Chapter 15: Sorry

384 8 22
                                    

SORRY NA PO! Hahahaha. It took me a month para gawin itong chapter na ito since may pasok na kami kaya nahihirapan akong mag-update on time tulad ng dati. :((

Dedicated to Hazy. Sabi ko dati hindi ako mag-uulit ng mga dedication, pero dahil natutuwa ako sa kanya, kahit nadedicate ko na sa kanya dati yung isang chapter, idededicate ko ulit ito sa kanya. Hihi. Natutuwa kasi ako sa kanya, kinakausap niya ako sa fb tapos tignan niyo pa yung description sa profile niya. Kasama ako sa favorite writers niya although puro sikat na yung nakalagay doon tapos ako lang yung baguhan. Wala lang! Natuwa lang ako. hahaha. Yun lang....

Anyway... ito na po ang pinaka awaited na chapter. Hihihi. Enjoy! :*

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 Chapter 15

Candice's POV

"Bro! Sorry! We were HAPPY together yesterday."

O.O

Whuuutda?!

Argh! Chris, you're just making things worse! Aish! Stupid Chris! -___-

Hindi niya ba naisip na baka lalong magalit sa akin si Louis?! Tsk. Hindi ko na nga alam kung paano ko ipapaliwanag kung bakit hindi ako nagpunta kagabi tapos lalo lang pinagulo ng mokong na to. Psh. T___T

Kinurot ko yung tagiliran niya kaya naman napalayo siya sa akin ng konti pero hindi pa rin niya inaalis yung pagkakaakbay ng kamay niya sa akin. Tss. Manyak talaga to.

Nginitian niya lang ako kaya naman lalo kong diniinan yung kurot ko sa kanya at sinamaan siya ng tingin. This time inalis niya na yung pagkakaakbay niya sa akin.

Tsaka ko lang napansin na wala na pala si Louis sa harap namin.

HALALALALA! Lagot! -___-

Panic mode...

Narinig kong tumawa si Chris at biglang umalis.

Aaaaarrrrggggghhhh! Nangigigil ako sa galit sa kanya! Nandito lagi siya para asarin ako eh noh?! Bwisit!

***

*kriiiiing*

Biglang nagtayuan halos lahat ng nasa room ng marinig ang last bell na ang ibig sabihin ay uwian na. Mga kablock ko yung mga tumayo dahil last subject na namin ito pero ang mga naiwan at halatang hindi excited umuwi ay ang mga free sections na siguro ay may klase pa.

Kasama na rin ako sa mga hindi tumayo dahil hindi ako excited umuwi. Pinoproblema ko pa rin ang hindi namin pagkakaayos ni Louis. Aish. Bakit ba kasi ako apektado ng ganito?! Tsk. Kasalanan ng Chris na yan eh! Edi sana nagkaayos na kami ni Louis kung hindi siya umepal kanina. Bwisit talaga yung hayop na yon!

Argh! Lalo lang akong naiinis sa kanya sa tuwing nakikita ko siya tulad kanina nung break...

*flashback*

Nandito ako ngayon sa cafeteria...

Nag-iisa... Wala kasi si Caitlin, may sakit yata kaya hindi pumasok...

Kumain na lang ako para ubusin yung oras ng break. Wala rin naman akong magawa dahil wala akong kasama kaya napagpasyahan kong manatili na lang dito.

"Hi Candice! Na miss kaagad kita! Ako ba namiss mo?"

Leche! Bigla na lang umupo sa harap ko ang mayabang na Chris na to kasama ang barkada niya. Kala mo naman kagwapuhan!

Bakit, hindi ba?!

Ay shet! Ano yon! -___-

"Hindi! Sino ka ba para mamiss ko?!" Yumuko kaagad ako, nakakadistract yung kagawapuhan niya. Baka makalimutan kong galit ako.

His SWEET LIES or the BITTER TRUTH? (SLBT)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon