When I'am with HER (On-going)

Introduction of the Character

Amara POV.

Hi I'am Amara Sy. 18 years of age. Grade 11 Student ulit -___- wag nyo ng tanunggin kung bakit kasi ang isasagot ko lang ay

Nagmahal

Nasaktan

Bumagsak

BOOOOM! Repeater.

I'm a Fashionista model ng Divisoria. I don't like a branded clothes cause I believe that Fashion is not about wearing a expensive one but wearing something cheap and make it looks like expensive.

Kung Maganda ka, M A G A N D A K A  nasa nagdadala yan =)

physically maputi ako, makinis syempre. i have a chinita eye. mana kay Daddy. i am half korean half filipino. di ko kilala ang nanay besides walang nag kukwento about sa kanaya. Di i'no'open up yun pag bumibisita ako sa mansion ng mga Sy. My height is just a normal, nothing special. just my pretty face hehez. 

She is Bella Sy, my cousin. kagaya ko 18 years old na sya and grade 11 . kung bakit? dahil isa syang mapagmahal na pinsan, kapatid at kaibigan. Dinamayan nya ko nung mga panahon na halos mamatay ako sa sakit hahahaha. kaya ayan reapeater kami pareho. sya yung nakakaintindi sakin lagi lagi. di pa ako nag sasalita alam na nya agad ang sasabihin ko, tingin palang alam na namin ang sinasabi ng bawat isa.

ganun namin siguro kailala ang isat-isa. 18 years ba naman kaming magkasama? -____-

Marami kaming pag kakatulad, dahil narin siguro sa palagi kaming mag kasama. katulad ko fashionista rin sya. We are the queen of divisoria. maputi sya at singkit din, mag pinsan ang daddy ko at daddy nya. kaya mag kapareho kami ng last name. mas matangkad sya sakin ng konti. konti lang naman pero, mas maganda ako hahaha. sorry couz, im just stating the fact. xD

I'am living with my best buddy, my cousin. Ayaw namin sa Masion namin dahil wala namang tao dun.mas pinili namin ang lupain kung saan mas malawak ang bakuran kaysa sa bahay. 

Simple lang kaming namumuhay, Pag pakapasok mo sa Gate kaylangan mong maglakad lakad papunta sa bahay namin, medyo malayo pero nakaka enjoy and ambiance dahil madaming puno at halaman besides bermuda ang dadaanan. Hindi tanaw ang bahay namin sa gate, dahil bukod sa malayo ay mapuno. pag narating mo na yung banda gitna makikita mo na ang aming HOME SWEET HOME. Di maliit pero di rin malaki, sakto lang saamin ni couz dahil madaming gamit sa loob.

Pag kapasok mo makikita mo na agad ang sala, may small sala set, may maliit na aparato kung saan nakapatong ang flat screen TV. Speaker sa magkabilang gilid DVD sa ilalim at mga CD's. sa right side naman ay may open na room, kitchen and dining area. nadon na yung lababo, table good for six kahit na dalawa lang kami, sa left side naman ay may hagdanan, yung second foor is half lang ng ground floor so mula sa taas ay makikita mo ang living room,

pagkaakyat sa taas, ay may maliit na hallway, at may dalawang pinto, kwarto namin ni Bella, magkatabi at connected yung part sa beranda...

Pag kapasok ko sa bahay agad kong hihinila at ipinagpag ang telang puti nakatakip sa sofa puro alikabok dahil sa tagal na hindi ginamit.

"Ano ba maalikabok! mag ingat ka nga minsan." si Bella

Ay ang arte maka asta parang ikaw pa yung may hika sa ating dalawa ah?

"Alam mo namang sensitive yung balat kong maganda't makinis di tulad ng sayo, balat lalabaw ka kasi" 

Ang sabihin mo galisin ka kasi!

pinandilatan nya ako at agad akong umakyat sa taas bago pa sya gumanti sa akin hahhaha.

Namiss kita kama ko, unan kooooo. agad akong dumapa at niyakap yakap ang kutson at unan ko matapos kong linisin syempre. nagpagulong gulong ako ako sa malaki kong kama. namiss ko to. isang taon din kaming nawala. isang taon ding hindi nakita ang mga gamit ko dito. Dahil sa pagod unti-unti akong napapikit at kalaunan ay nakatulog.

Bela POV

Pagod na pagod ako dahil sa byahe, pero dahil sa ayokong magutom, gumawa parin ako ng makakain. hindi naman ako prepared kaya kung ano nalang ang meron. gumawa ako ng pizza cracker size dahil yun lang pwede kong magawa sa mga ingredients na meron kami. nilinisan ko din ang kusina ko. pinunasan ko ang mga appliances at sinigurong makintab at walang alikabok para bukas, sala at kwarto ko nalang ang lilinisin ko.

kung nagtataka kayo, may gardener kami dito kaya kahit papaano malinis ang labas at patuloy na namumulaklak ang ang puno't halaman. ilang saglit pa ay nagpasya na akong tawagin si Amara, umakyat ako at dumeretsyo sa kwarto nya.

"Minahal kita Dewey, minahal kita, kasalanan mo to" usal nya, tiningnan ko sya, may bumabagsak na luha sa mga mata nya. talagang nasaktan sya sa ginawa ni Dewey sa kanya, kaya ganon nalang din ang galit ko sa lalaking yun.

Amara? Couz tara kain na tayo. niyugyug ko sya para magising na sya.

"Anong pagkain natin ngayon?"  makapagtanong parang walang nangyari sa panaginip nya, kahit di nya sakin sabihin sa simpleng panaginip nya kay Dewey ganun nalang ang epekto sa kanya pano pa kaya pag nagkita sila in person? tsk wag ako couz! 

Umh Pizza, yun lang kasi yung pwede kong gawin sa ngayon, bukas nalang tayo mag grocery. Diko nalang in'open up yung nakita ko.

"Sige sunod nalang ako sayo sa baba" ngumiti sya sakin pero sa simple nyang ngiti na yun nakikita ko sa mata nya yung sakit na nararamdaman nya ngayon.

Eyes can tell more emotions than the smile on your lips. nginitian ko lang sya at pumunta sa kwarto ko para magpalit ng damit.

She always hide her feelings through her smile, kung di ko lang sya kilala baka naniwala ako sa kanya. feeling nya nagiging malakas sya dahil sa ginagawa nya pero para sakin, she is weak because she afraid of her feelings. 

Pagbaba ko naabutan ko syang kunakain,

Enrollment na next week anong plano? sana wala kasi ako meron na hahahahah

"Di ko pa alam kung saang school tayo pu'pwede" Yes it's time, sana pumayag sya hahahaha

Kung mag private nalang kaya ulit tayo?

"At saan naman?"

Braint International School. say yes please couz.

"Umh Sige, kakailngann kpo lang ay kumuha ng Part time dahil dukha ako" Yes kaya mahal ko to e hahahahahaha.

Tsk sa dami nyong pera baka kahit bilhin mo yung buong BIS kaya e?

"Sila lang yung mayaman, hindi ako, gusto lahat ng bagay na meron ako, paghihirapan ko"

Hmmmmf ang spoiled brat na di naman lang humahawak ng walis two years ago, gustong mag trabaho para maka enrol sa private school? tingnan natin couz kung hanggang saan ka tatagal hahahaha.

Ako na ang mag huhugas ng plato, mauna ka ng umakyat. Usal ko sa kanya dahil mukang hindi sya okay ngayon.

"Ako na couz ikaw na nga yung nag prepare ikaw pa ang maghuhugas, baka singilin mo na ko nyan hahahaha"

kung may hihingin man ako sayo isa lang yon, Forgiveness. mahina kong bulong na agad na ipinagtaka nya. agad nya namang binawi yon ng ngiti at nangpunta sa lababo dala ang mga hugasin.

Sana dumating ang araw na mapatawad mo ako couz.

A/N: Again this is my fist and last story, pag pasensyahan nyo na po hehe, Salamat...