra: İnanmasam o konakta kalmazdım ama bu konu başka. Filizin resmini gözlerimle gördüm ne kadar benzediğimizi...

Ömer: Evet benziyorsunuz ama o Filiz sen ise Zehrasın benziyor olabilirsiniz ama karakterleriniz tamamen farklı o beni terk edip giden kadın. Tek bir haber bile alamıyorum 5 senedir ama sen ona benzediğin için değil Zehra olduğun için sen olduğun için yanındayım niye anlamıyorsun niye inanmıyorsun bana.

Zehra: İnanıyorum. Ama sende beni anla o fotoğrafı görünce...

Ömer: Anlıyorum ve bu konuyu burda kapatıyoruz tamam mı?

Zehra: Tamam. 

Ömer: Eve gidelim mi?

Zehra: Gidelim.

Konakta.

Ömer: Ne oluyor? Ne oluyor dedim niye susuyorsunuz?

Koray: Ablam...

Ömer: Ne olmuş Ayşeye?

Bahşende: Ayşeyi kaçırmışlar.

Ömer: Ne???

Zehra: Ne? Nasıl kaçırmışlar?

Bahşende: Sen sus!!! Söyledim sana git dedim çık hayatımızdan dedim zamanında gitseydin şimdi bunların hiç biri gelmiycekti başımıza.

Ömer: Zehra ile ne ilgilisi var?

Defne: Çünkü o Yener denilen manyak kaçırdı Ayşeyi

Zehra: Yener mi?

Bahşende: Hepsi senin yüzünden kim bilir şimdi torunum...

Ömer: Yeter!!! Zehranın bir suçu yok. Konuşurken üslubunuza dikkat edin. Eee şimdi eli kolu bağlı oturacak mıyız burda?

Defne: Polise giderseniz Ayşe ölür dedi.

Zehra: Polise gidemeyiz zaten o yüzden bunca yıl polise gidemedim o tutuklansa bile dışarıda bir sürü adamı var asla rahat bırakmazlar bizi.

Ömer: Sen Ömrümü de al odaya geç.

Zehra: Ama...

Ömer: Zehra odaya geç dedim lütfen ve sakın dışarı çıkma. Size gelince sizinle daha sonra konuşucam. Der Bahşendeye bakarak.

Zehra: Nereye?

Ömer: Kardeşimi o şerefsizin elinden kurtarmaya böyle eli kolu bağlı oturamam ben.

Koray: Ben de geliyorum abi.

Ömer: Sen burda kal. Nihat nerde?

Cevriye: Duyunca kendini dışarı attı Ayşeyi arıyor.

Ömer: Tamam ben Nihatı bulur onunla giderim. Diyerek dışarı çıkar.

Zehra: Birtanem sen Hediye ablanın yanına git mutfağa ben de geliyorum.

Ömrüm: Tamam anne. Der ve Zehra Ömerin peşinden gider.

Zehra: Ömer!

Ömer: Sana odana git demedim mi? Der ve Zehra Ömerin boynuna sarılır.

Zehra: Dikkat et kendine ne olur.

7.Bölümün sonu