I fell in love with my teacher❤️ (compleet-voltooid)

De leugen🤫🤥

Haar klasgenootje Sam deed langzaam de deur open en keek naar binnen, "gaat het meneer Van Bos?" Meneer bos keek Sanne nog steeds een beetje geschrokken aan, "Uhm ja het gaat wel" zei hij zenuwachtig "Sanne zorgt heel goed voor me" Sam keek hun vragend en wou iets vragen maar meneer Van Bos veranderde snel het onderwerp, "Jullie mogen je wel vast gaan omkleden" zei hij, Sam knikte en liep met een grote glimlach weg. Sanne maakte een diepe zucht en werdt ineens weer heel zenuwachtig daar zat ze dan, in het EHBO kamertje met haar leraar die ze net gekust heeft. Ze keek naar de grond tot Meneer Van Bos iets vroeg, "Moet jij je ook niet gaan omkleden?" Sanne keek langzaam op en ontmoeten zijn vragende ogen. Het was even stil, Sanne bedacht wat ze terug ging zeggen ze wilde niet te zenuwachtig overkomen, "Ik kan hier nog wel even blijven" zei ze uiteindelijk met een scheve glimlach. Meneer Van Bos lachte en keek haar aan "ik moet je nog steeds op een broodje trakteren he" en gaf haar een knipoog, Sanne lachte "Ja dat klopt" zei ze  "ik kleed me wel even om en dan zie ik u bij de deur Oke?" Meneer Van bos lachte "Oke dan, en wel opschieten he mevrouw Brandsma!" Sanne stormde lachend de deur uit. Ze deed de deur van de kleedkamer open en liep naar binnen, ze keek om de hoek en zag dat iedereen al weg was. Ze kleedde zich snel om en liep voordat ze ging nog even snel naar de spiegel, ze keek naar zichzelf en dacht aan alles wat er net in het EHBO kamertje was gebeurt, ze pakte uit haar tas nog snel wat mascara spoot ook nog even een geurtje op, (want je weet maar nooit) En liep vrolijk de deur uit. Daar zag ze dat meneer Van Bos al op haar stond te wachten, ze keek hem lachend aan en liepen samen verder naar de kantine. Toen ze bij de kantine kwamen stond er bijna niemand en waren ze meteen aan de beurt. "Welk broodje wil je hebben?" Vroeg hij nieuwschierig, "Mag ik dat broodje met brie en sla?" Vroeg ze onschuldig "Jij wel" zei hij met een glimlach, ze rekende het broodje af en hij nam er ook nog een Snickers bij. Sophie zag dat Sanne bij de kantine stond en liep naar haar toe, "Ga je nou alweer iets halen?" Vroeg ze met een ondeugende glimlach Sanne keek geschrokken om, "Jeetje wat ben jij eng zeg" riep ze geschrokken uit. Ze keek haar vriendin aan en ze barsten allebei in lachen uit. Meneer Van Bos keek hun met een opgetrokken wenkbrauw aan "nou dames ik moet er weer vandoor" zei hij uiteindelijk, "Oke" zeiden ze allebij in koor.
"Tot morgen" zei hij en draaiden zich toen om. Sanne en Sophie staarden hem na, en of hij hun blik kon voelen keek hij om en lachte. Ze liepen samen door de aula en kozen een tafeltje uit, het leek Sanne het beste om Sophie hier nog even niet over in te lichten. Na de pauze had ze Engels van mevrouw Waters. Ze wast best goed in Engels, vorig jaar stond ze gemiddeld een 9 op haar rapport. Ze liep door de gangen naar het lokaal waar ze Engels had, Ze kwam de les binnen en mevrouw Waters begon met een overhoring. Sanne zat in de klas, ze was super zenuwachtig (niet dat ze dat anders niet was) maar toch, Mevrouw Waters pakte haar boek uit haar tas en bladerde naar de bladzijde met de woordjes. Het was doodstil in de klas, (niemand wilde natuurlijk gekozen worden) Mevrouw Waters dacht diep na en keek op haar lijstje wie er al geweest waren, "Mevrouw Brandsma?" Zei ze uiteindelijk "Shit" dacht Sanne, ze stond op en liep zenuwachtig naar voren, ze ging bij het bord staan en pakte een krijtje. Mevrouw Waters noemde ongeveer 5 woorden en Sanne had ze allemaal goed! "Een 10, Goed gedaan Sanne" Sanne liep met een brede glimlach naar haar tafeltje terug en ging vrolijk zitten, haar handen trilde nog steeds een beetje van de spanning. De rest van de les was vooral uitleg over grammatica. Na de les liep Sanne richting de aula, ze was in haar gedachten al aan het plannen wat ze ging zeggen over haar 10. In de aula aangekomen zag ze dat Sophie er nog niet zat, ze liep de trap af en koos een tafeltje uit. Het duurde maar een paar minuten of daar kwam Sophie al aangerend, "Sorry dat ik zo laat ben" zei ze snakkend naar adem. Sanne moest lachen, "het is al goed hoor" Sophie keek haar vriendin met een glimlach aan. "Hoe was Engels?" Sophie met een vragende blik. Sanne kreeg weer een grote glimlach, "ik heb een 10!"
Zei ze enthousiast. "Wauw!" Zij Sophie vrolijk "Dat moeten we vieren!" Sanne keek Sophie aan en begon te lachen, "Zullen we vanmiddag naar de Hema gaan, en daar lekker gaan lunchen?" Sanne's ogen werden zo groot als theekopjes, "Ja lekker!" Zei ze met een scheve grijns. De rest van de dag ging maar sloom voorbij en was niet erg bijzonder, Sanne liep naar de bel naar de fietsenstalling en pakte haar fiets. Ze had met Sophie afgesproken bij de ingang van de school. Ze fietste naar de poort en zag dat Sophie er al stond, "Hey" zei ze vrolijk, "Hey" zij Sophie terug. De vriendinnen fietsten samen weg terwijl ze honderden uit praatten.