My Secretary is my wife (👌editing)

EPILOGUE

Kylie POV

"Maghiwalay na tayo!"Galit na sigaw ko kay james.
Padabog akong pumasok sa kuwarto namin.

Nag empake ako ng mga damit ko agad namang sumunod si james
"Sige! If that's what you want!"sigaw nya sakin.
Nag eempake parin ako ng mga damit ko.
"Basta sakin ang mga anak ko!"sigaw nya ulit sakin.
Natigilan ako sa pag eempake.

Sh*t nakalimutan kong may anak nga pala kami.

Galit akong humarap sakanya
"Hindi! Hindi ako papayag sakin ang mga anak ko!"sagot ko naman sakanya habang dinuduro duro sya.

Tumawa sya ng mapakla
"Sakin ang mga anak ko!"mapangbantang sabi nya sakin
"Magkita nalang tayo sa korte"sabi ko sakanya sabay lakad palabas ng kuwarto.

Kung alam ko lang na aabot kami sa ganto hindi na sana ako bumalik sakanya.
Hindi ko dapat hinayaan ang sarili ko na mahulog ulit sakanya.
Bakit kase pinanganak ako TANGA!?

Pumasok ako sa kuwarto ni jd at kinuha sya.
Siguro sya na muna ang kukunin ko

Lalabas na sana ako ng kuwarto ng biglang sumulpot si james sa pintuan.

"Hindi mo dadalhin si jd!"bulyaw nya sakin sabay kuha kay jd mula sakin

This time hindi ko na napigilan na bumuhos ang luha ko.
"Tandaan mo to!"pagbabanta na sabi ko sakanya habang diniduro sya sa mukha
"Babalikan ko ang mga anak ko"pagpapatuloy ko

Nilagpasan ko sya at bumaba na ako sa sala dala ang maleta ko.
Tumambad sakin sila jade at dave na umiiyak sa sofa.

Tumayo sila kaagad ng makita nila ako at yumakap sakin
"Mommy,d-dont go"umiiyak na sabi ni jade

Umiiyak na lumuhod ako para magpantay kami nila jade at dave
Pinunasan ko ang luha nila sa pisngi gamit ang kamay ko
"I promise i'll be back,kukunin ko kayo understand?"sabi ko sakanila
"Mommy please dont go we n-need you, daddy n-needs you"umiiyak na sabi ni dave
Umiling iling ako
"You dont understand baby, maybe when you two grow up you will understand kung bakit kailangan namin maghiwalay ng daddy nyo"sabi ko sa kambal

Tumayo na ako at hinatak ang maleta ko palabas ng bahay namin ni james.

Naglakad ako palayo sa bahay namin dahil naiwan ko ang phone at wallet ko.
Pag-minamalas ka nga naman!

Hindi ko alam kung bakit pinagpalit parin ako ni james! Hindi paba ako sapat!?

Umulan ng malakas at hindi ko alam kung saan ako pupunta ngayon basta ang alam ko lang ay umalis ako ng bahay.
DIBA ANG TANGA KO!?

Basang-basa ako ng ulan habang naglalakad dala dala ang maleta ko na may laman na mga damit ko
At siguro ay basang basa na ang mga gamit ko.

Habang patawid ako ay may truck na dumadausdos hindi ko alam ang gagawin ko parang nanigas ako sa kinatatayuan ko.
At sa isang iglap ay natagpuan ko ang sarili ko na nakahiga sa kalsada.
Nanlalabo na ang mga mata ko at ang nakikita ko lang ay ang mga taong nagkukumpulan at ang nadisinig ko ay ang maiingay na tao pero echo.

Unti-unting nagdilim ang paningin ko.

"Hon!wake up!"sigaw sakin ng isang pamilyar na boses habang tinatapik tapik ang pisngi ko.
"Mommy wake up!"sigaw ng dalawang bata sakin habang niyuyugyog ang magkabilang balikat ko.

Nagising ako at napahawak sa mukha ko at sa katawan ko
"B-buhay pa ako?"tanong ko kay james.
Tumawa sya ng mahina
"Good morning hon!"bati nya sakin sabay halik sa labi ko.
"Ano kaba! Hindi pa ako nagtotoothbrsuh!"sita ko sakanya
tumawa ulit sya at hinalikan ako sa labi
"Did you had a bad dream?"tanong nya sakin