Het leven van een prinses

Het amulet

De eerste week na de zomervakantie ging ik nog niet naar school. Ik moest eerst nog wennen aan het wonen in een kasteel met een nieuwe familie. Alex en Tamara waren wel naar school dus ik had niks te doen. Het kasteel was erg leeg op maandag dus ik ging een kijkje nemen in het kasteel. Na een paar kamers binnen te zijn gegaan viellen mijn ogen op het bordje 'troonzaal' boven een grote deur aan het eind van de gang. Met veel kracht kreeg ik de deur open en stond voor een lang rode tapijt rol naar een verhoging met 5 tronen er op. Ik liep de stille ruimte in en stapte de treden op om bij de tronen te komen. Er stonden namen boven de tronen. Ik las ze allemaal tot dat ik mijn naam op een goud bordje gegraveerd zag staan. "Fiona" zei ik zacht terwijl mijn vingers over de letters gleden. Ik had mijn tiara op en ging zitten in mijn troon. Met een zucht sloot ik mijn ogen en bleef even in stilte luisteren naar niks anders dan mijn eigen ademhaling. Met een zachte klop op de deur schoten mijn ogen open. In de de openging van de deur stond koning Samuël. Hij liep naar me toe en ging zitten in zijn troon. "Bevalt het je"? Zei hij lachend. En ik knikte verlegen. Hij keek de ruimte rond en vertelde over hoe vol het hier altijd zat met mensen. Ik stelde me voor hoe hier allemaal andere rijke mensen zoals hertogen en hertoginnen zaten. Hier vind de kroning plaats van de nieuwe bestuurder en in dit geval dan mijn stief vader. "Ik ben blij dat ik hier ben" zei ik met een glimlach. We bleven nog een tijd zitten  en praten over van alles en nog wat. Op een gegeven moment kwam mijn vader ter spraken. "Ik herinner me niks meer" zei ik en keek naar beneden. "Ik wou altijd een vader maar die heb ik nooit gehad na het overlijden van mijn vader" zei ik er achteraan. "Daar ben ik voor" antwoordde hij. En ik keek hem aan en vroeg "echt"? "Jij bent nu ook mijn dochter dus dan ben ik nu ook jou vader" terwijl hij dat zei straalde ik van blijdschap. Hij was zo lief en ik wou altijd een vader in mijn leven. Hij stond op en pakte iets uit zijn zak. Een paars amulet bungelde voor mijn ogen heen en weer. "Voor jou" zei hij en deed het om mijn nek. Ik pakte het amulet vast en keek hoe het glinsterde in het licht. Ik stond op en gaf hem een knuffel. "Dankjewel pap" zei ik snel. Met een aai over mijn bol liepen we de troon zaal uit en kwam mijn moeder de gang in. Ik rende naar haar toe en riep "kijk mam gekregen van pap" verbaast keek ze hoe ik aan kwam rennen. Ze pakte het amulet vast en zei "het is prachtig" na dat mijn vader de deur had gesloten liep hij naar ons toe en gaf mijn moeder een kus op haar voorhoofd. "Op een nieuw begin" zei hij knuffelde ons.