Atelophobia

Hoofdstuk 2

Mopperend draai ik me om en druk mijn wekker uit. Klote wekker. Ugh. Ik hijs mezelf uit mijn bed en slenter naar mijn kast voor een outfit voor vandaag. Een zwart topje en kort spijkerbroekje verschijnen uit mijn kast. Twijfelend kijk ik naar mezelf in de spiegel als ik het topje heb aangetrokken. Een pijnscheut schiet door me heen wanneer ik mijn pols zie. Dat wordt toch maar een shirt met lange mouwen dan. Een laagje mascara, borstel door mijn haar en klaar is kees. Nog half slapend loop ik de trap af en tref mama en papa en Lucas aan in de keuken. Ze kijken me geschrokken aan. "Wat is er met jou aan de hand?" vraagt mijn moeder geschrokken. Ik haal onschuldig mijn schouders op en smeer een cracker. "Hoef je niet meer dan een crackertje?" vraagt Lucas en ik werp hem een boze blik. "Nee" snauw ik en prop hem in mijn mond. "Ik ben weg, tot straks!" roep ik en druk de achterdeur dicht. Falak komt net aanfietsen en samen fietsen we richting school. En richting Rein...

"Hey schatje" zegt Falak tegen Nils en geeft hem een klein kusje wanneer we aankomen bij de lockers. Wat begint als een klein kusje loopt uit in een heftige zoenpartij. Lichtelijk geïrriteerd loop ik door naar de aula en zeg de rest van de groep gedag. Rein glimlacht uitdagend en ik ga naast hem zitten. "Hey boo" zegt hij en pakt mijn hand vast. Ik schrik een beetje maar laat niets merken. Vrolijk klets ik met ze en na een paar minuten legt Rein voorzichtig zijn hand op mijn bovenbeen. Ik kijk hem een beetje raar aan en hij glimlacht geruststellend. 

*Na school* 

Ik sta in de fietsenstalling te klooien met mijn fietssleutel. Falak ging naar haar oma dus fietst niet met me mee. Ineens voel ik twee armen om mijn middel. Ik kijk achterom en zie het gezicht van Rein. Ik giechel en pak zijn handen vast. "Laat me je helpen" zegt hij en pakt mijn fietssleutel uit mijn hand. Met een handige beweging draait hij mijn fiets van het slot en grinnikt. "Dankje" zeg ik en geef hem een kusje op zijn wang. Zijn hoofd wordt helemaal rood en hij verstijfd. Giechelend pak ik mijn fiets en rij de fietsenstalling uit. Ik duw mijn oortjes in mijn oren en zet muziek op. Half meezingend fiets ik naar huis en wanneer ik thuis aankom zie ik Lucas op het randje van de stoep zitten. Verward zet ik mijn fiets neer en vraag waarom hij daar zit. "Pap en mam zijn er niet en ik heb nog geen nieuwe sleutel dus ik kon er niet in." Zegt hij chagrijnig. Ik steek mijn sleutel in de lucht en open de deur voor hem. "Geen dank!" Roep ik nog naar hem en hoor hem nog wat mompelen. Fluitend loop ik naar binnen en vul een glas met water. In één teug drink ik het leeg en haal mijn telefoon uit mijn broekzak. Wanneer ik hem ontgrendel zie ik dat ik een whatsappje heb van Rein. Zenuwachtig open ik hem. 'Heyhey, heb je misschien zin iets te gaan doen vanavond? :$  x' Mijn hart gaat helemaal tekeer. Wow ik weet niet wat ik moet antwoorden! In paniek whatsapp ik Sophie: 'Sophie help! Rein vraagt net of ik vanavond iets leuks wil gaan doen met hem!' Binnen een paar seconde komt Sophie online en begint gelijk te typen: 'OMG Chloe! Ja zeggen!! Stuur eens een foto van hem!' Ik begin helemaal te flippen en zoek een foto van hem in mijn galerij. Ik schakel weer terug naar het gesprek met Rein en typ een berichtje terug: 'Tuurlijk! Leuk! Wat gaan we doen? ^^' Nog geen minuut later stuurt hij iets terug: 'Is een verrassing. Trek makkelijke kleren aan ;)  Zie je rond half acht x'. Met een brede glimlach huppel ik naar mijn bureau en begin aan mijn huiswerk. 

Ik word wakker van een trillend geluid. Wanneer ik slaperig mijn hoofd van mijn wiskundeboek haal zie ik groot op mijn scherm staan: 'Incoming call: Rein'. Shit, ik ben in slaap gevallen tijdens het leren. Snel neem ik op en ik hoor Rein bezorgd praten. "Rein, rustig, ik was in slaap gevallen tijdens het leren. Niets aan de hand!" Stel ik hem gerust. "Ik sta bij je voor de deur." Zegt hij droog. Ohw uhm. "Ik kom eraan echt sorry!" Zeg ik half huilend en ren naar mijn kledingkast voor een outfit.

Gestrest ren ik naar de spiegel en trek ondertussen andere kleren aan. Gehaast doe ik een extra laagje mascara op maar ik prik in mijn oog. "AUW!" Roep ik en hoor dan Reins stem bezorgd klinken vanuit de hoek van de kamer. Ohja ik had nog niet opgehangen. "Ik ben er zo!" Zeg ik tegen hem en hang dan op. Hinkelend ren ik naar beneden en trek schoenen aan. Wanneer ik de deur open ben ik helemaal buiten adem. "Gelukt?" Vraagt Rein grinnikend. Ik steek een duim omhoog en Rein stapt op zijn fiets. Ik spring bij hem achterop en hij fietst aan. Voorzichtig houd ik hem met twee handen aan zijn shirt vast. "Waar gaan we nou heen?" Vraag ik nieuwsgierig en prik hem plagend in zijn zij. "Is een verrassing!" Zegt hij met een brede glimlach. Onverwachts moet Rein uitwijken voor een grote steen op de weg en ik val bijna van de fiets. Als een koalabeertje klem ik mezelf vast aan Rein en ik voel dat zijn hart sneller begint te kloppen. Ik leg mijn hoofd tegen Reins rug en sluit mijn ogen. Waarom voelt dit zo vertrouwd?

"We zijn er!" Zegt Rein vrolijk en ik laat hem voorzichtig los. Wanneer ik van de fiets spring staan we midden in het parkje waar we gisteren waren. 10 meter verderop is de vijver met een watervalletje. Rein heeft ondertussen zijn fiets weggezet en komt naast me staan. Het begint een beetje te schemeren en de zonnestralen vallen precies over het snel stromende watervalletje heen. Rein pakt voorzichtig mijn hand vast. "Mooi hè?" Vraagt hij en hij staart naar de waterval. "Uhu" zeg ik verbijsterd en pak zijn hand iets steviger vast. Opeens kijkt Rein me ondeugend aan en ik knik vragend. In een snelle beweging trekt hij me naar de rand van de vijver en probeert me erin te duwen. Vlug sla ik mijn arm om zijn nek en probeer hetzelfde te doen. Plots verliezen we onze evenwicht en belanden tegelijk in de vijver. Giechelend kom ik boven water en pak Rein stevig vast. Allebei zijn we helemaal doorweekt maar ik begin helemaal te gloeien van binnen. Rein komt wat dichterbij staan en legt zijn handen op mijn heupen. Ik leg mijn handen in zijn nek en voor ik het weet raken zijn lippen de mijne. Wauw.

Giechelend fietsen we door de wijk op weg naar huis. Ik sla mijn armen weer om Reins middel zodat ik niet van de fiets af val. Rein zingt een vrolijk melodietje en ik verzin een debiele tekst. Na ongeveer 5 minuten zijn we bij mijn huis en spring ik van Reins fiets. Rein zet zijn fiets tegen ons tuinhek aan en pakt mijn hand vast. "Rein, ik moet je eigenlijk iets vertellen." Zeg ik met neergeslagen ogen. "Hoeft niet" fluistert Rein en hij zoent me. Ik pak hem wat steviger vast en ga mee in zijn zoen. Ik leg mijn hand op zijn borst en duw hem zachtjes weg. Hij kijkt me vragend aan. "Ouders" zeg ik en wijs achter me. Rein glimlacht en geeft me nog een klein kusje. "Tot morgen babe" zegt hij en ik loop het tuinpad op. Voordat ik de deur achter me dichtdoe zwaai ik nog een keertje en zie Rein breed glimlachend naast zijn fiets staan. 

Voorzichtig leg ik mijn oor tegen de slaapkamerdeur van mama en papa. Geen geluid. Ze slapen dus al. Ik loop door naar de badkamer, poets mijn tanden en haal mijn make-up van mijn gezicht. Vol afschuw kijk ik in de spiegel. Nog steeds zie ik dat lelijke, dikke mormel in de spiegel staan. Vlug sprint ik naar mijn kamer en hijs me in mijn pyjama. Na 2 pillen te hebben geslikt doe ik het licht uit en kruip onder de dekens. Ik app Rein nog even: 'Het was geweldig. I love you x' en met een glimlach en een hele hoop vlinders in mijn buik val ik in slaap.