Stranger.

Bölüm 8: Delice Şeyler.

"Hey, Lily, alışveriş merkezinde Dory'yle buluşacağım. Bize katılmak ister misin?" 

Bonnie oturma odasında televizyon izleyen annesinin ve kuzeninin yanında dururken yüzünde gülümseme vardı ama Lily, gözlerinden saçılan öfkeyi hissedebiliyor, hatta görebiliyordu. Ama bu biraz olsun umrunda değildi. İşler bir haftadır, Bonnie'nin sevgilisini öğrendiğinden beri harika gidiyordu. Bonnie artık ona zorbalık yapamıyordu. -Aslında son zamanlarda zorbalık yapan kişi Lily'di. Hiçbir şeyden haberi olmayan Kate ise kızının ve yeğeninin bu kadar iyi anlaşmasına çok seviniyordu. 

"Sanırım başka bir planım yok." dedi Lily gülümseyerek. "Biraz bekle, hazırlanıp hemen geliyorum."

Bonnie yüzündeki gülümsemeyi korumaya çalışarak başını salladı. Bu aptal kendini kim zannediyordu ki? Herkes onun ne kadar özel ve iyi olduğundan bahsediyordu. Çok güzeldi ve herkes ona hayrandı. Bir aydan kısa bir zamanda Bonnie'nin hayatını mahvetmişti. Herkesin sandığının aksine kendini beğenmiş, kibirli ve aptaldı. Neden kimse bunu göremiyordu? Annesi, arkadaşları, hatta Bay Arthur... Bonnie sinirle iç çekti ama annesi televizyona o kadar dalmıştı ki fark etmedi. Lily olsaydı hemen fark ederdi. Sonra da şu saçma 'Anne-kız konuşmaları'nı yaparlardı. Bonnie'nin yapması gerektiği konuşmaları...

Yaklaşık beş dakika sonra Lily koşarak aşağı indi ve Bonnie'ye bakarak gülümsedi. "Ben hazırım, haydi çıkalım."

Senin bu evden çıkıp bir daha asla geri dönmeyeceğin günü iple çekiyorum.

Bonnie derin bir nefes aldı ve başını salladı. Lily'e baktığında yüzünün biraz kızarmış olduğunu fark etti. Annesi etrafta olduğu sürece Lily'e hiçbir şey diyemiyordu ama düşünmek serbestti, değil mi? Lily duyduğu bu garip seslerin insanları düşünceleri olduğunu artık biliyordu, ne yazık ki hala bunu kontrol etmekte o kadar da iyi değildi. Kontrol edebilse, susturacağı ilk ses Bonnie'nin düşüncelerinin sesi olurdu kuşkusuz. Bay Arthur muhtemelen bilerek her şeyi bu kadar ağırdan alıyordu -tıpkı teyzesi gibi. Ama Lily en kısa zamanda sebebi öğrenmeye kararlıydı. Herkese gülümse ama kimseye güvenme, diye tekrarladı içinden. 

___________________________________________________________

"Sana inanamıyorum ucube!"

"Yine ne var Bonnie?" Lily gözlerini devirdi. 

"Nate'den kimseye bahsetmeyeceğini söylemiştin! Anlaşmıştık! Ama sen beni Dory'ye, en iyi arkadaşıma rezil ettin. Bunu aramızı bozmak için kasıtlı olarak yaptın!" Bonnie'nin suratı kıpkırmızıydı. Dory'yle yeni ayrılmışlardı ve kırmızı gözlerle alışveriş merkezinin önünde beklerken derin derin nefes alan Bonnie pek da sakinleşiyor gibi görünmüyordu. 

"Madem Dory en iyi arkadaşın, neden ona bir sevgilin olduğunu söylemedin?"

Bonnie öldürücü bakışlarla Lily'ye bakmaya devam etti. "Hiçbir şeyden haberin yok, seni aptal." Sulanan gözlerini çabucak sildi ve Lily'ye sonsuzluk gibi gelen bir duraklamadan sonra tekrar konuştu. "Nate, Dory'nin ağabeyi."

Lily kaşlarını çattı. En iyi arkadaşının ağabeyiyle çıkmak? ne orijinal ama! Belki de Bonnie'nin Dory'yle bu kadar yakın olmaya çalışmasının sebebi buydu. Bonnie'den beklenmeyecek bir şey değildi.

"Anneme ne söyleyeceğin umrumda bile değil, buraya kadar. Buna daha fazla katlanmayacağım. Hayatımı mahediyorsun ve ben buna katlanmak zorunda değilim. Berbat birisin, ve bir gün bunu herkes görecek! Herkes benim haklı olduğumu anlayacak!"

 Lily, Bonnie'nin gözlerinde daha önce hiç görmediği bir şey fark etti. Bu öfke ya da diğer herhangi bir duygu değildi. Birden ayakları altındaki zeminin kaldığını hissetti. Gözleri kararmadan önce gördüğü son şey Bonnie'nin delici bakışlarıydı. 

Gözlerini açtığında teyzesinin evinde, yatağındaydı. Başındaki dayanılmaz ağrıyla gözlerini bir süre daha kapalı tuttu ama merakı baskın geliyordu. Yatağında yavaşça doğruldu ve etrafına bakındı, her yer çok karanlıktı. Bonnie'yle alışveriş merkezinin önündeki olayın üzerinden birkaç saat geçmiş olmalıydı. 

Bazı cevaplara ihtiyacı vardı. Ve son birkaç saate dair hiçbir şey hatırlamadığından bu cevapları verebilecek tek kişi teyzesiydi. Odasından çıktı ve teyzesinin odasına doğru yürümeye başladı ama duyduğu sesle yerine sabitlendi. Bonnie'nin odasının kapısı açılmıştı. 

"Annemin odasına gidiyorsun." dedi Bonnie, ifadesiz bir ses tonuyla. 

"Evet ama bunu sen nasıl-- Ben... Teyzemle konuşmalıyım, bana neler olduğunu anlatır, yani, öyle umuyorum."

Bonnie cevap vermeden önce bir süre gözlerini kısıp Lily'e baktı. Lily, onun da neler olduğu hakkında bir fikri olmadığını hissedebiliyordu. "Yatağına dön, Lily." dedi, sesinde endişe vardı. -Ya da en azından Lily öyle düşünüyordu.- 

"B-Ben, ben bayıldım. Seninle konuşuyorduk ve sonra... Ah, hatırlamıyorum... Ben, teyzemle konuşmalıyım."

"Bayılmak mı?" Bonnie yüzünü buruşturdu, ancak yüzündeki endişe hala sabitti. "Şimdi de beni zor duruma düşürmek için yalanlar mı uyduruyorsun, ezik? Yatağına dön, annemi rahatsız etmeyeceksin. Yatağına döneceksin Lily, annemi uyandırmayacaksın."

Lily başını salladı ve odasına girip kapıyı arkasından kapattı. Birkaç saniye sonra başka bir kapının kapanma sesi duyuldu. Az önce ne olmuştu böyle? Lily, Bonnie'nin dediği şeyi yapmıştı, hem de sorgusuz sualsiz. Bunu yapmak istememişti ama kendine engel olamıyor gibiydi. Yatağına yattı ve iç geçirdi. Ortada kesinlikle bir şeyler dönüyordu. Karanlık şeyler. Ve Bonnie de bunun içindeydi. Lily uykuya dalmadan önce kolyesini kontrol etti, hala yerinde duruyordu. 

Keşke burada olsaydın anne, korkuyorum. Hem de çok korkuyorum. Kime güvenmem gerektiği hakkında en ufak bir fikrim bile yok. Her gün delice şeyler oluyor ve hangileri gerçekten yaşanıyor ondan bile emin değilim. Keşke burada olsaydın. Keşke burada olsaydın...

Başındaki ağrıya rağmen Lily, çabucak, -belki de anormal derecede çabuk- uykuya daldı. Annesini düşünüyordu. Ağırlaşan gözlerini kapatmadan önce gördüğü son şey siyah saçlı bir kadındı, muhtemelen teyzesiydi. Lily dikkat etme ihtiyacı duymadan gözlerini kapattı ve kendini uykunun rahat -ve şuan pek de huzurlu olmayan- kollarına bıraktı. Yarın yeni bir gündü, ve cevaplanacak çok soru vardı...

Uzuuuun bir aradan sonra yeni bölüm geldi. Aklımda hikaye hakkında çok fazla fikir var, ve hikaye yavaş yavaş oturmaya başladı. Diğer bölüm bu kadar geç gelmeyecek (umarım). Umarım beğenmişsinizdir, okuduğunuz için teşekkür ederim. 

Ayrıca bu bölüm biraz Bonnie ağırlıklı olduğu için multimedyadaki Bonnie.