Kiedy odrobiłam lekcje zaczęłam się szykować na spotkanie z Willem. Ubrałam się tak:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Uczesałam włosy w luźnego warkocza, pomalowałam błyszczykiem usta i byłam gotowa. Kiedy zeszłam na dół zobaczyłam babcię czytającą gazetę. -Babciu, idę do Willa. Nie wiem kiedy wrócę. Jak tata przyjdzie z pracy przekaż mu to.-powiedziałaam -Dobrze, tylko lepiej jedź rowerem bo jeszcze coś ci się stanie. -Spokojnie babciu, ale może faktycznie wezmę rower.-zdecydowałm. Wsiadłam na rower i pojechałam w stronę domu Byersów. Zaczęło zachodzić słońce i niebo wyglądało pięknie. Kiedy dotarłam zapukałam do drzwi otworzył mi Johnatan. -Cześć Lavender, Will mówił, że przyjdziesz na kolację. -Zaprosił mnie dzisiaj więc jestem.-powiedziałam. -Wejdź do środka. Weszłam do domu. W salonie czekał już Will. -Cześć Lav! -Hej Will! -Zapomniałem ci powiedzieć, że nie będzie mojej mamy. Musiała zostać do późna w pracy. -Nic nie szkodzi. Czasami tak jest. Usiedliśmy wszystcy do stołu i zjedliśmy kolację. Nagle zadzwonił telefon. Johnatan odebrał. -To Nancy.-powiedział.-Jej tata ma jakiś problem z naprawą telewizora i prosi żebym przyjechał i mu pomógł. Zostałam sama z Willem. -Chcesz może obejrzeć jakiś film?-zapytał chłopak. -Najpierw chcę ci zadać pytanie.Tyle razy się już spotykaliśmy i nigdy nie nazwałeś tego randką. Dlaczego? -No bo się bałem. -Czego się bałeś? -No bo wiesz... Mike i reszta mają rację, że trochę mnie zmieniłaś. Z nikim jeszcze się nie czułem tak jak z tobą. Bałem się, że możesz mnie odrzucić, dlatego zajeło mi to tak dużo czasu. Już kiedy cię zobaczyłem wiedziałem, że jesteś kimś wyjątkowym. Do nikogo jeszcze nie czułem czegoś takiego. -Will... Ja też jeszcze nie czułam do nikogo czegoś takiego. Nie wiem czy mi się wydawało, czy Will miał łzy szczęścia w oczach. Ja też byłam szczęśliwa. Zakochałam się w Willu. -Kocham cię Lav.-powiedział chłopak. -A ja ciebie Will. Byers podszedł do mnie i przytulił. Nigdy nie czułam się podobnie. Miałam wrażenie, że już nigdy nie będę samotna i że Will jest najważniejszy na całym świecie. Spojrzałam mu w oczy a on pocałował mnie w usta. Ja odwzajemniłam jego pacałunek. Nagle usłyszeliśmy dźwięk przekręcającego się klucza w zamku. Szybko pobiegliśmy do pokoju Willa. Była to pani Byers. -Wróciłam! Will, Johnatan, jest jeszcze Lavender. Wtedy wyszliśmy z pokoju chłopaka jakby nigdy nic. -Dzień dobry.-powiedziałam -Witaj skarbie. Cześć Will. A gdzie Johnatan?-zapytała kobieta. -Pojechał do Nancy pomóc jej tacie naprawiać telewizor.-powiedział chłopak. -Dobrze, nie będę już wam przeszkadzać. Pójdę do kuchni. -Właściwie to ja chyba będę się już zbierać.-powiedziałam-Robi się późno. -Odprowadzę cię.-zaproponował Byers. Chłopak odprowadził mnie do drzwi. -Czyli jesteśmy parą?-zapytał. -Chyba tak.-zaśmiałam się. Pocałowałam Willa w policzek, wsiadłam na rower i pojechałam w stronę domu.
----------------------------------------------------------- Wieczorem doodam jeszcze jeden rozdział. Piszcie na pv swoje propozycje co do dalszych części. Chętnie posłucham waszych propozycji.
