Telsim •• osh + kji

°° 18

Malçocuk: Yuh Sehun!

Davşanım: :)

Malçocuk: Kapı kilitlemek nedir yav
Hayır sanki içeri gireceğim

Davşanım: Az önce kapıyı zorlayan ruhlardı herhalde

Malçocuk: -_-
Tamam hadi girmek istedim
İstemişsem ne olmuş özledim dedim
Ne zararım olacak

Davşanım: Sence Jongin?
Elin kolun rahat duracak mı yanıma gelince

Malçocuk: Aşk olsun be bebeğim
Niye durmasın
Sen istemeden ne yapabilirim ben?

Davşanım: İyi
Senin dursa da benim ki durmaz o yüzden
Odana git ve fizik çalış

Malçocuk: Al işte
Kendine güvenin yoksa bu benim mi sorunum
Ayrıca elin kolun rahat durmazsa benim baya hoşuma gider :d

Davşanım: Fizik.

Malçocuk: Tamam ben çalışacağım fizik
Sen aç kapıyı

Davsanım: Olmaz
Ayrı odalarda çalışacağız diye yengeme söz verdim

Malçocuk: Benim fizik çalışmam senin kapıyı açmana bağlı

Davşanım: ...

Malçocuk: Bak valla çok aşkla çalışacağım
Köpek gibi çalışacağım
Aç kapıyı :)

"Sehun lütfen." Kapı ardından Jongin'in mızmızlanan sesi geldiğinde gözlerini yumarak elindeki telefonu edebiyat kitabının arasına bıraktı.

"Olmaz Jongin."

Sınava oldukça az zaman kaldığından pek fazla okula uğramalarına gerek kalmamıştı. Sonuç itibariyle abisi ve yengesinin evi 'ölümkalımsınavı'na hazırlık için oldukça müsaitti. Sözde çalışma kampındaydılar. Sehun telefon kuralını ihlal ettiği halde, esmer bir de kalkmış yanına gelmek istiyordu.

Pekâlâ. Sevgilisiyle oynaşacağı vakitte kim ders çalışmak isterdi ki...

"Acayip fizik çalışasım var Sehun," dedi durgun bir sesle. "Kapıyı açacaksın alt tarafı. Oturup çalışacağım sadece."

Kitabı kapatıp masaya bırakırken yataktan oflayarak kalktı. Onun da iradesi bir yere kadardı.

"Oh! Sonunda yahu."

"Kitapların nerede?"

Esmerin yüzünde pis bir gülüş yayılırken bir anda beline sarılan kollarla çığlık attı.

"Ne yapıyorsun be?" Bedenini yatağa doğru iteliyordu. "Kes şunu! Ayı." Kumral peltek sesiyle birleşen bir öfkeyle itiraz etti.

"Fizik çalışıyorum." Yatağa üst üste düştüklerinde açıkladı.

"Ne?" Affalarken boş boş yakın mesafedeki çocuğa baktı. "Sen--" çocuğun mesajlardaki imasını yeni farkederken yüzüne istemsiz bir gülüş yayıldı. "Palavracı!"

Esmer üstten bakarken omuz silkti ve yamukça gülmeye devam etti. "En güzel fizik buradayken odada mı tıkılsaydım?"

Kumral kıkırdadığında çocuk pek iyi hissetmiyordu.

"Kitap gibisin. Az okuyayım mı seni?"

Kumral yeniden kıkırdayınca esmer ona şaşkınlıkla baktı. "Sehun beni korkutuyorsun. Şimdiye itmiş ve başımın etini yemeye başlamış olman gerekiyordu." Leydi dudak büktü. "Ne yapmaya çalışıyorsun?"