A Thin Line Between Love and Hate

CHAPTER 21

KEN'S POV

I found myself sa Batangas . Narealize ko nalang nasa labas na ako ng bahay nila Jenny. Nakita ko naman na pababa na siya ng tricycle. She noticed my car at bumaba na din ako.

Naiiyak pa nga ako nang lumapit siya sakin.

Oh no! Anong nagyare ? Pasok ka ! Dali. Maaaaa! Si sir Ken andito. Wala ako sa sariling sumunod. Umiiyak talaga ako its not even manly na iyak. Pag kakita ko sa Nanay ni Jenny ay niyakap ako agad. Doon na ako napahagulgol.

Jusko Sir Ken. Ano nangyari? Ayos ka lang ba? Jenny kumuha ka nga ng baso na may malamig na tubig!

Opo inay. Umupo na kami ni nanay at hinagod hagod ni Nanay ang likod ko. Maya maya ay bumalik si jenny.

Ano ba talagang nangyari sir ken?

Si Andrea.  Ang Andrea ko. Huli na ako nay. Huli na ako. Jenny ang tanga ko! Pasigaw ko na sabi.

Nako suskupong bata ito! Ano bang sinasabi mo? Anong nagyare kay Andrea?? sabi ni nanay at inabot ang baso sakin.

Nay! May anak na siya. Ansakit sakit nay. Huli na pala ako. Antagal ko siyang hinanap yon pala huli na ako. Natigil na ako sa pagiyak. Pero nakatitig ako sa baso.

I heard both of them Gasp.

Jusko. Sir ken. Anong gagawin mo? Ani jenny na halos maluha din. Alam nila ang pagsisisi ko nung unang punta ko dito at ng makilala ko si jenny.

Sa totoo lang gusto kong magalit siya at wag na ituloy ang plano ka na angkinin siya ulit. Pero ayaw ng puso ko kahit pa may anak siya.

Anak, napagusapan niyo na ba ng ayos yan? Susukuan mo ba siya nang dahil lamang dito ?

Napatigil ako sa sinabi ni Nanay. Oo nga't may anak na siya. Pero hindi naman sila kasal ni Paul.

Wag mo nang sagutin. Mabuti pa ay dumito ka muna para naman makapag isip isip ka ng maayos. Tumango nalang ako. Siya siya. Doon ka sa usual mong kwarto dine. Ipagluluto kita. Pumunta naman ako sa kwarto at napaupo and realized na hindi nga niya kinausap ng ayos si Andrea instead he called him names and even called her son a bastard. . . Gulong gulo ang utak na niya. Sa sobrang pagod sa byahe at pagddrive ay naisipan niya nalamang magpahinga muna . . . .

ANDY'S POV

Its been 4 days ni walang tawag or text galing kay Paul. Hindi siya nagpapakita. Kaya ang impaktitang si Bella ang pumunta sa office para kunin ang report. Today is friday. Kenzo and Mama will be arriving in a bit and i have to be there at the airport .

Ang init naman dito. Sabi ni Bella na nagpapaypat using the folder in her hands.

Give me patience Lord. Ms. Bella this is a talyer not your regular type of office.

Inirapan niya ako at sinabing. Akin na nga ang report para makaalis na ako dito.

I stood up akmang ibibigay ko na ang file but i decided na asarin siya. Wait! Naiinitan ka pa sa klase ng damit na sut mo? One , two , three..

What!!! What are you trying to say ??? Halos may usok na lumabas sa tenga nito.

Wala naman . I just notice na kulang sa tela ang suot mo pero banas na banas ka naman. I tried to hide my smirk but i failed which only irritated her more.

Sasabihin ko kay Kian ang pang iinsulto mo sakin. Gigil na sabi nito.

Go on and i will tell Kuya Kian how unprofessional you are. And how much complaining you do. Tingnan natin. And it think you should call him Sir kian . Hahahaha. I then grabbed my bag . Gave her the file and went out of my office. Inis na inis siyang sumunod sakin. Pero hinayaan ko siya.

You!!! You!!! Arrgh!!! She said.

Me !!! Me??? Omg! How can you be a secretary when you cant even form a complete sentence!? Gosh. I should tell Kuya Kian about your incompetence!

Arrrrrgh. She stomped and bumped my shoulder in the process of going out of my talyer.

Tinitigan ko lang sya. Thats what you get sa pagiinarte. Di naman bagay. Wala na ngang face value wala pang common sense and sense of humor sa katawan. Ay ansama ko na ba?

I heard some of my employees clapped their hands and some were laughing.

I then bowed and said Thanks for coming to my show! At lalo pa silang nagtawanan. I can be a cool boss and they know that.

I then drove to the airport. I drove there using my F150 . This is one of my fave! Im so excited to see my baby and my Mama.

I was singing to the songs playing on my cars radio and notice na nasa labas na ako ng airport. I checked my watch. Just in time. After parking my car dali dali akong pumunta sa loob .

In just a few minutes ay nakita ko agad si Mama na karga karga ang  Kenzo ko.

Ma! Kenzo baby!!! Patakbo ko g pag punta sa kanila.

Anak! Tulungan mo nga ako dito sa mga dala ko. Kenzo is too heavy too. Reklamo ni mama. Pero mukha ngang mas tumaba ang baby ko.

Akin na ma. Kinuha ko naman ang baby ko. May nagaassist naman kay mama sa mga gamit. Nag mano ako kay mama at hinalikan naman ang anak ko.

Kamusta ang byah. . .

Little A? Then i looked where the voice came from. I stood frozen when I saw Kuya Kian with his bag and to his left is an approaching Ken he was about to say something to Kuya when he saw that Kuya is frozen in his spot. Napatingin siya sa gawin namen.

I forced a smile and told Mama to go outside at susunod ako.

I heard some footsteps near. And i know its kuya kian. I closed my eyes and prayed to God na sana ay matapos na to.

Little A? Who is this cute baby boy? Sabi ni kuya at alam kong he is confused kasi impossibleng kay mama itong baby na hawak ko.

My baby being the smart kid he is, answered . Hi! My nayme is Kenzo. I couldnt talk but i smiled.

Hello Kenzo! Im Tito Kian and this is Tito Ken. Kuya kian said and i saw how Ken is looking at Kenzo.

Kenzo then squealed which shocked me. He suddenly screamed Daddddddy!!!

Oh sh*t!