KOR

BAŞLANGIÇ

Koştum, koştum, koştum. 

 Bir eve denk geldim. Hızlıca kapıyı açmaya çalıştım. Kilitli değildi. Hemen evi kontrol ettim. Yağmur başlayacaktı.

Evde kimse yoktu. Üst kata çıktım. İkinci odada bir sandık buldum. Sandığı açıp lazım olabilecek malzemeleri topladım; bandaj ve biraz da cephane. Cephaneyi kullanabileceğim silahım yoktu. Acilen iyi bir silaha ihtiyacım vardı. 

Biraz daha evi dolaştım ve bir odada bana lazım olan silahı buldum. Cephaneyi de doldurunca tabancamla yoluma devam ettim.Tam evden çıkacakken ayak sesi duydum ve yürümeyi kestim. Ben daha şanslıydım.

Evin kapısı aniden açıldı. Saklandığım duvarın arkasından yavaşça bedenimi ve silahımı çıkardım. Karşımdaki adamın üç-beş el ateş ile  işini bitirdim. Sıkıntı yoktu, paniğe de. Ateş ettiğim için dikkat çekmiştim ve evden ayrılıp patikaya saptım. Risk alamazdım. 

Biraz ileride bir ağaç vardı. Ağacın dibinde ise bir hareketlilik... Dikkat çekmeden ona ilerledim. Zaten arkası dönüktü. Yine şans beni seçmişti. Onun da kanını döktüm. Bu kez ondan çıkan eşyaları toplayıp yoluma devam ettim. 

Bu kez Güney'e doğru yol alıyordum ki o an bir el silah sesi geldi. Yara aldım ancak pes etmeden yoluma devam edebilirdim. Sağ-sol yapıp arkama dönüp yeni silahım ile kadını taradım. Acemi olduğu her halinden belliydi. Ben ona ateş ederken panik yapıp hareketlerimi taklit etti. Çok geçmeden o da can verdi.

Kadını da hallettikten sonra yaralarımı sarmaya başladım. İşimi hızlıca bitirince yoluma koyuldum. Yağmur durmuştu. İlerideki evi görebiliyordum, bu da doğru yolu izlediğimi kanıtlıyordu. Yani yolun devamında yeni bir yerleşke vardı. Eve girip içindeki eşyaları topladım. Geri çıktım, oyalanmadım. Yoldan devam ettiğimde terk edilmiş bina ile karşılaştım. Düşünmeden içeri daldım. Bir terslik vardı çünkü tüm malzemeler toplanmıştı. Tuzağa düştüğümü anladım. Silah sesleri duyunca her şey için çok geç olduğunu fark ettim. Kanım yerde süzülmeye başladı.