pretend • blaster silonga

outro

blaster

"GAGO KA BLASTER! BAKIT MO NAGAWA 'TO SAAKIN HA?! SABIHIN MO, GAGO KA!"

bawat suntok mula kay unique ay tinanggap ko kahit hindi ko 'to dineserve. masakit para saakin dahil alam na ng lahat na mahal na mahal ko si farah. 

yung manhid na yun ang di lang nakakaalam.

"unique, 'tol, tantanan mo na ako, lahat na ang may alam, hiningi ko ang oo niya kasi mahal ko siya pero kahit totoo, pineke ko para sayo, 'tol, koi, nagpapanggap kami. kahit anong starbucks o i love you pa yan, panggap lang yun,"

"sinayang ko pera ko, pawis ko, tsaka yung boses ko sa alam kong di naman talaga ako ang mahal, koi, parehas lang tayong nagmamahal, nasasaktan."

"koi, buti ka pa nga eh," tawa ko, "desperada para sayo ang pinaka magandang babae sa school, alam mo yun?"

"yung tipong manlalandi siya para mabalik ka? alam mo yun?"

natigil si unique sa pagsusuntok at tinanggal ang kamay niya sa leeg ng t-shirt ko, "kahit anong sakit yung nararamdaman ko dahil alam kong di totoo yung halik niya at yakap niya, kahit alam kong peke yung sinabi niyang 'nahuhulog ako para sayo', tinitiis ko kasi alam kong babalik at babalik siya sayo."

"g-ganon ba?" utal na sabi niya,

"peke y-yung halik niya n-nung h-hiningi mo oo niya?"

tumango ako,

"p-planado pa-pala yun?"

tumango ako, ulit.

"oo, tol, pero yung pinahawak kita ng W? di yun planado, sayang nga pera ko kasi binayaran pa kita diba?"

tumango siya,

"ang sakit,"

tumayo ako sa kinatatayuan ko para lumabas, "ang sakit sakit, farah." i mumbled.

"blaster~ baby-- ano yang sugat mo?" peke, "bakit ka nandudugo?" peke ka, "shit, blaster, sabihin mo!" peke mo, "nagaalala ako!" sobrang peke, "sino gumawa nito?" wala kang pake,  "blaster naman eh.." arte mo, "blaster!"

"ako."

nandoon si unique, naninigas kamao niya, "unique naman eh! bakit?!" mukha siyang concerned, galing! bigyan ng grammy. "MAHAL PA RIN KASI KITA EH! DI KA PA SUMIPOT NUNG NAGBIGAY AKO NG FLOWERS AND CHOCOLATES!" 

nahihirapan si farah,

niyakap ko siya, 

"TANGGALIN MO KAMAY MO SA GIRLFRIEND KO!" sigaw ni unique, "GIRLFRIEND KO SIYA!" "PERO PANGGAP LANG NAMAN!"

bago pa ako pigilan ni farah, naging loveteam yung kamao ko at ang mukha ni unique. "TANGINA KA! KALA KO KAIBIGAN KITA, PAREHAS LANG TAYO NG PINAGDADAANAN UNIQUE! MAHAL KO SI FARAH PERO ALAM KO NA PANGGAP LANG KAMI KAYA ITATRY KO YUNG BEST KO NA MAGING TOTOO! PERO NAGING TOTOO FEELINGS KO HINDI KATULAD MO!"

"blaster! tama na!"

"HINDI!"

"BLASTER!" 

napigilan ako ni farah na umiiyak, "sorry, farah, sorr--sorry! sorry na talaga, sorry, sorry, i love you!" hinalikan ko noo niya, 

"farah,"

tawag ni unique,

"papipiliin ka namin ni blaster,"

"a-anong ibig mong sabihin unique?"

"blaster o ako?"

naging tahimik ang atmosphere namin, naririnig ko lang ang mga iyak ni farah at ang nasisira kong puso.

"sige na farah, bakit ba tayo nagpanggap?" pagpapakalma ko,

"diba, para kay unique?"

tumango siya, niyakap ko siya.

"diba sabi ko, magpakadesperado tayo?"

tumawa siya, "oo, haha."

"o, ito na, tapos na ang pagiging desperado natin!"

"sige na, iwanan mo na ako."

"ayoko.."

"bakit ulit nagpanggap?"

"para kay unique.."

"at hindi ako ang type mo diba? iwanan mo na ako."

"iwanan mo na ako,"

"i love you, farah."

"i love you too, blaster."

nginitian ko siya, umaambon na.

"mahal na mahal kita, okay? magingat ka sa kamay ni unique, mahal ka rin niya. madaming nagmamahal sayo okay? kasama ako doon, at farah, kahit na panggap lang tayo, nasasayo pa rin ang puso ko."

"tapos na ang pagsasama natin,"

"hindi ko kaya yan, blaster."

"gusto mo si unique o hindi?"

"gusto, duh,"

"edi landiin mo siya! what are you waiting for?"

at sinamahan na siya ni unique.

naalala ko noong una kaming nagkakilala.

**** 

[a/n: ayun na po ang ending ng pretend!! thank u po sa pagsubaybay at big thanks po kay @littlemisschanchine para po sa idea and inspiration~ sorry po kung baduy po ako gumawa ng landian scene at endearments po para kay blaster~ bye bye!]