Şuana kadar kime güvensem hepsi beş para etmez çıktı. Kardeş dediklerimiz "KALLEŞ"çıktı. Ama ben şunu öğrendim hayata karşı dik duracaksın her zaman. Eğer yıkılırsan kaybedersin. Ben Sahra bu benim hikayem. Bugün sabah uyanınca evde kimseyi göremedim. Sanırım yine tek başıma kahvaltı edecektim. Canım bu sabah o kadar sıkkındı ki kahvaltı bile etmeden evden çıktım. Açıkçası bu gün kötü birşeyler olacakmış gibi hissediyorum. Bu arada size bir sırımdan bahsedeyim benim altıncı his sim yani sezgi gücüm çok yüksektir. Kolay kolay yanılmam. Neyse ben bunları düşünürken okula gelmiştim bile. Okul; Herkesin gerçek yaşantısını saklayıp,maskelerini taktığı yer. Yine her zaman ki kimse ile konuşmamaya çalışarak sınıfıma giderken yolda birine çarpıp aniden yere düştüm. Şimdi sırası mıydı ya. Neyse ki kimse yoktu ve hemen toparlanıp sınıfıma gidebildim. Sınıfta kimsenin olmaması çok tuhaftı. Biraz beklemeye karar verdim, birazdan gelirler. Biraz dinlenmek için sırama oturmuştum ki. O sırada telefonumun titremesi ile ürperdim. Hemen gelen mesaja tıklayıp mesajı okudum. Gelen mesajda şuan benim sınıfta ve sıramda otururken ki resmim vardı. İyi de sınıfta kimse yoktu ki. DEVAMI GELECEK.
