C.C's Diary (Completed)

Chapter 5

~~~ ★★★ ~~~
And though she tries to hide the love that she denied
Wouldn't you know it, she wouldn't show it
~~~ ★★★ ~~~

CELESTINE

The game we had on Benedict's house was fun. May plus pang bisita. Actually, hindi talaga siya bisita. Parte din siya ng pamilya although palagi nga lang siyang wala. Si Migz.


Ayaw niyang magpatawag ng 'Kuya Migz' dahil nakakatanda daw.


Muntik pa silang magsuntukan ni Alex dahil kinuha ako ni Migz mula sa pagkakabuhat nito sa akin. Ayaw magpatalo ni Alex sa Kuya niya ever since. He always felt in competition with Migz. His older brother.


Nasapo ko ang aking noo nang may marinig na pumasok sa aking kwarto kasama ng mahinang pagtawa. Nasundan ito ng paglundo ng aking kama, I looked at the person who's now rolling back and forth on my bed.

"Gigil talaga sa'kin si gago..." mahinang bulong nito saka natawa.

"Migz, pwede bang 'yung kwarto mo na lang ang guluhin mo?" pakiusap ko, madalas niyang asarin si Alex at pagkatapos ay dito tatakbo sa kwarto ko, at dahil ayaw patalo ni Alex, susundan niya si Migz dito and they will fight in my room.

"Hayaan mo 'yun, mapapagod din si Lex.. I know him, hindi 'yan sanay na pinapahirapan. Kapag nahirapan 'yan, aayaw agad" umiling na lamang ako, Alex is better than that.

"Kumusta ka na nga pala? I've been here for almost 2 weeks and yet I haven't talked to you ng maayos because of my brother.. matatapos na lang ang vacation ko dito sa Pilipinas"

"I'm all good. Maayos naman ang school and everything in here.." ika ko, itinabi ko ang aking notebook sa drawer and locked it.


"Are you still having those nightmares?" that shut me up for a while. Those nightmares. Maybe, hindi na sila lalayo, maybe they'll forever haunt me "—How's your fight with your monsters?" his voice is now filled with worry.

Isinandal ko ang aking likod sa swivel chair at tumingin sa bintana na para bang may tinatanaw ako roon, kahit na wala naman akong nakikita maliban sa dilim ng gabi.


"I'm done fighting them, Migz..." huminga ako ng malalim at ipinikit ang aking mga mata. "... I'm done and tired of fighting those monsters, so I just lived with them, everyday" hindi nakaligtas sa paningin ko ang pagtalim ng kaniyang paningin sa sinabi ko "...Every night, they come crawling in my dreams, haunting me... isinasama nila ako"

"Celestine, I told you na sumama ka na sa'kin sa US.. we can search for better medication there" umiling ako. Ayokong umalis, paano na lang si— "Is it about Alexis? Hindi mo talaga siya maiwan, ano? Crush na crush mo e"

Nakaramdam ako ng pagbara sa aking lalamunan. I tried acting like he just told the most stupid joke, yet, it was the most hurtful truth.

"Lul. Paano naman nasali sa usapan si Alex?" tanong ko. "Naku ha, ginagamitan mo na naman siguro ako niyang mga natutunan mo sa US ano? Wag ako, Migz" nailing naman ito saka naglapag ng isang botelya na maraming laman na gamot.

"Deny pa more. Here..." binasa ko ang label, Amitriptyline. "I've got prescription from a friend, it'll help you during those sleepless nights, but please, Celestine, for the love of God—"

"I know, I know.."


"What? Tell me, Celestine... I want to hear it from you"


"I-I won't overdose... again" he was about to say something nang biglang bumukas ang pintuan ng kwarto ko. Ang hinihingal na si Alex ang bumungad sa'min. My mind went on alert mode, pasimple kong itinago ang gamot na bigay ni Migz.


"Alex!" sita ko sa kaniya, matalim ang tingin niya sa aming dalawa ni Migz. Walang salita na hinawakan nito sa braso si Migz whose playful smile is back on his lips. Isinara nito ang pintuan.