His SWEET LIES or the BITTER TRUTH? (SLBT)

Chapter 10.2: Parade of Teams

*continuation*

Lumabas na ako ng bahay. Hinintay ko na lang siya dito sa harap ng motorbike, sa kanya yata to.

Maya-maya pa ay lumabas na rin siya at sumakay na sa motorbike.

"Tara na." makapag-utos naman to! >__<

Lumapit ako sa side niya kaya tumingin siya sa akin.

"Sandali lang wala bang helmet?!" nag-eexpect kasi ako na magpapakasweet man lang siya, yung susuotan ako ng helmet.

Aish! Ano bang iniisip mo Candice! -__-

"Hahaha. Ang lapit lang ng court maghehelmet ka pa?!"

"Kahit na! Eh kung mabalibag tayo?! Malay ko ba kung matinong driver ka!" tinaasan ko lang siya ng kilay. Susungitan ko talaga ang lalaking to para tigilan na ako, mahirap na! Baka... Nevermind =)))

"Aish. Diba sabi ko sayo I wouldn't let anything bad happen to you?! Just trust me" nakatitig siya sa mga mata ko habang sinasabi ko yun. Kitang-kita sa mga mata niya na sincere siya at hindi ako papabayaan.

Umalis na ako sa harap niya at sumakay sa motorbike. Ayoko ng ganyang usapan, naiilang ako!

Hindi ko alam kung papanong upo ang gagawin ko. Nakadress kasi ako. Kaya nakapaside lang ako kaso baka makitaan pa rin ako. Psh. Ang hirap naman nito! >__<

Biglang bumaba si Chris...

"Oy, akala ko ba aalis na tayo? Bilis na baka malate pa tayo niyan eh."

Hindi man lang siya sumagot at pumunta sa harapan ko. Hinubad niya yung varsity jacket and placed it on my legs then tied it up on my waist.

Habang ginagawa niya yun, i was staring at his almost bare chest. Sobrang nipis kasi ng shirt niya tapos fit na fit pa. Ang muscles! Nakooo! Natetempt tuloy akong hawakan.

Patuloy pa rin ako sa pag space out nang bigla na lang paandarin ni Chris ying motorbike. Napayakap tuloy ako sa kanya.

Argh! Sinasadya niya to, alam ko, para kumapit ako sa kanya. Tss, okay, pagbigyan! Kesa naman malaglag pa ako dito! >__<

Okay na rin, at least nahahawakan ko yung abs niya. OMG! :>

SHUT UP CANDICE! ~__~

After 10 mins ay nakarating na kami sa court. Inalalayan akong bumaba ni Chris tapos binalik ko na yung jacket niya.

Nang makita kami ng teammates niya, I think kasi pare-pareho silang nakavarsity jacket, biglang nagtakbuhan sila palapit sa amin.

"Hey, I'm Vince!"

"I'm Gelo"

"I'm Renz"

Isa-isa silang nagpakilala sa akin. Sa totoo lang hindi ko naman matandaan yung mga pangalan nila, ang dami kaya nun! T__T

"Mga loko talaga to. Bumalik na nga kayo sa pwesto natin. Malapit na magsimula!" savior ko talaga to si kuya. Galing lagi ng timing! ^__^

Bumalik na nga sila sa place nila kasama si kuya.

"Hi Candice! I'm Mark" one of their teammates said. May isa pa palang natira. Ang kulit nito ah!

I just smiled at him tapos tumingin na kay Chris. Nakita kong nakakunot yung noo niya. Hala! Ayoko ng gulo!

Kinuha nung Mark yung kamay ko tapos sinabi...

"You truly are beautiful!" he was about to kiss my hand when Chris suddenly interrupted him.

Binatukan siya ni Chris pero I think biruan lang nila yon, hindi seryoso. Whew. Buti naman.

"Pare lagot ka kay Kurt!" sabi ni Chris