Oradan uzaklaşmamızla kolundan ayrıldım. Karşıma dikilmiş bana bakıp pis pis sırıtmasıyla irkildim. Bay ukala! Hayır anlamıyorum yani bu olayda gülecek ne var ki? Ben burada korkudan ölmüşüm kimin umurunda. Kalkıp sarılıp geçti demesini beklemiyorum tabi ama o kadar da odun olunmaz ki. Gözlerini gözlerimden ayırmadan sırıtmaya devam ediyordu. Ah kabül etmeliyim ki çok güzel gülüyordu öküz! Onu dövsem beni kim tutacak acaba? Bu durum onun çok hoşuna gitmiş gibi bir havası vardı. Aman ne güzel ya biz burada tacize uğruyoruz bey efendinin aksine hoşuna gidiyor. Tabi kurtardı ya bir ömür başıma kakar artık bu durumu. Ne ömürü be sanki hep hayatımda olacak gibi konuşuyorum. KENDİNE GEL DURU KENDİNE GEL!''Ne gülüyorsun komik bir şey mi var?'' diye hırladım yüksek sesle. Bunu söylememle kahkaha atması bir oldu. Ah cidden bu çocuk elimde kalacaktı. Sakin ol Duru, sakin ol güzelim...
Birden ciddi oldu parlayan gözleri alev alırcasına ateş fışkırıyormuş gibi yüzüme baktı. Az önce yüzüme bakıp eğlenen, gülen çocuk kaybolmuştu sanki. Bu kadar kısa bir sürede ruh hali çabucak değişen birini daha önce görmediğime emindim. Kesinlikle. Gülmesi gerektiğinde gülmüyor, gülmemesi gereken yerlerde gülüyor dengesiz öküz! Aman nereden bulaştım ben bu dengesize be. Evet tamam yakışıklı, kabül ediyorum çok yakışıklı, göz alıcı, bütün kızların başını döndürecek bir havası var. Ama bir o kadar da odun, öküz, insan müsvettisi, bencil, ukala... Daha birkaç gün önce tanışsak ta o kadar iyi tanımışım ki onu. Sanki yıllarca hayatımda yer almış gibi.
''Hayır komik bir şey yok. Hani sen tek başına halledebilirdin, bana ihtiyacın yoktu şimdi de gelmiş koluma giriyorsun ne ayaksın kızım sen?'' Hayır yani şimdi ben yerden büyük bir taş alsam ve kafasına fırlatsam beni burada kim tutacak? Hayatında belki de ilk defa bir iyilik yaptı demediğini bırakmadı. Hem o beni kurtarmadı ki. Beni orada yalnız bırakan o değil miydi ? Şimdi gelmiş karşımda dır dır konuşuyor. ''Ben tek başıma halledebilirdim, halettim de zaten beni bırakıp gittin neden kurtarmış gibi davranıyorsun? '' Yüzüme o kadar sert, o kadar kızgın bakıyordu ki her an beni öldürebilecek gibi bir havası vardı. Ateş kırmızısı gözleri gözlerime değdiğinde keşke o tacizci hayvanların yanında kalsaydım en azından ellerinden kurtulurdum. Diye de düşünmedim değil aslında. Yüzündeki o kızgın ifadesiz bakışları, mimikleri bedenimi alıp başka diyarlara götürdü sanki. Evet sanırım biraz korkuyordum. Biraz mı? gerçekten mi Duru sadece biraz mı?
İyi de ben bu kızgın öküze ne dedim de bu hale geldi. Eee ne demişler ''Doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar.'' Evet tam olarak bu sözü yaşıyorum. Doğruyu söylediğim için böyle sinir küpü olduysa olsun. Umurumda bile değil. Tamam belki gelmeseydi onların elinden zor kurtulurdum. Ama bir şekilde kurtulurdum yani. Biraz fazla üstüne gittiğimin farkına varıp ''Haklısın biraz fazla üstüne gittim. Beni kurtardın kahramanım söyle ne istersen yapacağım.'' diyip yerimde kikirdemeye başladım. Yüzündeki kasları gerginleşti bu sefer kesin elinde kalacaktım. Evi de yakınmış zaten, beni eve alıp türlü türlü işkence yapabilir. Ya da beni liyme liyme kesip doğruyabilir. Kafamda bir sürü bilmediğim cinayet girişimleri canlandı. Yapar bu psikopat. Kolumdan tutup beni kendine çekmesiyle yerimde irkildim. ''Bana bak kızım! Ulan hala devam ediyorsun şaka mı yapıyoruz burada, gülecek ne var söylesene'' Kolumu biraz daha fazla sıktı. Gözümdeki yaşlar akmasın diye zorluyordum kendimi. Tamam öldürecek beni bu sefer. Şakası da yok kimse görmeden şuracıkta ölüp gideceğim. Babamı da özlemiştim zaten. ''Tamam, korkmuyorum senden hadi öldür'' dememle gülmeye başladı. Bu çocuk şaka mı ? Şaka olmasını umut ederek yüzüne baktığımda hala pis pis gülmeye devam ediyordu. O kadar eğleniyordu ki gülerken. Hayır sanki çok komik bir şey söylemişim gibi gülüyordu. Dengesiz psikopat! Neden güldüğünü merak edercesine bir ifadeyle gözünün içine bakıyordum. Bir nedeni olmalı değil mi. Yoksa şizofren kişiler durup durmadan gülüp eğlenebilir mi ? Evet çok mantıklı bir soru eve gittiğimde derhal bunu araştıracağım. Hoş tabi eve gidebilirsem!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlığın İçinde
Novela JuvenilDeniz Ateş ; O çok tehlikeli, bencil Ateşli ve can alıcı! Kendini karanlığa hapsetmiş, hayatı siyah üzerine kurulu karanlık bir çölden ibaret. Duru Aslan ; O çok saf, Adı kadar duru ve göz alıcı bir güzelliğe sahip. Kendi halinde, sakin. Karanlık çö...