Bir şans

14 1 2
                                    

Evet bi sorun var ama ne. Aslında hiç sorgulayan merak eden biri değilim ama onu... Her neyse şu an önemli olan joo won ve minjae ben ve benim karakterim değil. Bu arada joo won'u odaya çağırdım. Ve arkasından doktor odaya girdi.
"Merhaba asel hanım. İyiyiz sanıyorum. Evet birazdan taburcu olacaksınız. Bu arada eşiniz çok ağladı. Ve bir piskolağa gidiniz lütfen. Ben çıkış işlemlerinizi hallediyorum. Geçmiş olsun.iyi günler." dedi ve tam odadan çıkacakken doktara seslendim
"Eş derken o benim arkadaşım hatta o bile değil"dedim
"Bilemiyorum o kadar çok ağladı ki eşiniz zannettim"
"Peki tamam teşekkürler" dedim ve odadan çıktı. Joo won'a döndüm ve neden ağladı bu kadar dercesine bir bakış attım.
"Asel o seni çok seviyor lütfen ona bir şans ver"
"Saçmalama joo won ona ne şans vericem ben ya" diye çıkıştım
"Benim için. Seni bu kadar seven birisini yok saymamalısın "
"Yok saymıyorum sadece..."
"Aishh yok sayıyorsun işte"ve devam etti
"Benim için lütfen"
"Peki ama sadece senin içi..." diyemeden baş parmağını dudaklarımın üzerine koydu ve kulağıma yavaşça fısıldadı
"Bilmesin. Yani benim dediğimi ona sevdiğini söyle olur mu?"
"Peki "dedim ve ona sarıldım. Bir kaç dakika sonra hemşire gelip çıkabileceğimizi söyledi. Bir kaç eşyayı aldıktan sonra joo won ile
hastaneden çıktık. Dışarıda kollarını kafasının arasına almış olan minjae bize döndü ve aceleyle yanımıza geldi bana bakarak
"İyimisin haya... yani asel"
"İyiyim.teleşlanma ve bana böyle davranmaktan vazgeç hayatım"
Dedim şaşırarak bana baktı. Böyle bir şeyi beklemiyordu. Biraz afalladıktan sonra
"Nasıl"
"Böyle işte"
"Peki tamam. Nasıl davranmamı istersin acaba"
"İyi.fazla iyi hatta insanın sevgilisine davrandığı gibi"
"Sevgilim olmadığın için buna gerek yok. Hadi gidelim" ben tam konuşacakken beni kucağına alıp nazikçe arabanın arka koltuğuna bırakıyordu.beni tam bırakırken dudağına bir öpücük kondurdum. Bana şaşırmış gibi
"Ne yapıyorsun" dedi
"İyi sen"
"Bun... her neyse "diyip kapıyı kapattı. Yaklaşık 1 saat sonra joo won'un evindeydik. Minjae
"Neden buraya geldik kendi evin yok mu?"
"Yok.saçmalama minjae var ama ben buraya gelmek istedim"
"Peki sen bilirsin"
"Ben bilirim tabi" dedim joo won bana bağırdı.
"Artık eve girip uyumaya ne dersin asel?"
"Tamam kızma" dedim ve eve girdim. Joo won ve minjae arkamdan geldiler.ben salonda tekli koltukta otururken yanıma gelip onlarda oturdular joo won bana bakarak
"Hadi git bi duş al kıyafetlerin var zaten iyi gelir"
"Yaaa daha sonra yapsam olmaz mı?"
"Olmaz yoksa seni ben yıkarım ister misin hı?"
"Kıyafetlerim senin dolapta deme?"
"Evet. Bak ne çabuk yola geliyor gördün mü minjae?"
"Hıhı öyledir "dedi beni umursamadan. Bunu yapmamalıydı
"Hey!! bana böyle davranmamanı söylemiştim"
"Eee yani sonuç"
"Minjae beni deli etme insan gibi davaran bana"
"Hayır davranmıyorum var mı?"dedi yayıldığı koltuktan sinirlerim tavan oldu
"GERİZEKALII" diye üzerine atalyacakken joo won beni tuttu. Ben hala ona saydırıyorken beni merdivenlerden çıkarttı. Tabi ben daha fazla direnince omuzuna alıp odaya götürdü
"ASEL"
"NEE"
"Dur şurda beni sinir ETME"
"Ama..."
"Aması yok sus ve dur"dedi en sinirli ses tonuyla ve arkasındaki dolaptan bana birkaç kıyafet çıkardıktan sonra tekrar bana döndü. Kıyafetleri yatağın üzerine atıp omuzlarımda tutup beni kendine çevirdi
"Şunları alıyorsun ve duşa giriyorsun ve yanımıza iniyorsun anlaşıldı mı?"
"Asla yanı..."
"İtiraz yok. yoksa seni ben yıkarım"
"Lanet olsun tamam ama ben onu dövmeden bırakmam"
"Hehe döversin HIZLI OL" diye bağırdı ve ben hiç itiraz etmeden kıyafetleri alıp banyoya gittim. Duş aldıktan sonra merdivenlerin yarısına kadar inip onları gördüğümde durup
"Ben uyuyorum" dedim telefonla uğraşan kafalarını kaldırıp bana baktılar joo won
"Tamam bide minjae bu gece burada kalıyor haberin olsun"
"Benim için hava hoş bende gece döverim daha iyi" devam ettim
"Joo won senin yatakta yatıyorum"
"Tamam banada yer bırakırsan iyi olur"
"Uff. Tamam"dedim minjae hızlıca yayıldı yerden kalkıp bi bana bi joo won'a bakıp
"Siz berabermi uyuyorsunuz?"dedi ciddiyetle
"SANANE. SANA NE OLUYOR? YATARIM YATMAM SANANE!!!"
Dedim sesimin en çok çıktığı şekilde
"Peki" deyip arkasına yaslandı ve telefonuyla uğraşmaya devam etti Bende yukarı çıkıp uyudum.

ÖLÜMÜN  YAN  ADIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin