Prologue

40 4 3
                                    


I'm just a 5 years old girl while crying and watching the rain's falling .Nagtagal siguro ako ng mahigit 3 oras dun na nakaupo sa bench nang basang basa Ang aking katawan.Walang tao na dumadaan at tanging mga ibon lamang na nagsipag silungan sa puno.Hinang Hina ako dahil hind ko Alam Kung ano na bang Pwedeng manyari sakin sa kasalukuyan na ang naiisip ko lamang ay bumalik na siya.Pero simula kanina at nang makalipas na ang mahigit 3 oras ay wala parin siya.Natatakot ako....inabot na ako ng dilim pero kahit bakas ng anino niya ay wala akong nakita.Sa sobrang pamamaga ng mata ko...'di ko na namalayang nakatulog ako sa maliit na bakal na upuan nayun na sakto Lang sa katawan ko.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Naramdaman kong may nag angat ng ulo ko at isinandal Niya iyon sa hita niya.Ipinangkumot niya sakin ang makapal niyang sweater.Hindi ko maaninag ang mukha Niya dahil sa dalim at dala na rin ng walang ilaw sa paligid.Hindi ko magawang bumangon dahil sa sobrang pananamlay ko.Naaninag ko sa ilalim ng liwanag ng buwan ang hugis ng ulo niya.Lalaki siya at mukhang kaedad ko lang.Hindi ko rin nagawang mag salita.Sa lahat ng panghihina ko,tanging presensya niya lamang ang nagpalakas sakin.

Pakiramdam ko ligtas at okay na'ko.Ipinikit ko na Lang uli ang mga mata ko at natulog.

The Most painful PainTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon