Herkes beni şaşırtsın ama. Bir kişide normal birgün geçirmemi istemesin.
Hem Orkunun sorunu hemde az önce gözlerimi çöpe atmaya yetecek kadar iğrençlikdeki sahne.
Aşkın kendini aşıyor. İlginç.
Kendisinden 3,4 yaş büyük bir adamın arabasına biniyor. Tamam ilginç olan kısım bi değil. Binmeden önce adam Aşkının ellemediği yeri bırakmıyor. Vay anasını.
Biz imanlı çocuklarız mk. Noluyor burada?
Size o sahneyi tekrar anlatiyim.
Biz Orkunla mal mal Aşkın'a bakıyoruz. Aşkın adamla işi pişiriyor. Adam kızın kalçasını göğüsünü heryerini elliyor.
Aşkın pek memnun değil ama itiraz ettiği de söylenemez.
Belkide sevgilisidir.
Kafamı Aşkına bakmaktan vazgeçirip Orkun'a döndüm. Tabi abaza hala bakıyor.
-Tamam lan anladık abazasında yeter. Eve gidelim. Yoksa evdeki kaplan bizi yer.
Kafasını bana çevirmesede kafasını sallayıp ayağa kalktı. Aşkının bizi görmedeği çok açıktı. Salıncaktan kalkıp çöp konteynerına doğru yürüdük. Tabi gelene kadar boşa gitmesin diye elimizdekileri son nefesimize kadar içiyorduk. Bitti mi? Hayır. Hiçbir zaman bitmez. Ama bitiriyim dersin olan sana olur 2 saat konteynerın yanında beklersin bitirmeyi.
Çok sinir bozucu bir durum.
Şişeleri çöpe atıp eve doğru yürümeye başladık.
-Sizinkilerin işi uzun sürdü ha. Artık yaşlanıyorlar.
Birbirimize bakıp hunharca kahkaha attık.
-En sonunda. Neler çektiğimi tahmin bile edemezsin.
-İsteyen yok çünkü bende o sıralarda malesef aynı şeyleri çekiyordum.
-Haklısın.
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Sabah... sikik sokuk lise sabahı.
Hayret ilk defa o iğrenç sesleri duymadan uyandım. Gelişme var lan. Bunu kutlamalıyım. Odaya bakıp yatakdan kalktım.
Hahh kapı zili çalmazsa olmaz.
Söve söve kapıyı açıp karşımdaki varlığa baktım.
Amk.
İkizim gelmiş.
Oha ne işi var lan bunun?
