[✔] BOOK II : The Love Collides

chapter 2 - cemetery

Thunder's POV

After sending a text for Rain, agad akong tumayo sa kinauupuan kong swivel chair at sinuot ang coat na nakasabit dito.

"Where are you going?" The manager asked and ngumuso lang ako sa pinto.

"Going out" sagot ko tsaka nagsimulang maglakad palabas ng studio.

"Hindi ka pwedeng lumabas ng nakaganyan Thunder" sabi nito at sinundan ako kahit sa labas na ng building. Napairap nalang ako at sinuot ang shades ko.

"I can take care of myself" sabi ko at hinintay sya na pumayag sa kagustuhan kong lumabas. Nagtitigan pa kami pero agad naman syang umiling at napahilot ng sentido nya, "That's a yes! I'll be right back manager" I raised a hand atsaka dumeretso na sa sasakyan ko.

Nag vibrate yung phone ko kaya agad ko itong binuksan.

To: Rain

I guess pupuntahan nalang kita jan sa Cemetery.

Tumango ako at pumasok sa sasakyan ko para magdrive.

I arrived in just a few minutes at agad na bumaba para puntahan ang puntod nya.

Truth hurts. She's already dead. Kahit masakit isipin at sabihin, wala na ang babaeng pinakamamahal ko. I kneel infront of her tombstone at inalis ang mga dahon na tumakip sa pangalan nya.

Dang. Until now, I still can't believe that she's gone. I still can't believe na makikita ko ng maaga ang pangalan nya sa lapida. I have never expected that incident.

Even my bestfriend Ceijan.

Ang mga taong mahal ko.

Umupo ako ng tuluyan sa damuhan habang nakapatong ang braso ko sa tuhod ko.

I remembered that time, wala akong nabalitaan na may nahanap silang bangkay sa ilog pero bigla ko nalang nabalitaan na may lamay nang nagyayari sa dalawa. I haven't seen their bodies inside the coffin kaya it's hard to believe that they were dead. Pero kahit anong pag-asa ang itanim ko sa isip at sa utak ko, it's hopeless. Kahit anong gawin ko, hindi ko na sila maibabalik pa kung nasaan man sila ngayon.

Her body may be dead, but she remained hidden inside my heart. Her soul and her heart.

"Thunder" tuminghala ako at napapikit agad nang mata nang masilawan ako ng araw. Umupo naman ang kakarating na Rain sa tabi ko at nilapag ang dala nyang pagkain, "Nagdala na ako ng pagkain, baka sakaling tatagal ulit tayo dito" sabi nya at umiling.

Ngumisi naman ako at napatitig sa kawalan. The last time he joined me here, inabot na kami ng gabi dahil sa kakamukmok ko. I can't believe I spend alot of time staring onto nothing. Talent.

"But I can't blame you tho" sabi nya. Tumawa ako ng mahina, "Uy pogi mo today" tumawa na ako ng tuluyan.

"Thanks. You too. Looking good with that uniform huh?" I complimented back.

"Hindi naman. Akala ko ba busy ka ngayon? New movie right?" Tanong nya.

"Yeah. May invitation ako sa mga interviews pero cinancel ko lahat. They already know me" sabi ko sakanya.

"Pansin ko nga.. Wala kang masyadong interviews. Sinisisi nga ng mga fans mo yung entertainment nyo eh dahil nakulangan ka daw sa promotions" sabi nya.

"I don't really need promotions. Hindi ako naging artista para sumikat. Just for fun lang naman kasi sana yun. Malay ko ba kung masyado silang nagandahan sa acting ko..... pati narin sa mukha ko" pagmamayabang ko sakanya. Napangiwi naman sya dahil dun.