False & Hidden Feeling |ANDY FOWLER

Prolog

Jestem Emily i mam 17 lat. Przeprowadziłam się z Liverpoolu do Londynu, bo moja matka znalazła tu prace i przy okazji kolejengo fagasa. Po 5 przestałam dalej liczyć. Nigdy nie miałam z nią relacji takich jak inne matki z córkami. Wiecznie mała do mnie jakieś wąty, wszystko jej przeszkadzało. Miała mnie w dupie, zresztą tak jak ja ją. Nie chciałam z nią tu przyjeżdżać, wolałam zostać tam, tam gdzie wszystkich znałam... ale uznałam, źe po chuj się kłócić i dałam sobie spokój z kolejną, bezsensowna kłótnia...

To może bardziej o mnie...
W moim rodzinnym mieście, a w zasadzie byłej szkole nie miałam za wiele przyjaciół. Byłam bardziej osobnikiem i często było mi komuś zaufać. Jak już nawiązałam z kimś jakąś głębszą relację to szybko się ona psuła. Dlaczego? Może dlatego, że jestem fanką RoadTrip i kocham Andy'ego? Wszyscy uważali, że to głupie nie dopuszczać do siebie innych chłopców tylko dlatego, bo wydaje mi się, że "kocham" idola...
Jeśli nie wiecie - RoadTrip, jest to boyband 5 młodych chłopaków, dzięki którym moje życie obróciło się o 180°.
Moje oceny nie robią furory. Raz są lepsze, raz gorsze, jak chyba u każdego licealisty. Mimo, że mam te 3 i 4 to moja matka i tak zawsze powie, że się nie uczę.

Wiele osób pyta o moje marzenie. Jakie jest moje marzenie ?
Największym moim marzeniem jest spotkać chłopaków. Marzę o tym, odkąd ich poznałam, a minęło dokładnie 7 miesięcy i 19 dni.
Moi znajomi ze szkoły, a w zasadzie to już z byłej szkoły, nazywali ich gejami. Dlaczego? Bo dla wielu z nich, chłopak, który farbuje włosy, nosi kolczyki, ubiera rurki i dba o siebie to gej. Nienawidziłam tych "znajomych" z całego serca... ughh