°Helping the player°

~Κεφαλαιο 41~

-Πρεπει να φύγουμε τώρα κιόλας από εδώ.

(Νατ)-Ηρεμησε Κλειώ...

-Ειμαι πολύ ήρεμη. Από όλα τα μπαράκια της πόλης , εδώ βρήκε να έρθει γαμώτο μου.

(Νεφ.)-Δεν χάθηκε δα και ο κόσμος...

-Γαμωτο. Που είναι και αυτή η Λυδία.

-Λυδιας p.o.v.-

-Βρε Μάριε τα είπαμε αυτά δεν τα είπαμε?

(Μαρ.)-Κοιτα Λύδια . Με ξέρεις. Δεν μου αρέσουν αυτά εμένα.

-Ηταν απλά μια παρεξήγηση βρε μωρό μου.

(Μαρ.)-ΑΑ ώστε παρεξήγηση. Και άμα ήταν μια απλή παρεξήγηση Λυδία τότε γιατί καθοσουν πάνω του?

-Ακου. Ο Χρήστος τα έχει με μια κοπέλα. Και επειδή εκείνη δείχνει να μην νοιάζεται για αυτόν ήθελε να την κάνει να ζηλέψει. Ε και μου ζήτησε να κάτσω στα πόδια του για να δούμε την αντίδραση της κοπέλας.

(Μαρ.)-Ωστε έτσι.

-Βρε μωρό μου. Αφού έχω εσένα τι να τους κάνω τους άλλους.

Πλησίασα κοντά του και τοποθέτησα τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του.

(Μαρ.)-Δεν ξέρω τι μπορεί να έχεις στο μυαλό σου Λυδία.

-Εσενα...

Με τράβηξε πιο κοντά του και εκεί που ήταν έτοιμος να ενώσει τα χείλη μας , ο χτύπος της πόρτας τον διακόπτει.

(Μαρ.)-Ποιος!

(Γιαν.)-Αφεντικο εγώ είμαι. Οι φίλες της κοπέλας ζητάνε να την δούνε επειγόντως.

(Μαρ.)-Φιλες?

Γυρίζει και με κοιτάζει με ένα μπερδεμένο βλέμμα.

-Εμ ναι ... Έφερα τα κορίτσια μαζί. Πρέπει να πάω . Μπορείς αν θέλεις να έρθεις να κάτσεις μαζί μας αν δεν έχεις δουλειά.

(Μαρ.)-Πηγαινε και θα έρθω σε λίγο.

Πήγα να φύγω αλλά άρπαξε το χέρι μου και με τράβηξε προς το μέρος του.

(Μαρ.)-Ξεχασες κατιι.

Ένωσε τα χείλη μας μετά από τόσο καιρό. Μου είχε λείψει η γεύση τους. Τόσο μαλακά. Το φιλί ήταν γεμάτο πάθος . Αλλά δυστυχώς έπρεπε να το διακόψω.

-Πρεπει να φύγω. Θα σε περιμένω .

Άνοιξα την πόρτα και απομακρύνθηκα από το γραφείο του. Μόλις κατέβηκα τα σκαλιά η μουσική άρχισε κατευθείαν να ακούγεται όπως επίσης και διάφορα ουρλιαχτά . Πέρασα με μεγάλη δυσκολία ανάμεσα από τον κόσμο και πήγα στο τραπέζι που βρισκόταν τα κορίτσια .