Studies, Career or Lovelife?

Chapter 3

Biglang pumasok sa canteen si Ralph. Agad siyang nakita ni Shelley at tinakpan niya ang bibig ni Cara. Nanlaki ang mga mata ni Cara nang makita si Ralph. Palapit ang lalake sa kanila.

Tumayo si Shelley at nagmadaling umalis sa canteen. Sinundan siya ni Ralph. Pagkaalis ng dalawa...

Steph: OMG! What did just happen?

Kent: (kay Cara) Magkakilala ba sila?

Cara: (bumulong sa magkasintahan) Hindi ako pwedeng magkamali. Siya iyong boyfriend ni ate na iniwan siya.

Steph/Kent: What?!

Steph: Teka, ba’t di ko iyon alam? Hindi niya iyon nakwento sa akin.

Cara: Kasi ayaw pag usapan ni ate. Matagal na iyon... almost 4 years ago..

Kent: I didn’t know that too.

Cara: Ngayon ko lang nakita ng personal iyong lalakeng iyon.. Maraming pictures si ate kasama siya.. Minsan, may makikita pa nga ako sa room niya.

Steph: Hindi pa ba siya nakaka-move on? Bakit siya iniwan?

Cara: Nung mamatay sina Mommy at Daddy, naging busy kami para sa funeral. That time, nag pe-prepare iyong family nung guy para sa paglipat nila sa U.S. Hmmm.. nawalan ata sila ng communication, may misunderstanding din.. then.. bigla nalang hindi nagpakita iyong boyfriend niya...

Kent: Are you sure na iyon ang boyfriend niya?

Cara: Sure na sure, Kuya Kent. Ang dami nilang pictures dati.

Steph: Haayy.. kaya naman pala ganun si Shelley kanina..

Kent: Teka.. Diba sinundan ni Ralph si Shelley? San kaya sila pumunta?

Nagkatinginan silang tatlo.

---

Tumakbo si Shelley papunta sa rooftop ng isang building malapit sa canteen. Iniwasan niyang makita siya ng ibang students. Alam niyang pag uusapan siya pag nagkataon.

Nang nasa rooftop na siya, pilit niyang sinasara ang pinto pero napansin niyang sira na ang lock nito.

No choice, bulong niya sa sarili. I just have to face him.

Maya maya, nadatnan ni Ralph si Shelley na nakatingala sa langit. Nakatalikod ang babae sa kanya.

Ralph: Shell..

Shelley: Don’t call me that!

Dahan dahang lumapit si Ralph sa kanya.

Ralph: I’m sorry.

Shelley: After all these years, babalik ka dito and this is what I get?!

Humarap si Shelley sa kanya. Nagulat si Ralph nang makitang umiiyak ito.

Shelley: SORRY? Akala mo lahat nadadaan sa sorry?

Ralph: I’m sorry. I should not have left you.

Hinawakan ni Ralph ang kaliwang braso ni Shelley.

Shelley: Don’t touch me! (biglang lumayo)

Ralph: Shell, I know I‘ve hurt you and I’m very sorry. Let’s start over.

Pinunasan ni Shelley ang mga luha niya gamit ang palad niya.

Ralph: I'm so sorry.

Shelley: I’m not the girl that you used to know. I’ve changed.

Ralph: I still love you.

Shelley: Kung mahal mo ako, di mo sana ako iniwan.

Ralph: I regret it, Shell. I’m sorry for my mistake. I won't ever leave you again.

Ngumiti si Shelley. Lumapit siya kay Ralph. Hinawakan niya ang magkabilang pisngi nito.

Ralph: Shelley, I love you.

Shelley: I know.

Suddenly, she kissed him. He didn’t expect it... but he kissed back. It was just for a moment. A moment that felt like an eternity for him.

Then, she stared at his eyes.

Shelley: That was our last kiss.

******************************

A/N:

Chapter 3 done! Sorry.. Maikli lang.

Comments?

Abangan niyo po sana ang Chapter 4 and so on...

xx _bloodheaven_ xx