'Laat me gaan, NU laat me NU gaan!' Woest slaat Charlotte de man op zijn hoofd, en daarna in zijn kwetsbaarste gedeelte. Even lijkt het of de jongen zich terug wil trekken. Maar dan uit blinde woede, slaat hij Charlotte tegen de grond. Jurgen staat verstijfd van angst toe te kijken. Hij kent, hij herkend die man, nouja man, JONGEN! Hij herkend die JONGEN, maar waarvan? Even lijkt het of Jurgen weg wil rennen, dan wordt hij zo, zo ongekend boos, hij denkt geen seconde meer na, maar vliegt als een gek op de jongen af. 'Laat mijn zus los, ja lafaard. Je durft wel hé als er niemand bij haar is! Ben je gek geworden ofzo, laat haar gaan! NU!' Even aarzelt de jongen, maar dan zegt hij resoluut: 'Had dat wijf maar moeten luisteren, ze wilde zelf met die Peter uit.' De naam Peter komt er minachtend uit! En ineens weet Jurgen het weer, dit is die jongen die zijn zus meewilde naar het galafeest van zijn school. Maar Peter had zijn zus al uitgenodigd, en Charlotte ging toen met Peter mee. 'Hoepel maar op hoor, ventje! Ik regel het verder wel, met die zus van je! ga maar lekker tegen je pappie en je mammie zeggen! Of is je mammie soms niet thuis, ach jochie toch, ga dan maar naar dat juffie van je!' Even lijkt het of Charlotte bijkomt, maar dan sleept Chris, zo heet de jongen, haar mee richting de auto. Even staat Jurgen besluiteloos, in eerste instantie mag hij zijn zus niet zomaar alleen laten, maar ten tweede hij kan niks beginnen tegenover die jongen! Hij kan niet zomaar gaan vechten, dat verliest hij toch! Dus hij besluit direct naar het politiebureau te gaan. Hij weet niet dat Pauline daar al is.
'Goedemiddag, kan ik u ergens meehelpen?' De stem van de agent klinkt vriendelijk. Pauline knikt heftig, en verteld haar gevoelens. De agent luistert en knikt af en toe. Ineens wordt de deur van het politiebureau met een knal opengegooid. Een kleine jongen stuitert half naar binnen, helemaal overstuur. 'Meneer, mijn zus, Charlotte hij heeft Charlotte meegenomen!' Pauline draait zich half om, om te kijken wie het is, maar haar gedachten hebben het al geraden! Het is, het is, Jurgen! 'Jurgen, nee, waar is Charlotte dan?' De politieagent veert overeind, hij roept snel een paar andere agenten, allemaal luisteren ze naar het verhaal van de snikkende jongen voor hen, niet veel later nemen diezelfde agenten de weg naar de garage om de politieauto's te starten terwijl twee andere agenten Jurgen helemaal overstuur richting de deur meenemen,
JE LEEST
De baby die niet mocht komen
Non-FictionAls Jurgens moeder met hoge spoed op een nacht naar het ziekenhuis wordt gebracht. Gebeurt er veel meer dan iedereen kon denken. De ene last is de deur nog niet uit, of de volgende is al weer gekomen Eigenlijk is het leven in de familie Lindenboom...
