Σε μια μακραίωνη σιωπή,
σε ενα αίολο σκοτάδι
σε μια θάλασσα πλατιά
σε εναν ουρανό γεμάτο στάχτη
κρεμιέται η ελπίδα μου και το ερώτημα μου
Ποιος ειμαι τελικά;
Που χαραζω τη πενια μου;
Σε εναν καθρέφτη στραβο
κάθομαι και με κοιτώ
'Ποιος εισαι;' Ρωτώ..
Ποιος ειμαι και για ποιόν ;
Τι χρώματα εκπροσωπω;
Είμαι ενα καθαρό λευκό
Η μαύρο των δαιμόνων ;
Ειμαι γκρί η κόκκινο βαθύ ;
Ποιος ειμαι και τι συναίσθημα ενσαρκωνω;
Πες μου άνθρωπε σου δινω ελπίδα
Η μήπως οι πράξεις μου σε οδηγούν σε μια λεπίδα ;
Πες μου άνθρωπε σε σκανδαλιζω ;
Ή τη θαμπάδα του κοσμου τη γυαλίζω;
Πες μου άνθρωπε ποιος είμαι...
Ποιος ειναι ο σκοπός μου..
Μεσα στα πρεπει και στα θέλω τους εχασα το φως μου.
Ποιός ειμαι τελικά σας φωνάζω!
Γιατι δε με ακούτε.. Ισως δεν υπάρχω
Ειμαι μια σκιά...
Μένω μάλλον... Στου φόβου την αγκαλιά
Ειμαι μόα σκιά μονη...
Δε νιωθω κρυο η ζεστό..
Νιωθω μονο το κρύο από τις καρδιές
Και την αδιαφορία των αστών
KAMU SEDANG MEMBACA
Ποιητική Συλλογή - Αναζητώντας στο μαύρο το σκοτάδι μου
PuisiΠοιήματα με καταθλιπτικό κυρίως χαρακτήρα.Ξεχωριστά τα κανει το γεγονός οτι ο παράγοντας που συμβάλει στις αποχρώσεις των ποιημάτων μου ειναι σε μεγάλο μερος η οικογένεια