Schwarz & ブルー [omegaverse~eruri]

[4] Artık benimsin {R18}

Bölüm sonuna eruri fotoları koymaya başlıycam artık .

Erwin yemeğini yedikten sonra ağzını masadaki mendille silip odasına çıktı .

Kendini yatağa hızla bırakıp o geceyi düşündü .

Evet belki o kemancı Levi olabilirdi ,  çünkü Levi'ı bir çok kez arkadan görmüştü .

Aynı kısa boyluluk ve aynı vücut şekli .

Eğer o Levi ise şuan dünyada hiç kimsenin yaşayamadığı mutluluğu yaşayacaktı .

'Eğer Levi sen kemancıysan şuan benim olmalı' dedi kendi iç sesi .

Levi kendi odasına gidecekken bir yandanda Erwin'in o zamanki yüzünü düşünüyordu .

'Çok yakışıklıydı...' Levi yüzüne hücum eden alvelerin eşliğinde odasına girdi .

...

Bir kaç dakika sonra Erwin'in odasının kapısı çalındı .

"Kim o ?!"

"Benim Levi...ımm girebilirmiyim"

Erwin yataktan kalkıp kapıyı açtı , Levi içeriye girdikten sonra yavaşça kapıyı kapattı .

Erwin'in odası büyüktü . Oda iki bölümden oluşuyordu -aslında üç biri banyoydu- ilk odada yatağı ve gardolabı vardı ancak içi pek dolu değildi .

Yatakta lacivert bir yorganla gri yastıklar vardı .

Ikinci odada ise Erwin'in siyah piyanosu , büyük ve ağzına kadar dolu kütüphanesi vardı .

Levi bu odaya pek girmediğinden odayı pek bilmiyordu .

"Imm...buraya girebilirmiyim?"

Erwin başını "evet" anlamında salladıktan sonra ona yol verdi .

Levi önce büyük piyanoda narin beyaz tenli parmaklarını gezdirdi .

"Piyano...çalıyormusun?"

Erwin onun yanına yaklaştı ve piyanonun taburesine bacak bacak üstüne atarak oturdu .

"Adı siyah prenses...ve evet çalıyorum , ailem bana bir gelin almaktansa piyanoyla evlenmemi bile söylediler ".

Levi hafif bir kırkırdamayla karşılık verdi "demek o kadar çok seviyorsun"

Piyanonun yanından ayrılıktan sonra kütüphaneye baktı ancak dikkatını o değilde kütüphanenin yanındaki dikdörtgen camdan fanus çekti .

Içinde beyaz bir keman vardı , kırmızı bir kadife bir  yastığın üzerine konulmuştu . Beyazı tonlasın diyede kırmızı ve lacivert renklerde çiceklerle süslenmişti .

"Bunuda mı... çalabiliryorsun?"

Erwin "hayır" anlamında kafasını salladı "çalan biri gelirse ona çaldırma planım vardı".

"Peki...ben çalabilirmiyim?"

Erwin bir elini öne uzatıp "tabii ki de".

Levi cam kapağı kaldırdı ve beyaz kemanı zarif bir şekilde omzuna oturtdu .

Her zamanki gibi kemanda en sevdiği melodiyi çalacaktı . Annesinin ona küçükken , safken öğrettiği o melodiyi . Omega olmadan önceki .

Keman yayını , kemana sürtmeye başladı ve melodiyi kendine işledi .

Erwin kulaklarına inanamıyordu , hatta bir kaç kez beyninin ona yalan söylediğini düşündü ya da kulaklarının .

Levi'ın o geceki gibi kalbi küt küt atıyordu . Artık bunun nedenini anlamıştı .