patronuma aşık oldum ( Tamamlandı )

"SEN Mİ YAPTIN ?! "

SEVGİLİ OKURLAR TAŞINDIĞIMIZ İÇİN PEK YAZAMIYORUM BİLİYORUM AMA UMARIM HOŞUNUZA GİDER LÜTFEN FİKKİRLERİNİZİ VERİN AYRICA BU BÖLÜMÜN NEREDEYSE HEPSİNİ YAZAR AĞZINDAN YAZDIM EĞER HOŞUNUZA GİTTİYSE BÖYLE DEVAM EDİCEM YORUMLALA SİNEMİN AĞZINDANMI YOKSA YAZARIN AĞZINDANMI YAZIYİM KARAR VERİCEM İYİ OKUMALAR DİLERİM AYRICA SEVGİLİ KANKAM , CANDOSTUM VE KARDEŞİM SENA SEN VE DİĞER 3 EN YAKIN ARKADAŞIMIDA ÇOK SEVİYORUM SİZE VEDA ETMEK KALBİMİ NEKADAR ACITSADA YAPMALIYIM . BİLİYORUM Kİ BEN YOKKEN BİR ÇOK BAŞARIN OLUCAK VE EMİNİM ÇOK İYİ BİR YAZAR OLUCAKSIN . CANIMIN İÇİ DELİ ARKADAŞINI UNUTMA OLURMU

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

 LÜTFEN MÜZİKLE OKUYUN :)  

/YAZARIN AĞZINDAN /

Sinemin göz kapakları yavaşça ağırlaştı ve gözlerine siyah bir perde indi .  Yarı baygın bir şekilde asansörün metal demirlerinden destek almaya çalıştı . Ama demirler elinden yavaş ve usulca kaydı. Hala uyanıktı . Ve sinem asansörün mermerimsi zeminine yığıldı.

Savaş çok şaşırmıştı. Durumun böyle olucanı bilemezdi. Sadece üç haftadır kendisinden kaçan bu hırçın kızla konuşmak istemişti.

Sinem gök mavisi gözlerini kocaman açıp asansörün parlak metal duvarlarını taradı.

" du- duvarlar ! Duvarlar üzerime geliyor. Savaş durdur şunu !" diye bağırdı. 

İç parçalayan tiz  sesi asansörün duvarlarında yankılandı. Savaş korkmuştu ama kendisi için değil. Sinem için korkmuşdu .

Sinem asansörün bir köşesine sindi ve dizleriyle göğsünü birleştirdi. Titrek bedenini sakinleştirmeye çalışıdı fakat bu konuda oldukça başarısızdı. Kendini korumaya çalışan bir çocukcasına ellerini dizlerinde birleştirdi.

" Ne- nefes alamıyorum "

nefes alış verişi daha da hızlandı. Savaş bu ürkek kızın yanına diz çöktü. Bedenini onun bedenine dayıyarak altı sarısı saçlarını okşadı

" Şşşş..... Sakin ol güzelim "

sinem bu harekete karşılık olarak kendini geri çekti ve asansörün duvarlarına çaresizce vurmaya başladı.

" yardım edinnn ! Kimse yok mu ! Yardım edin! "

sızlayan ellerine aldırış etmeden amaçsızca vurmaya devam etti. Savaş sinemi zapt etmek için kızın kırılgan bileklerini nazik bir şekilde kavradı .

" sinem ! Sinem sakin olmanı istiyorum . tamam mı? Sakin ol. Bir yolunu bulup seni burdan çıkarıcam tamam mı ? "

Sinem hıçkırıklar içinde ağlıyordu. '' savaş çıkar beni burdan lütfen '' diye mırıldandı .

Savaş sinemin nemli yanaklarını silip onu kendine çekti ve hiç  bırakmazcasına sım sıkı sarıldı .   Sinemin bu durumda tutunacak tek dalı savaştı ve en büyük kabusu da bu dalın elinden kayıp gitmesiydi . Şu an annesini kaybetmiş minik ve çaresiz bir kızdan farkı yoktu.

Sinem savaşa sıkıca sarıldı . Savaş huzurlu bir şekilde kafasını geriye yasladı . Sinemin kendine sarılması onu huzurla doldurmuştu .

" Burdan kurtulucaz dimi savaş "

savaş korkak kızın sarı ipeksi saçına çenesini dayayıp gergin yüz hattını yerini ufak bir tebessüme bıraktı

" tabiykide kurtulucaz " "hem eminim az sonra annenler huysuz kızları için bu şirketi başımıza yıkıcak ".