Chapter 30 - Wonderful Day

173 3 0
                                    

Umalis na siya.

Eto ako, nandito pa rin sa may pintuan.

Tulala. In-shock pa rin ako sa ginawa niya.

Ang sweet naman ng paghihiiganti kasi ee :">

"YA! UNNIE!" Stella snapped me!

"Kanina ka pa ba diyan? Bakit di ka pa napasok? At saka, bakit tulala ka diyan?" - Stella

"Ha? Ah. Hehe. Wala. Dami mong tanong! Tara pasok na."

"Kumain ka na ate? Nagluto kasi si Mang Lucas eh."

"Ah sige sige. Ano niluto niya?" tanong ko habang papunta kaming kusina.

Pagpunta namin dun,

Si mang Lucas, naghahanda ng kung ano sa lamesa. Hehe.

"Oh Sophie, andito ka na pala. Tara, kain na tayo. Pinagluto ko kayo ng paborito niyong Adobo."

Yeps. Favorite Pinoy Food namin ni Stel ang Adobo. Especially luto ni Mama o kaya ni Mang Lucas.

"WAAAAAAAAAH!" Haha. Si Stella tumakbo papuntang upuan niya. At saka kumuha agad ng kanin at ulam. Naglalaway na. Haha.

Umupo na rin ako sa tabi ni Stella. At dahil wala si Omma, si Mang Lucas ang kasama namin ngayon.

Tahimik lang kaming kumain. 

Pagtapos ay umakyat na ko sa kwarto. 

Si Stella, nanunuod pa ng TVN.

Nagpalit na ko ng damit, tapos naghilamos at nag-toothbrush.

♪♫ naui aeini dwejugil baraeyo~ namane sarangi dwegil baraeyo~ ♫♪

Tinignan ko yung phone ko kung sino natawag..

My Boo calling.......

Answer....

"Oh, bakit gising ka pa?" bungad niya sakin. Adik talaga toh.

Lumabas ako ng veranda. At sumandal sa terrace.

"Kasi gising pa Boo ko.."

"Buko? Hahaha."

"Baliw!"

"Baliw? Haha. Baliw sayo!"

ANSABEEEEEEEE :">

Uminit mukha ko dun ah. ENEBE?! Hahah.

"Kaw talaga. PBB Teens?! Haha."

"Adik!"

"Adik sayo!"

"That's more I like it! Dapat ako lang kaadikan mo!" 

Ay selfish? HAha. Pero kinilig ako. AHEHEHEHHE xD

"Opo. Kaw lang naman talaga eh. I love you Boo."

"I love you, too. Oi. Tulog na!"

"Hehe. Eh kausap pa kita eh."

"Sige na. Bukas na lang ulit. Punta ako diyan."

"Kaw bahala. Hehe. Sige po. Goodnight Boo."

"Goodnight! Saranghae! Haha. Tama ba? Natutunan ko lang yan kanina kay Naomi."

"Haha. Kaw ah! Kumokorean ka na. Nado saranghagoyo."

"Huh?"

"I said I love you too!"

"Hehe. Sige na. Mmmmmmmmmwah!"

"Bye! Mmmmmmmmmmwah!"

then he hung up

HAAAAAAAAAAY! Buhay, parang life.

Sarap ng feeling. 

Yung kasama mo mahal mo. Nakakausap mo ng ganun. May goodnight sa gabi. Eeeeep :">

Humarap ako at naglean-on sa railings.

Napatingin ako sa langit. Andaming stars.

May naalala ako. 

Si Zach.

Napatingin ako dun sa may veranda niya. Sarado. Patay ang ilaw.

Haaaaay! Kamusta na kaya siya?

Namimiss ko siya. Yung pang-aasar niya.

Biruin mo, nakakamiss din pala yung lokong yun. Hehe.

Pumasok na ko sa loob at isinara ang pintuan ng veranda.

It's time to sleep. Masyadong maraming nangyaring magaganda ngayong araw.

Hehe.

Cloud 9! Thank you Lord!

Goodnight!

------------------------------------

Thank you sa mga nagbabasa ng story ko. Pagpatuloy niyo lang po. Basahin niyo lang, happy na ko. Kahit walang vote or fan at comment, ayos lang. At least, alam kong may nagbabasa ng ginagawa ko :)))

Goodnight guys! Try kong mag-update tomorrow.

~mishawtor^_^

Meaning of Love: Destiny (HIATUS)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon