Jester's POV
"Kuya Jester. Gising na po." Sabay yugyog sakin ni Vein.
Hindi ako sanay na may nang gigising sakin. Mag isa na lang ako sa buhay eh. Ganto pala yung pakiramdam nun.
"Oo na. Babangon na."
"Dali kuya. Nakaluto na ko ng agahan. Nakalinis na din ako." Sipag naman pala neto.
"Oo na babangon na. Labas ka na." Umupo na ako sa kama ko. Sakto naman ay lumabas na si Vein. Nilapitan naman ako ni Smile.
"Good morning Smile. Tara na. Labas na tayu."
Nginitian naman ako ni Smile. Simbolo ng pagsang ayon niya. Pumunta na kaming dalawa sa may kusina. Masyadong malaki tong bahay namin para saming tatlo nila Vein. Siguro okay pa siguro kung may ilan pa kaming kasama.
"Heto na kuya oh. Isang pancake. Gusto mo po ba ng kape?"
"Hindi na Vein. Kumain na lang tayo." Nginitian naman nya ako. Umupo na sya sa tabi ko.
Habang nakain kami napatingin ako kay Smile. Mahahalata mong nagugutom sya dahil naglalaway na siya. Natawa na lang kami ni Vein ng mahina.
"Kuya. Meron pa pala akong mga laman loob na nakuha kagabi. Pwede ba yun kay Smile?" Tanong nito na nakatingin pa rin kay Smile.
"Oo naman. Yun naman talaga yung kinakain nya eh. Bigyan mo lang sya ng konti para may matira sa collection mo." Sabay nginitian nya ko. Alam ko namang ayaw talaga nyang mawala ang mga koleksyon nya.
Pumunta na sya sa kwarto nya. Pagkababa agad nya, sinalubong agad sya ni Smile. Nag wawagagwag ang buntot. Hindi ko mapigilang mapangiti dahil sa ngiti ng dalawa kong kaibigan.
"Ah nga pala kuya. May nakuha oo akong laptop dun sa bahay nung pinatay ko. Gusto mo bang sayo na lang?" Tanong sakin ni Vein. Matagal ko nang gusto magka laptop. Pero sya ang nakakita non, kaya mas okey kung sya yung gagamit.
"Wag na Vein. Kaw na gumamit nun. Kaso wala nga lang tayong wifi." Sabay kamot ko sa ulo ko.
"Sige po Kuya. May pocket wifi din naman po kong nakuha." Di ko alam kung killer ba talaga tong si Vein o magnanakaw lang.
Tapos na kaming tatlo kumain. Ako na yung nag prisentang maghuhugas ng pinag kainan namin. Nag lalaptop naman si Vein. Tapos si Smile nanonood lang. Nakakatawa talaga silang tingnan.
YOU ARE READING
The Puppeteer
Horror"Art is something that last for all posterity. True art is eternal." Mga katagang hindi ko maintindihan at pilit kong nililimot pero may kung anong bagay ang nagiging sanhi para tuluyan kong maalala ang mga ito sa bawat araw ng buhay ko. I'm Black J...
