Whatsapp Arkadaşkları

Bölüm 3

Okulun kapanmasına 3 hafta kala
Son sınavımı az önce verdim. Ve şu an halay çekerek kebap yemek istiyorum!
Ama bunu gören lisedeki yakışıklı çocuklar pardon koca adaylarım benden korkup kaçabilirlerdi.
Hep böyle değil midir zaten?
İnsanların tepkisinden korkup yaşamak.
Ama olsun yine de mutluyum. Ve bunun şerefine kendime kantinden çikolata ve kahve ısmarladım. Kitapla birlikte güzel gidiyor. Koridorda neredeyse herkes sınav hakkında konuşuyordu.
"Off o son soru neydi öyle?"
"Cevabı b olmayacak mıydı?"
Bunu söyleyen kızın yanındakiler aynı anda "Hayır c" dedikten sonra gülüşüp ellerini tokuşturdular. Dayanamayıp konuşmaya daldım ve,
"Kızlar yanlışınız var, 'hangisi  çıkarılamaz' diyordu b şıkkı olacak. Sonra aralarından ayrıldım. Derslerim iyiydi. Boş boş durmayı pek sevmezdim. Neredeyse her gün tekrar yapardım, çoğu kez de denemelerde 1. olurdum. O yüzden arkada bıraktığım kızlar anında mors oldular. Ben de sınıfıma girdim. Kahvemi içerken, telefondan Whatsapp'a girdim.

Ben:
Sınavı az önce bitirdim. Haftaya sonuçlar açıklanır. Bu arada siz nerede oturuyorsunuz?
Eren:
İstanbul
Mom Beyza:
İstanbul
Aizen Sema-san:
Kocaeli
Kira:
Ben de İstanbul'da oturuyorum.
Alvin:
Ne yapçan nüfusuna mı alacan?
Aizen Sema-san:
Bırakın şu geri zekalıyı da. Sen nerede oturuyorsun?
Ben:
Bursa. Aslında hepimiz yakın oturuyoruz. Neden buluşma yapmıyoruz ki?
Eren:
Çok mantıklı lan.
Alvin:
Ç-çok istemiyorum ama. Olsun madem. Sizi düşündüğümden falan değil. Ben  gelmezsem çok sıkılırsınız. APTALLAR.
Kira:
/Alvin'e cevap olarak/
Tsundere* -_-
Kira:
Aslında olabilir ya.
Deku-chan:
Neden olmasın?
Aizen Sema-san:
Çok iyi olur ya benim için de bir kafa dinleme olur. Şu üniversite denilen şey çok değişik.
Mom Beyza:
Nerede yapacağız peki?
Ben:
Herkes İstanbul'da oturuyor o yüzden İstanbul'da yapabiliriz bence.
Deku-chan:
Tamam peki İstanbul'un neresinde yapacağız?
Eren:
Beşiktaş'ta olabilir Ben seviyorum açıkçası oranın meydanını.
Kira:
Bana uyar ben pek çok yere izin alabilirim ama Asıl soru; ne zaman buluşacağız?
Ben:
Ben kafamda bir plan yapayım size yazayım şimdi zil çaldı öğretmenler telefonumu almasınlar okul çıkışında yazarım haberleşiriz.
                 -çevrimdışı-

Gruptan çıktım ve dersi dinlemeye devam ettim. Aralarda notlar alarak verimli bir zaman geçirdim.
Uzun bir 40 dakikanın sonunda zil çaldı ve herkes derin bir nefes aldı.
Ben kafamı geriye atıp kafamı toparladım. Sınav haftasından sonra kafam allak bullak olmuştu.
Aniden yanıma birinin oturmasıyla irkildim. Gelen kişiye baktığımda bunun Burak olduğunu gördüm. Bu arada o gün tuhaf karşılaşmadan sonra abi-kardeş gibi olmuştuk. İnanın nasıl oldu bende bilmiyorum.
(Kesinlikle yazar yazmaya üşenmedi)

Beni hep koruyup kolladı. Ben de öyle. Kız arkadaş işlerinde ona çok yardımım dokunuyordu.
Yine öyle havadan sudan konuşurken zil çaldı. "Ben gidiyorum kahve, Çıkışta birlikte gidelim." Diyerek saçlarımı karıştırdı. Onu eline vurdum. Saçlarım kahverengi olduğu için hep kahve diyordu. Hoş kestane rengine benziyordu ama neyse.
^^^^^^^^^^
Temmuz'un ikinci haftası.
Yine sınavlar bitince bilgisayar karşısında hayvan gibi yiyişim, sonra köpek gibi diyet yaptığım bir tatilin ardından bavulumu hazırlarken size merhaba diyorum.
Yarın deniz otobüsü ile İstanbul'a gideceğim. Bir hafta falan orada kalmayı düşünüyorum. Pardon düşünüyoruz çünkü Çin'den gelen kuzenimle gitmek zorundayım! Aslında iyi birisi hem İstanbul gibi ne olup ne olmayacağını bilmediğiniz bir şehirde yalnız gezmenin pek iyi olacağını sanmıyorum.
Tek sorun...
Gruptakilerin tepkileri.