Rulo Pastam Olur Musun?

-3-

Multimedia Özgür

"Beste, baban beni dinlemedi. Dinlete-"

Annemi aşıp içeri girdim. Madem gelmişlerdi, görecekleri de vardı. Bir hışımla salona girdim.

"Ne oluyor burada?!"

"Beste, biz de seni bekliyorduk kızım. Madem seni isteyeceklerdi, beklemeye ne gerek var? Hadi kahve yap da içelim."

"KAHVE FALAN YOK BABA! İSTEME DE YOK!BEN SEVMEDİĞİM BİRİSİYLE EVLENMEYECEĞİM!"

"BESTE! SESİNİ YÜKSELTME!"

"YÜKSELTİRİM BABA! EĞER SEN BENİM RIZAM OLMADAN BİRİSİYLE EVLENDİRMEK İSTİYORSAN YÜKSELTİRİM!"

Babam, oturduğu yerden bir hışımla kalkıp karşıma geçti.

"Beste, KES SESİNİ. YOKSA KÖTÜ ŞEYLER OLACAK!"

"SUSMUYORUM! EVLENME-"

Babamın tokadı, yüzüme geldiğinde, zaman kavramı durmuştu sanki. Şu zamana kadar bana bir kere bile vurmamış olan babam, sırf onun istediği kişiyle evlenmiyorum diye bana tokat atmıştı. Gözlerimden firar eden yaşlara engel olamazken en güçlü sesimle son sözümü söyledim.

"Seni tanıyamıyorum. Sen benim kahramanım olan adam olamazsın. Benim kahramanım, kızını canavarlara bırakmazdı."

Arkamı dönüp evden hızlıca çıktım. Apartmandan da çıkıp kapıyı kapattığımda, rüzgar yüzüme çarptı. Kalbimin acısı, yanağımın acısını bastırıyordu. Rüzgar, yüzüme acımasızca vuruyordu. Gözyaşlarım benden bağımsız, gözlerimden akarken yanına gidebileceğim tek bir kişi vardı. Özgür.

🍃🍃🍃

"Ya, babam bana tokat attı Özgür. Kahramanım, ilk aşkım dediğim adam bana tokat attı. İnanabiliyor musun?"

"Ya Sami amca nasıl böyle bir şey yapabilir? Hâlâ inanamıyorum."

Telefonumu elime alıp saate baktım, saat dokuzdu. Uykusuzluğun bedenimi esir almasına izin veremezdim, pastaneye gitmeliydim.

"Beste, istersen bugün işe gitme. Hem bak zaten dalgın olursun hiçbir şey yapamazsın."

"Hayır, gitmem gerek. Hem, orası bana iyi geliyor."

"O zaman benim kıyafetlerimden bir şeyler vereyim ben sana. Böyle dün giydiklerinle gitme."

Özgür, beni odasına götürdü. Gardırobu açmamla şoka uğramam bir oldu.

"Özgür, sen bunlara kıyafet mi diyorsun?"

Kıyafet olarak nitelendirilemeyecek bir tişörtü elime aldım. Tişört göbek kısmına kadar dekolteliydi. İşin ilginç tarafı, tişört göbekte bitecek cinste olanlardandı. Kafama silah dayasalar, yine de giymezdim.

"Off, Beste! Amma söylendin sen de! Kızım, Koçal pastanesinde çalışıyorsun, bu kıyafetlerle mi gideceksin?"

"Ne varmış kıyafetimde?"

Özgür'ün sözleri üzerine üzerime baktım. Yaşıma göre biraz çocuksuydu, ancak ben buydum! Farklı biri olamazdım. Ama bunu Özgür Hanım dinler mi? ASLA!

🍃🍃🍃

Özgür'ün beni aynaya döndürmesiyle kendime geldim. Onun dolabındaki kıyafetlerle bana en uygun kombini hazırlamıştı. Siyah sporcu taytının üzerine giydiğim su yeşili sporcu atleti mükemmeldi. Hava soğuk olmasa da, sporcu atletiyle rahat edemediğimden ince bir hırka giymiştim. Özgür saçlarımı balıksırtı şeklinde örmüş ve önlerden bir-iki tutamı serbest bırakmıştı. Ayakkabı olarak da su yeşili bir spor ayakkabı giymiştim. Özgür'e sarıldım.