Damn, Mr. President

Proloog.

Hey Peepz,
Okay let's just take a moment and look at the cover.. dat lekkerding is Matthew Daddario 😍 Hij speelt Alec in shadowhunters en is fucking knap.. oh en hij speelt Liam nu hier top!

Cursief is Engels aangezien ik jullie niet wil verwarren met mijn slecht Engels

----

'Vandaag komt er een nieuwe leerling in de klas.' Ik zit achterin de klas en kijk verveeld om me heen. Ik ben nog maar 7 en toch ben ik nu al verveeld. Misschien komt het ook omdat ik met mama ben wezen zeilen in de zomervakantie en dat ik nu in deze stomme bankjes achterin de klas te zitten. Ik heb niet eens vrienden die naast me zitten. Mijn mama heeft me vandaag wel mooi gemaakt. Mijn zwarte haren heeft ze in een vlecht gedaan en ik heb een mooi wit jurkje aan. Vandaag is mijn eerste dag is groep 4 en ik heb er echt heel veel zin in! Ik mag namelijk eindelijk van groep 1 en 2 kleuters weg! Ik zit vandaag in de middenbouw en niet meer in de onderbouw.

'Zijn naam is Liam Walters en hij komt uit Amerika dus hij kan nog geen Nederlands maar jullie kunnen al zo goed Engels jullie kunnen hem wel helpen.' Een klein spottend lachje verlaat mijn mond en wat kinderen kijken me beledigend aan. Zei iemand daar dat mensen goed in Engels waren? Vorig jaar was iedereen er super slecht in! en ik wil nou niet opscheppen maar mama leert me al 3 jaar Engels. Engels is het echte enige vak wat ik leuk vind. Nederlands en andere talen hebben teveel regels terwijl Engels mooi en de taal van de toekomst is. Ja ik hou van Engels. Elk jaar neemt mama me ook mee naar Engeland. Vroeg gingen we altijd samen met papa...

Een klein jongetje loopt de klas in die misschien wel 2 jaartjes ouder dan mij is. Hij hoort in groep 6. Hij heeft bruine haren en bruine ogen. Misschien is dit mijn kans! Misschien is dit mijn kans om dan eindelijk vrienden te maken! Veel mensen lijken geïnteresseerd.. dus ik ben niet de enige die dit denkt. 'Hi.' Zegt hij glimlachend. Hij is zeker niet verlegen. Dat is duidelijk. 'Liam is 9 jaar.' Ik wist het. 'Maar aangezien hij de Nederlandse taal nog niet beheerst is die twee jaar teruggezet.' Liam let goed op de vrouw en probeert erachter te komen en te begrijpen wat ze zegt.

'Liam, ga maar zitten waar je wilt.' Ik vertaal het in mijn hoofd en kijk hem glimlachend aan. Maar dan merk ik ook dat ik de enige ben die alleen zit. Hij loopt naar me toe en gaat naast me zitten. 'Ik ben Liam.' Zegt hij en steekt zijn hand netjes uit. 'Charlotte.' En ik schud zijn hand. 'Charlotte zal je rondleiden door de school.' Zegt Juf Annemiek. De lessen gaan door in Nederlands en het eindigd met dat we Engels gaan doen. Terwijl juf Annemiek door babbelt over wat we gaan doen vertaal ik fluisterend alles aan Liam die het lijkt te waarderen. Een glimlach verschijnt als ik vertel dat we Engels gaan doen.

---

Waar blijft hij nou! Ik zit onrustig heen en weer te wippen op mijn stoel. Het is de eerste dag van het schooljaar en ik zit dan eindelijk in groep 8! Mijn zwarte haren zitten in een knot en ik heb een simpele lichte spijkerbroek met een lichtroze t-shirt aan.

Juf Greetje wilt de deur sluiten maar er zit net een voet tussen. Ik zucht van opluchting. 'Sorry dat ik laat ben.' Zegt Liam dan met zijn engelse accent. Liam loopt snel naar het lege plekje naast me. Hij kijkt me met spijt aan. 'Ik heb me verslapen.' Fluistert hij terwijl juf Greetje ons welkom wenst en zegt dat we beginnen met Engels. Ons lievelings vak! Ik kijk hoe Liam snel onze boeken uit de kast pakt voordat het daar super druk wordt. Hij pakt en ik ruim, op zo gaat het. In het begin was het erg moeilijk maar ik hielp hem erg bij Nederlands en hij hielp me om steeds beter te worden in Engels. We zijn beste vrienden sinds.

We lopen rustig het lokaal uit en gaan naar buiten op het plein. 'Char ik moet je wat vertellen.' Char is mijn bijnaam. 'Wat is er?' We gaan op het bankje op het plein zitten. Hij kijkt me ernstig aan. 'Is het de reden waarom je laat bent?' Hij schudt zijn hoofd en ik zie dat hij puzzelend op zoek is naar de woorden. 'Mijn moeder.' zijn moeder.. zijn moeder is twee jaar geleden overleden aan kanker. Hij schudt zijn hoofd. 'nee nee ik bedoel mijn vader.' Hij vindt Nederlands nog erg moeilijk na 5 jaar. 'hij heeft een nieuwe vriendin.' Ik knik niet begrijpend waar hij op doelt. 'Maar zij woont oorspronkelijk in Amerika.' Nou gefeliciteerd? 'Ze gaan samenwonen.' Dan begrijp ik het pas. 'en ik moet mee.' Hij moet weg.. Liam.. mijn beste.. mijn enige vriend gaat weg. Tranen zwellen zich op in mijn ogen. 'Nu moet je niet huilen.' Omhelst hij me. 'Ik ben pas weg over 5 maanden.' Maar dat laat me harder huilen. 5 maanden! Dat is veel te kort! Dat is niet eens een half jaar! 'Het komt wel goed.' Sust hij mij ook al is hij misschien nog verdrietiger dat hij ook alles moet verlaten en opnieuw moet beginnen. Liam probeert net zo sterk te zijn als hij was toen zijn moeder overleed.

---

Het is vandaag zijn laatste dag en we zitten rustig in de les. Vanmiddag gaat die weg en ik moet zometeen afscheid van hem gaan nemen. 'Wat willen jullie later worden?' We hebben het over beroepen. 'Charlotte?' Vraagt juf Greetje. 'Docent.' Zeg ik afwezig. 'Liam?' Liam glimlacht van oor tot oor.. 'president van Amerika.' Hij wilt dat al worden sinds hij 10 was.. Wat er ook aan de hand is in de wereld wat er ook om hem heen gebeurd, wat hij ook voelt. Hij wordt er vrolijk als hij erover nadenkt wat me altijd laat lachen, behalve deze keer.

We staan voor school en ik zie zijn vader praten met zijn vrienden die ze beide meeneemt naar Amerika.. het zou makkelijker zijn. 'We gaan appen.' Zeg ik direct als hij afscheid heeft genomen van de rest van de klas en de docenten. 'En we bellen.' Zegt hij.. hij wilt net zo graag als ik huilen nu. 'Ik bezoek jou en jij bezoekt mij.' Zegt hij. 'We blijven beste vrienden.' ik steek mijn hand omhoog alsof het een eed is. 'Voor het leven.' Zegt hij en doet hetzelfde. Beide onze stemmen kraken en gaan steeds zachter. 'Wat er ook gebeurd.' Ga ik verder en een traan rolt over mijn wang. 'Wij blijven altijd bij elkaar.' Zegt hij zacht en veegt de traan weg. Dit is de eed die we altijd zeggen als we afscheid nemen. Het begon als grap.. maar op dit moment zijn we nog nooit zo serieus geweest. Het is misschien overdreven voor een 12 en 14 jarige om zo serieus over vriendschap te zijn maar ik heb me nog nooit zo mezelf gevoeld bij iemand.. ik wil dat gevoel niet kwijt raken! 'Liam we moeten gaan.' Zegt zijn vader. Hij geeft me een lange knuffel. 'Ik ga je missen.' Zegt hij zacht. 'Ik mis je nu al.' We huilen beide. Liam laat me dan los en met tranen loopt hij naar zijn vader en zijn waarschijnlijk nieuwe stiefmoeder.

_____

Hey Peepz!
Hoe vinden jullie het? 😂😂👏🏼👏🏼
Ciao 👋🏼👋🏼