Sen Kimsin?

• 3.Bölüm •

• OY VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUZ. •

Gözlerime inanamıyorum şuan Bella Nicholas'ın ağzına yapışmış resmen Nicholas'ı sömürüyordu. Gözlerimin içindeki gözyaşı birikintileri artık dayanamaycağımın sinyallerini veriyordu bile. Adam bunu fark etti ve hemen bayan Jasmine'nin yanına koşup ona birşeyler söyledikten sonra beni okulun dışına çıkardı.

"Bayan Jasmine ne söyledin Adam?"

"Sadece biraz midenin bulandığını ve seni dışarı çıkarıp hava aldıkrdıktan sonra revire götüreceğimi söyledim"

"Teşekkür ederim Adam,gerçekten çok teşekkür ederim ama senin derse girmen gerekiyor"

"Hayır gerekmiyor Des,seni burda bırakıp derse gireceğimi düşünmen çok saçma"

"Adam ben çok kötü hissediyorum sanki şuramda (kalbini göstererek) birşey eksildi,birşey parçalandı.Ben bunu nasıl taşıyabileceğimi bilmiyorum."

"Bence onu Nicholas öpmedi Des, Bella'yı bilirsin sürekli Nick'e sulanıp durur."

"Nicholas ona karşılık veriyordu Adam."

"Hayır Des bence yanılıyorsun Nick öyle biri değil sevmediği birini asla öpmez."

"Yani Nick Bella'yı seviyor öyle mi Adam?"

"Hay ağzıma tüküreyim.Hayır Des bence Nick onu öpmeyi gerçekten öpmek istemedi."

"Bilmiyorum Adam,tek bildiğim canım çok yandı."

"Üzülme Des herşey benim söylediğim gibi olacak Nick onu asla isteyerek öpmemiştir."

"Umarım öyledir Adam,öyle olması için şuan o kadar çok dua ediyorumki."

O an nasıl hissettiğimi anlatamam,evet belki ben Nick'in hiçbirşeyi değilim ama onu tanıdığım herkesten çok seviyorum.Hergün böyle biranı yaşamamak için o kadar çok dua etmiştimki. Bella Nicholas'a sürekli böyle sulu hareketler yapardı ama bu kez fazlasıyla ileri gitmişti ve Nick buna hiçbir şekilde itiraz etmemişti,lanet olası pislik.

Tamam sakin ol des herneyse biraz dışarıda durduktan sonra revire gittiğimize dair kağıt almak için öylesine bir revire uğradık ve kağıdı alıp derse gittik. Bayan Jasmine bana birşeyim olup olmadığını merak eder gibi baktı ve sonra tekrar önüne döndü.Zaten derse çok geç girdiğimiz için kısa süre sonra zil çalmıştı. Çok hızlı bir şekilde kitaplarımı topladım ve hızlıca okul kapısına doğru yürüdüm,tam gidiyorum artık bu lanet olası günden kurtuluyorum derken Bella arkamdan; "Hey Nicholas öpücüğünün tadı hala dudaklarımda bunu birdaha tekrarlayalım" diye bağırıyordu Nick ise ona hiç cevap vermeden hızlıca okuldan dışarı çıktı.

Uuuuuu sanırım bizim Bella Nick'ten yüz bulamamış. Okulun önünde Adam'ı bekledim birlikte pasta yemeye gidecektik. Adam dışarı çıktı ve birlikte yürümeye başladık.

"Nick galiba Bella'ya yüz vermiyor."

"Sana söylemiştim Dess boşuna üzüldün."

"Evet ama yinede onun o mükemmel dudaklarını öptü Adam"

"Sanırım kusacağım Des" 

 "Adam sinirlerimi bozuyorsun."

"Hadi sana koca bir çikolatalı pasta ısmarlayayım da sinirlerin düzelsin Des."

"Tamam o zaman pastalar senden Adam."

"Peki."

Adamla tam pastaneye girecekken Adam'ın babası aradı ve acilen kısa süreliğine eve gelmesi gerektiğini söylemişti Adamda bunun üzerine;

" Şey Des benimle bizim eve kadar gelirmisin? Babam benimle yarım saat işi olduğunu söyledide. Ondan sonra gelir pastamızı yeriz olmaz mı ? Tabi vaktin varsa."

"Imm bilmiyorum ki Adam"

"Çok sürmez Des gerçekten gider tekrar hemen gelir pastamızı yeriz."

"Peki o zaman hadi gidelim."

Size Adam'ın evi hakkında bilgi vereyim,pardon evmi dedim malikhane.Adamlar çok fazla zenginler, tabi Nicholas'lar da. Adam ve Nicholas aynı malikhanede yaşıyorlar onlar kuzenden çok kardeş gibiler çünkü doğduklarından beri sürekli birilikteler.Adam çoğu kez bana gidip Nicholas'la konuşup aramızı yapabilceğini söyledi fakat ben buna izin vermedim çünkü hiç hazır hissetmiyorum, daha doğrusu Nicholas'ın beni farketmesini bekliyorumda diyebiliriz. Sonunda Adam'ların evine gelmiştik Adam garip bir gülümseme şekliyle bana

"Sana bir sır vereyim mi Des?"

"Dinliyorum Adam."

"Nicholas evde yok ve uzun süre gelmiyecek istersen onun odasına çıkıp eşyalarını karıştırabilirsin"

"Ya erkenden gelirse?"

"Gelmez Des bana güven."

"Tamam o zaman hangi oda?"

"Üst katta en sondaki oda. Sen orda takılırken bende babamın neden beni çağırdığına bakayım."

"Tamam,peki."

Nicholas'ın odasına yaklaştıkça kalbim yerinden çıkacak gibi oluyordu ve şuan onun odasının önünde duruyordum.Kapı kolunu tutup kendime doğru çektim "Ahhh kim bilir kaç kere tuttu bu kapı kolunu" içeri girdiğimde fazlasıyla düzenli ve çok modern bir odayla karşılaştım. Yatağının tam tepesinde koskocaman bir pano vardı ve panonun tam ortasında küçük bir kağıt vardı uzaktan ne olduğu belli olmuyordu bu yüzden panoya doğru ilerlemeye başladım,tam yaklaştığımda o kağıdın benim ona yazdığım not olduğunu farkettim. Onu panosunun tam ortasına koymuştu "beni önemsiyor beni önemsiyorrrr"  diye içimden çığlıklar atarken bu gerçektende beni çok fazla mutlu etmişti.

Biraz düşündükten sonra ona yeni bir not bırakmaya karar vermiştim. Not defterimi ve kalemimi çantamdan çıkarıp not defterime şöyle birşey yazmaya başlamıştım;

"Sana bıraktığım kitabı okuduğunu gördüm bu demek oluyorki benide yaşama imkanımız olan aşkıda merak ediyorsun,bütün bunları merak etmekle birlikte beni hiç farketmiyorsun. Söylesene Nicholas beni farketmek bu kadarmı zor ?...  -Görünmezlik İksiri "

Yazıyı yazdıktan sonra not defterimden yazının olduğu sayfayı kopardım ve tam panosuna raptiyeliyecekken odaya doğru yaklaşan ayak sesleriyle kafamı kapıya çevirdim....