Atelophobia

Atelophobia [INTRO]

Ik sjouw nog een paar dozen van de voordeur naar de verhuiswagen en kijk dan trots naar wat ik heb gedaan. Wanneer ik me omdraai zie ik Sophie met tranen in haar ogen naar me kijken. Ik knuffel en troost haar. "We gaan iedere dag skypen schat" zeg ik geruststellend en wrijf haar over haar rug. "Chloe, pas goed op jezelf. Ik ga je zo erg missen." Stottert ze en ik voel mijn schouder nat worden. "Chloe kom je? We moeten gaan!" hoor ik mijn vader roepen vanuit de auto. "Ik kom zo pap!" roep ik terug en geef Sophie een kusje op haar voorhoofd. Haar gezicht klaart een beetje op en ze steekt een vinger in de lucht. "Ik heb nog iets voor je." Zegt ze met een kleine glimlach op haar gezicht. Ze opent haar tas en ik blijf haar nieuwsgierig aankijken. Er komt een pakje tevoorschijn van ongeveer A5 formaat. Ze geeft het aan mij en richt haar ogen op de grond. Ik maak verward het pakje open en er komt een wit fotolijstje uit met een foto erin van Sophie en mij. Een kleine 'awh' verlaat mijn mond en ik geef haar een dikke knuffel. "Die ga ik zeker een mooi plekje op mijn kamer geven!" zeg ik blij en op Sophies gezicht verschijnt ook een glimlach. "Kom nou!" roept mijn broer vanuit de auto. "De plicht roept" zeg ik sarcastisch en geef Sophie nog een laatste knuffel. "Tot gauw" fluister ik in haar oor en stap dan de auto in. We blijven naar elkaar zwaaien tot we de straat uit zijn. Vlug stop ik mijn oortjes in mijn oren en zet een afspeellijst aan.