Hoofdstuk 3

409 16 0
                                    

Ik word wakker van een hele hoop gestommel. Mama en papa zullen wel weer aan het sjouwen zijn met van alles en nog wat. Ik kijk op mijn telefoon hoe laat het is. 09:56u. Gelukkig is het zaterdag en kan ik wat uitslapen. Wanneer ik mijn telefoon ontgrendel zie ik dat ik een berichtje heb van Rein: "Hey Chloe, ik vond het gisteren zo gezellig met je. Ik heb vandaag vrij, heb je zin om iets te gaan doen? Kusjes" Mijn hart gaat helemaal tekeer en ik ben meteen klaarwakker. Ik antwoord snel even en ga me daarna aankleden. Wanneer ik met mijn make-up bezig ben trilt mijn telefoon. 'Incoming call Rein'. Vliegensvlug neem ik op en hoor ik Rein aan de andere kant zenuwachtig praten. "Bij wie zullen we afspreken? Het regent buiten.." vraagt hij zenuwachtig. "Uhm.. Ik denk dat het bij ons wel kan." Stamel ik en Rein stemt in. We spreken om half 1 af en hangen dan op. Eenmaal beneden aangekomen zie ik papa, mama en Lucas aan de ontbijttafel zitten met een uitgebreid ontbijtje. Ugh ik wil niet eten nu. "Moet dit nou? Ik heb helemaal geen honger." Zucht ik en blijf midden in de kamer staan. "Jij gaat gewoon met ons mee eten. Minstens twee broodjes en een eitje." Zegt mama vastberaden en knikt naar de stoel die nog vrij is. Met tegenzin ga ik zitten en krijg een broodje op mijn bord geduwd. Ik snij het door, doe er kaas op en eet het langzaam op. Dit voelt zo verkeerd ugh. 

Na nog een broodje en een eitje, zoals belooft, loop ik naar mijn kamer en kijk naar mezelf in de spiegel. Zonder twijfel loop ik naar de badkamer, draai de deur op slot en kniel naast de wc neer. Dit is dan maar de enige optie.. Trillend steek ik mijn vinger in mijn keel en mijn hele ontbijt komt in de wc terecht. Dit lucht wel op. Ik kijk naar mezelf in de spiegel. Mijn ogen zijn helemaal rood en ik hem een vreselijke smaak in mijn mond. Als Rein er straks maar niets van merkt. Ik poets nog even mijn tanden en ga dan tv kijken. 

"CHLOE! REIN STAAT AAN DE DEUR!" Roept Lucas vanuit de gang en zo snel ik kan sprint ik naar de voordeur en laat Rein binnen. Ik wijs hem de kapstok en hij hangt zijn jas op. Hij kijkt vluchtig om zich heen of er niemand in de buurt is maar zoent me dan. "Heey lieverd" zegt hij en glimlacht lief.

"Wil je wat te drinken?" Vraag en wanneer we de woonkamer binnenlopen. Rein knikt en ik loop naar de keuken om wat in te schenken. Met 2 glazen cola loop ik terug naar de woonkamer en plof naast Rein op de bank. We drinken onze cola op en kletsen wat. "Zullen we naar mijn kamer gaan?" Vraag ik voorzichtig. Rein stemt in en we rennen als kleine kinderen achter elkaar de trap op. "Ik ga even naar de wc, kijk maar wat rond." Zeg ik en loop naar de badkamer. Wanneer ik terug op mijn kamer kom zit Rein voor zich uit starend op mijn bed. Ik ga naast hem zitten en staar mee. Ik dacht dat hij het als een grapje bedoelde maar hij blijft maar staren. Zenuwachtig friemelt hij aan de touwtjes van zijn trui. "Is er iets?" Vraag ik en ik til Reins kin een stukje op. Geschrokken kijk ik hem aan. Zijn ogen zijn helemaal rood. Hij heeft gehuild. "Rein wat is er?!" Zeg ik iets harder en ik zie een traan over zijn wang rollen. Hij richt zijn ogen naar de grond, waar een dikke druppel bloed ligt en hij opent zijn hand, waarin hij mijn mesje heeft liggen. Ik voel een schuldgevoel opkomen. "Waarom?" Fluistert hij en hij gooit het mesje, via de muur de prullenbak in. Trillend pakt hij mijn polsen vast en schuift mijn mouwen omhoog. Hij kijkt me met betraande ogen aan. Ik voel nu ook tranen over mijn wangen stromen. "Sorry" zeg ik smekend en kijk Rein hoopvol aan. Nu vind hij me vast niet meer leuk nu dat hij weet dat ik me snij. Mooi Chloe, je hebt het weer eens verpest. Zonder enige twijfel haalt Rein zijn neus op en drukt zijn lippen op de mijne. Een beetje verbaasd maar toch opgelucht ga ik erin mee. "Is dit bewijs genoeg om je te laten weten hoeveel ik van je hou Chlo? Ik wil je niet kwijt weetje. In ieder geval nog niet zo snel!" Zegt Rein smekend en pakt mijn handen vast. Tranen rollen over mijn wangen maar deze keer van geluk. "Ik ga je helpen Chlo, ik ga je hier doorheen slepen. Samen gaan wij er komen. Zou je alsjeblieft mijn meisje willen zijn?" Smeekt Rein met nog steeds betraande ogen. "Jaa" fluister ik door mijn tranen heen en geef Rein een dikke knuffel. "Ik hou zoveel van jou" fluister ik in zijn oor en ik voel Rein glimlachen door zijn tranen heen.

AtelophobiaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu