patronuma aşık oldum ( Tamamlandı )

BARIŞ

SELAM SEVGİLİ OKURLAR SİZE KEYİLİ OKUMALAR DİLERİ AYRICA DENİZLİDEKİ CANIM ARKADAŞLARIMA KUCAK DOLUSU SEVGİLER SİZLERİ ÇOK ÖPÜYORUM . YORUM VE VOTELERİ EKSİL ETMEYİN . 

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

" Yut şu hapı kızım " diye annem elindeki beyaz hapı ağzıma uzattı . Elimle annemin elini ittim " içmem ben o iğrenç şeyi . Tadı çok çirkin şurup falan yok mu " Annem iyice sinirlenmişti . Kaşlarını çatıp dudaklarını kemirmeye başladı . " Kızım ben mi sana dedim havuza düş diye . Hadi onu geç neden ıslak ıslak durup hastalığı çağırıyorsun " sanki ben isteyerek üşüttüm  . Kolumdaki beyaz kol saatine bakıp

" Annecim seninle uzun uzun didişmeyi isterdim ama malesef işede gitmem gerek savaş gelip beni alıcak . " Annem yanımdaki tabureden kalkıp bana kaşları kalkık şaşkın bir vaziyette baktı . " Savaş . Bir şu savaş la bizde tanışalım kızım ne dersin " ov bu konuşmanın sonu hiç hayırlı değil . En iyisi tüymek . " Neyse annecim ben kaçar " diyip salondan koşar adımla ilerledim ve evden çıktım . Mahalleye ulaştığımda karşı kaldırımda gri bir araba fark ettim . Savaş. Demek ki bazen öküzlük geçici olabiliyormuş ben inmeden önce aşağıda beni bekliyor . Evet bu çocuk adam olur . Gri parlak arabaya ilerleyip arabanın yolcu kapısını açtım tam içeri giriyordum ki karşımda tanımadığı bir adam .

" Sen . Sen savaş değilsin . " şaşkınlıktan kala kalmıştım adamsa bana bakıp gülümsedi . Bir elini bana uzatıp " Bende öyle düşünüyorum .  Barış kor " dedi.  Şoktan ve utançlık kırizinden kurtulup çocuğun elini tutum " Bende sinem memnun oldum . Gerçekten çok üzgünüm . Bir hata oldu arabaları karıştırdım özür dilerim benim hatam " diye yakınmaya başladım . Bir yandanda içimden kendime saydırıyordum . Çocuk ard arda özürlerimi kesip araya girdi " Tamam anladım özürdileme artık . Hem bazen hatalar yeni başlangıçlar doğurur . "

adama cevap vermeden araba kapısını kapattım . Bu çok kabaydı ama kabul etmeliyim bu adamda çok tuhaftı . Vee sonunda savaş aynı model gri arabası ile evimin önüne teşrif edebildi . Bu çok garip . Arabadan inip bana sarıldı . Onu ittirsem bile bir yararı olmuyordu bende akışına bırakmayı tercih ediyorum artık " seni çok bekletmedim umarım " dalgınlımı üzerimden atıp savaşa odaklandım " hı yok fazla beklemedim . Biliyormusun az önce ... "

" Konuşmayı bırakıp arabaya bin tembel teneke daha şirkette bir ton iş bizi bekliyor . " oflayarak mavi gözlerine baktım " Off . Savaş neden bu kadar öküzsü  " beni belimden kavrayıp kendine yasladı . Çapkın tebessümü eşliğinde " Sende beni böyle sevmiyor musun zaten " dedi . Derin bir nefes alıp sol elimle onu ittim " pes ediyorum " diye yakınarak arabaya bindim ama aklım hala o tuhaf olaydaydı . Bir de annemin yabancıların arabasına binme lafı . Ne demek istediğini anladım .

Evrak evrak evrak... Yanımda tuaf şekilli  biblolarla uğraşan gülşaha döndüm . " Yardım etmeyi düşünmüyor musun " gülşah elindeki bibloyo masanın diğer ucuna bıraktı " sinem şu evrak işlerini bıraksak olmazmı " tamam anlıyorum masa başı evraklarla uğraş sıkıcı ama yapıcak bir şey yok . " ııımmm bir düşüneyim . Hayır . Tabi bende evraklarla uğraşmak yerine atölyeye inmeyi isterim ama hayatta her istediğin olamaz . Şimdi göm kafayı evraklara canım sen . Göm hadi göm " deyip elimle başını kağıtlara eğdim .