patronuma aşık oldum ( Tamamlandı )

Sevinç dansı

SİZİN İÇİN EĞLENCELİ BİR BÖLÜM YAZDIM UMARIM BEĞENİRSİNİZ SİZİ ÇOK SEVİYORUM . BÖLÜM HAKKINDA YORUMLARINIZI BEKLİYORUM. GECİKTİĞİ İÇİN ÇOK ÜZGÜNÜM . AMA UMARIM DEYMİŞTİR OKURKEN EĞLENECEĞİNİZİ DÜŞÜNÜYORUM :)

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX 

'' Senn... bakıyorum da  asabiyetin geçmiş '' dedi erkeksi ve bir o kadar da alaycı ses tonuyla . Sanki zafer kazanmış gibi yüzünde hafif bir gülümseme belirdi . Bense başımı hafifçe aşağıya eğip bir yandan ne diyeceğimi düşünüyor diğer yandan da önüme gelen saçlarımı kulağımın arkasına koyuyordum .

''Bakın savaş bey  benn.. '' gözlerine bakamıyordum . Sebebini de  bilmiyordum ki . Utanması gereken oydu . Cümlemi tamamlayacağım  sırada '' Savaş bey mi ? BEYİNSİZ HERİF e ne oldu. '' Lanet  olsun duymuş muydu . Şimdi tamamen dibe battım .  Bu  cümleyi duyduğumda kafamı hızlıca kaldırdım .

 Okyanus mavisi gözleriyle beni boğuyordu . Sanki bana meydan okurcasına bakıyordu .Resmen benle dalga geçiyordu . Cevap vermeme  bile fırsat vermeden  devam etti . '' Neyse konumuza dönelim sunumunuza başlaya bilirsiniz . ''  derken sanki bir şeyden  rahatsız  olmuştu . yüzündeki o gülümseme birden kayboldu .

Bense öyle kala  kalmıştım . Bir iki dakika sonra kendime gelerek okyanus mavisi dosyadaki  karışık kağıtları çıkardım .Kağıtları  bir sıraya dizmeye çalıştım ama elbette beceremiyordum . Oysa karşımdaki büyük siyah koltuğa oturmuş benim bu şaşkın halimi izliyordu . Galiba gülüyordu tam emin değildim çünkü ben  kağıtlarla uğraşıyordum . Ama o okyanus mavisi gözleriyle beni süzdüğüne eminim.

Hava serindi . Niye  bu kadar ince giyinmiştim ki . Esen hafif rüzgar yüzüme vurdukça olanları düşünüyordum . Ah tembel Sinem ah o kağıtları  erken kalkıp düzenlesen ne olurdu sanki hiçbir şey tahmin ettiğim gibi gitmemişti . Sunumum da kötüydü . Dosyada ki kağıtları  düzenleye bildiğim kadar düzenledim . Buraya  kadar pek bir sorun yoktu açıkçası . 

Asıl sorunlar zinciri Savaş beye yaklaştığımda olmaya başladı . Ona kağıtları uzattığımda sakarlıklarım boy gösterdi ki bunun  hakkında konuşmak istemiyorum . O sırada gözüme bir şey ilişti . Çizimlerimin arasında  pembe   bir kağıt fark ettim . Bir dakika benim pembe bir kağıdım yok ki .

OLAMAZZZZZZ !  2. sınıfta çizdiğim pofuduk ayıcık resmi . Şimdi ne alaka diye düşünüyor insan . Annem dün eski defterlerimi toplamamı söylemişti galiba hatıra defterimde  sunum dosyama düşmüş sabahta aceleyle çıkarken araya karışmıştı .

Şuanda o dosyam savaş beyin masasında incelenmeyi  bekliyordu . Evet rezil olmuştum ve bu rezaletim belgelenmişti . Berbat sunumumu son olarak adamın takım elbisesine sıcak  kahve döktüm .Açıkçası üzülmedim çünkü ödeşmiştik  . intikam . Sonuçta  oda beni güzel elbisemi berbat etti .  

Ani bir korna sesi düşüncelerimden sıyrılıp kendime geldim . Açıkçası mal gibi yolun ortasında dikilmiş duruyordum . Sağ salim eve gitsem iyi olacaktı . Sıcak bir duş ve dumanı üstünde tüten bir kahve beni kendime getirecekti .

Alarm yine çalıyordu . Niye çalıyordu ki işim yoktu bütün gün uyuyacaktım . Elimi masaya vurarak saati aramaya başladım . Saati bulduğumda parmağımla saatin soğuk metal düğmesine bastım .Ama  hala kapanmamıştı .Sıcak ve  pofuduk yastığımda kafamı hafifçe kaldırdım .  Yüzümün önüne gelen saçlarımı kenara attım .

 İyide alarm çalmıyordu ki . Saf Sinem ! Telefonum çalıyordu . Hafta sonuydu ve sabahın körüydü. En aksi halimdeydim yani ya acil bir durum olmalıydı ya da arayan belasını arıyordu. Telefona uzanıp telefonu aldım . Gözlerimi kısarak telefonun ekranına baktım . Numara vardı ama tanımadık bir numara.

 Telefonu açtım  ve kulağıma götürdüm . Uykulu ve boğuk bir  sesle ''ALO '' dedikten sonra kafamı yastığa gömdüm . '' Alo sinem hanımla mı görüşüyorum '' dedi ince ve nazik bir sesli bir bayan . Bense hala uyku sersemiydim . '' Evet benim '' dedim boğuk sesimle .  '' Sinem hanım ben Gündoğdu holdingden arıyorum . İş başvurunuz kabul  edildi ve şirketin sahibimiz Savaş bey sizinle bizzat görüşmek istiyor '' bir dakikalık sessizlikten sonra     ( 1.2.3 ) ve kendime geldim .

Kafamı aniden yastıktan kaldırdım '' NE !.... yani nasıl '' dedim . Kadın bu kaba cevabıma aldırış bile etmeden devam etti . ''Pazartesi günü görüşme için uygun musunuz '' dediğinde konuşamıyordum bile '' E - E- EVET '' dedim heyecandan kekeleyerek  '' Peki saat 01.00 da burada olun lütfen . iyi günler '' O kadar  heyecanlanmıştım ki  kadının telefonu yüzüme kapattığını  fark etmeyerek '' Size de '' dedim .

Telefonu yere koyarak ( fırlatırdım ama babam zengin değil yani ) . Çığlık atarak yatakta zıplayıp tepinmeye başladım ki o sırada sonuç olarak yere kapaklandım . Kapının açılmasıyla doğruldum . Annem çığlığımı duyunca telaşlanmıştı . Korkmuş bir sesle '' Sinem ne oldu kızım !! '' bense  farkında bile olmadan anneme sarılıp onu öpmeye başlamıştım . Annemse şaşkın bir yüz ifadesiyle bana bakıyordu .

 Bense çoktan dans edip şarkı söylemeye başlamıştım ''Yaşasın yaşasın şirkete gidicem kabul edildim artık işsiz de – ği – lim  yaşası yaşasın ya – şa - sın '' değip garip hareketlerle dans ediyordum . Annemse aşağıda kahvaltı eden babama bağırdı . ''Mehmet koş kızımız kafayı yedi doktoru ara, ambulans çağır '' Babamda odama girdi ama o annem gibi değildi . Babam benim şebekliklerime alışkındı  ve zaten ben onları şuan hiç düşünmüyordum .