The Bad Boy

Κεφάλαιο 40ο

Ειμαι στα ορια μου. Αυτος ο μαλακας αρχίζει και μου σπάει πολύ τα νεύρα. Από το πουθενα φύτρωσε σαν μια πορτοκαλιά Και ξαφνικα ξέρει τα παντα για την "μητερα" της Βανας. Πολύ φυσιολογικο.

Δηλαδή Γιατί να πει το όνομα της ενω πηρε εμενα; την τυχη μου μεσα. Θα ξεσπάσω Και αυτό δν θα βγει σε καλό.

"Άκου τι θα σου πω παλιομαλακα και βάλτο καλά στο κούφιο εγκεφαλο σου. Μην τολμήσεις και ξανά πλησιάσεις την Βανα ή της μιλήσεις ή ότι στο διάολο σκεφτείς. Καταλαβες;"είπα κάνοντας εμφανή τον θυμο μου.

"Αλεξ γαμωτο σου ασε με να της μιλήσω. Είναι σημαντικές πληροφορίες που πρέπει να ξέρει"ειπε  και έκανε το αίμα μου να βράζει κυριολεκτικά. Αν ηταν μπροστά μου θα του ορμουσα χωρίς δεύτερη σκέψη.

"Είσαι μεγάλος ψεύτης. Δεν ξέρεις την παραμικρή ιδέα γι'αυτό το θέμα. Πηγές να την βιάσεις την τύχη μου μεσα Και μας παιζεις τώρα τον καλο; αντε στα τσακίδια. Σκατα φίλος είσαι. Ουτε να σε βλέπω δν θέλω."είπα και σχεδόν φωναζα

"5 λεπτά την Θέλω μονο. Τίποτα άλλο Και δεν θα σε ξανά ενοχλήσω ποτε." Άρχισα να χανω τον έλεγχο μου μα το Θεό θα τα εσπανα ολα εδώ μεσα.

"ΜΕΊΝΕ ΜΑΚΡΙΑ ΤΗΣ ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΜΟΥ" τώρα πια φώναζα οσο δν γινοταν. Οι φλέβες μου είχαν πεταχτεί από τα νεύρα μου.

Vana'$ POV

Καθώς κοιμόμουν ρόδινα σαν την ωραία κοιμωμενη άκουσα φωνές και τρόμαξα. Καλά τα κλασσικα όταν ξυπνησα δεν ήξερα σε ποιον αιώνα ζω αλλά μετά απο λίγα προσαρμόστηκα στην πραγματικότητα.

Σηκώθηκα γρήγορα από το κρεβατάκι μου και περπάτησα γρήγορα προς το σαλόνι. Αυτό που αντίκρισα είναι έναν εξαγριωμένο Άλεξ με νεύρα από εδω μέχρι απέναντι. Ακόμα καο γω φοβηθηκα. Παρατήρησα να πεταει με δύναμη το κινητό του στο σαλόνι.
Ωχχ μακάρι να μην ειδε την κλήση. Γαμωτο.

"Ολα καλα; Έγινε κατι;" ρώτησα περιμένοντας μια απάντηση. Γύρισε το βλέμμα του προς το δικο μου και κοκκαλωσα. Ντάξει όταν έχει νεύρα δν είναι και ότι καλύτερο.

"Γιατί υπάρχει μια κλήση 2 λεπτών στο κινητό μου με τον Σωτηρη; Εγώ πάντως δν μιλησα μαζι του και ουτε κανένα φάντασμα λογικά "λέει με μια δοση ειρωνείας και ταυτόχρονα θυμού.

Την γαμησες φλωρε
σώσε με υποσυνείδητο μου σε ικετεύω
Λίγο δύσκολο

Γάμω τι θα κάνω τώρα; Εγώ φυσικά έμεινα ακίνητη χωρίς να βγάλω αχνα Αφού με είχε πιάσει στα πράσα Και το μόνο που μπορούσα να κανω είναι να αναπνεω και να μπλέκω τα δάχτυλα μου λες Και είχα προβλημα να πούμε.