I fell in love with my teacher❤️ (compleet-voltooid)

Het slot...🔐

We keken elkaar wanhopig aan en Noah liet mij langzaam en zachtjes op de grond zakken. We waren ongeveer 3 minuten muisstil totdat de voetstappen weer wegliepen. Ik klikte voorzichtig het licht aan en haalde het slot van de deur af. Ik gaf Noah nog snel een kus op zijn voorhoofd en liep toen zachtjes weer terug naar het lokaal, alsof er niets gebeurd was. Ongeveer 5 minuutjes later kwam Noah ook terug, gelukkig had niemand iets door en gingen we gewoon weer normaal verder met klussen. De volgende dag scheen de zon door het raam en werd Sanne langzaam wakker, ze opende haar ogen en stond op. Nadat ze zich helemaal had klaargemaakt en aangekleed liep ze naar beneden om ontbijt te maken. Ze liep naar buiten en stapte op haar fiets, het regende verschrikkelijk. Ze wilde snel wegfietsen en keek naar haar band. "Ugh serieus?" Hij lag plat op de grond "nu moet ik ook nog gaan lopen in de regen" met tegenzin liep Sanne de straat uit, gelukkig was het maar een paar minuutjes lopen naar school. Ze was pas net de straat uit totdat ze een bekende auto zag rijden, het was Noah! Hij stopte midden in de straat en opende de autodeur, Sanne rende naar hem toe en stapte in. Ze gaf hem een lieve glimlach "hoe wist je dat ik hier zou lopen?" Hij lachte zachtjes "gokje" ze reden snel door naar school. "Wat gaan we zeggen tegen school als ze ons samen aan zien komen?" Noah lachte "nou, gewoon de waarheid." "Ik zag jou in de regen lopen en vond het zielig dus toen vroeg ik of je een lift wou" Sanne knikte opgelucht. "Je ziet er mooi uit vandaag" zij Noah lief, Sanne glimlachte naar hem en pakte zijn hand waarmee hij schakelde vast, "jij ziet er ook mooi uit" merkte ze op. Ze kwamen na 10 minuten rijden aan bij school en stapte uit, Noah ging door de leraren ingang naar binnen en Sanne ging door de hoofdingang. Ze liep naar de kapstokken en trok haar jas uit, ze had maar een paar minuten in de regen gelopen maar haar jas was nu al nat. Ze liep de aula in en zag Levi en Sophie al zitten en liep er naartoe. "Goeiemorgen" zei Sanne vrolijk "goeiemorgen" zeiden Levi en Sophie tegelijk terug. "Had je het al gehoord?" Vroeg Levi plots.. Sanne keek hem vragen aan "wat moet ik gehoord hebben?" "We hebben de eerste twee uur uitval" zei Levi. Een zucht ontsnapte uit Sanne haar mond "serieus?" Levi knikte "Ja en nu moeten we dus twee uur op school zitten. "Wat ga jij doen?" Vroeg Sanne nieuwsgierig. "Ik moet nog leren dus ik ga in het studiecentrum zitten" "ga je mee?" Sanne knikte "nee dankje, ik heb alles af en niets meer te leren". De bel ging en iedereen liep naar de les, Levi liep naar het studiecentrum en Sanne plofte met haar tas op de bank, ze pakte haar oortjes en zette muziek op. Het ene liedje was pas net voorbij toen de volgende al begon te spelen. Ze voelde een hand op haar schouder en keek geschrokken op, "Noah?" Vroeg ze, hij grinnikte "waarom zit je niet in de les?" Vroeg hij nieuwsgierig. "Ik heb de eerste twee uur vrij, daar kwam ik op school pas achter" Noah moest lachen, "dat had ik vroeger ook heel vaak" "ik ben ook de eerste twee uur vrij, misschien heb je zin om verder te werken aan de musical?" Sanne glimlachte "er is trouwens niemand, we zijn alleen" zei Noah met een knipoog Sanne voelde dat ze bloosde en ze pakte haar spullen in. Samen liepen ze naar lokaal 17 en Noah deed de deur open. Samen liepen ze naar binnen en Noah deed de deur achter hun dicht. "Dus Sanne, ik wilde eigenlijk even met je praten" zei Noah zenuwachtig, Sanne keek hem vragend aan, "wat is er dan?". Ze waren inmiddels op het podium gaan zitten. "Ik Uhm" Noah stotterde een beetje en kwam moeilijk uit zijn woorden, Sanne glimlachte lief en gaf hem een kus op zijn voorhoofd "wat is er Noah" Noah keek haar glimlachend aan, "je bent gewoon perfect" zei hij met een brede glimlach. Sanne keek hem lief aan, "je bent zo mooi en lief" "Sanne... ik begin steeds meer gevoelens voor je te krijgen en ik kan het gewoon niet meer" "ik smelt als je lacht, en die kleine kuiltjes in je wangen krijgt, ik kan een glimlach niet onderdrukken als ik je zie" hij zuchtte "ik wil eigenlijk iets vragen" zei hij zenuwachtig, "Sanne, ik wil gewoon dat je van mij bent en van niemand anders, lieve Sanne.. wil je mijn vriendin zijn?" Sanne keek hem met open mond aan en begon langzaam te snikken, Noah keek haar bezorgd aan "wat is er? Is het teveel? Wil je het niet? Ben ik te snel?" Sanne grinnikte "nee, wat je net allemaal zei was gewoon perfect" Ze glimlachte "Ja! Ja ik wil je vriendin zijn" Noah gaf haar een kus op haar mond en gaf haar een dikke knuffel "ik zou niets liever willen" de bel ging en het eerste lesuur was voorbij "Sanne keek Noah vragend aan, we hebben nog een heel uur wat gaan we doen?" Noah glimlachte en boog zich naar Sanne toe, "ik weet wel iets fluisterde hij zachtjes bij haar oor" en hun lippen kwamen weer zachtjes tegen elkaar aan. Er rolde een traan over Sanne haar wang en Noah keek op "is alles Oke?" Vroeg hij zacht, Sanne knikte "ik ben heel gelukkig" zei ze lief "Noah?" Noah knikte "Ik ben alleen thuis vanavond, heb je misschien zin om te komen eten?" Er verscheen een brede glimlach op zijn gezicht "ik zou niets liever willen"  De rest van de dag vloog voorbij Sanne was na school naar de supermarkt gefietst om wat spullen te halen, ze ging pasta koken. Sanne had de pasta in een pan gedaan en die was aan het koken, toen de deurbel ging. Sanne liep vol energie naar de deur, Noah was nog nooit bij haar thuis geweest. Ze deed de deur open en daar stond hij, in nette kleding met een bosje bloemen. Ze glimlachte naar elkaar Noah stapte naar binnen, zette zijn armen op haar heupen en gaf haar en kus.