Nefeslerimiz birbirine karışırken yağmur başladı o an.Yağmurun altındaki alevli öpüşme giderek uzuyordu.En sonunda Taehyung ayrıldı dudaklardan.Ayrıldığı anda gülümsemeye başladı.Ve bağırdı, ıslanıyordu.Umrunda değildi. "KORKMUYORUM!" Ve ardından bir kahkaha yağmurda dönüyordu.Çok ıslanmıştı.
Ne olduğunu anlamamıştım ama içimde bir zafer vardı. Bir gurur beni alıp götürüyordu. Taehyung'un psikopatça gülüşü sokakta yankılanıyordu. Ben de mutluydum, gülümseyerek onu izledim. Hasta olmasını istemediğim için onu durdurdum. "Taehyung yeter hadi evime gidelim." Sakince durdu ve gülümsedi.Gülüşünün içinde kaybolan duygular, hayatım olmuştu. Soğuk ellerinden tuttum ve onu kendime çektim. "Hadi gidelim, Kim." Hiç laf etmeden yürüdük ve sokaktan çıktık. Ellerimizi ayırdım. Ani hareketle Taehyung havada kalan eline baktı. Sinirle bakışlarını gözlerime yöneltti. Gözlerimi kaçırdım. Elini çekip ısınması için cebine soktu.
Biraz sonra taksideydik O dışarıyı izliyor , ben de onu izliyordum. Evime geldiğimizde ikimizde indik. Anahtarımı hafifçe delikte döndürdüm.İçeriye geçtiğimiz anda montunu çıkarıp yere attı. Umursamayarak ben de aynısını yaptım. Dağınık koltuğa uzandı
ve ben de yanına. Konuşmamıştık hiç. Bu beni biraz tedirginleştirdi. Kollarımı ona sarıp biraz onu yumuşatmak istedim. Derin bir nefes aldı ve kolunu omzuma atıp gözlerini yumdu. Kısa süre sonra uyuduğunu farkettim. Üstüne bir örtü getirmek için çekilmeye çalıştım. Çok sıkı beni tutuyordu ve sonuç olarak çıkamadım. Onun yerine daha sıkı sarıldım ve gözlerimi rahat bir uykuya yumdum.
F İ N A L Y A K L A Ş I Y O R
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Student
Cerita Pendek~Texting Taekook~ Taehyung'un tek suçu soyisminin öğretmeniyle aynı olmasıydı.
