Damn, Mr. President

Hoofdstuk 6

Haha ik leef, hoop ik. Even kleine mededeling Uhm ik schrijf deze hoofdstukken in word dus daar is allemaal met cursief en shit om duidelijk te maken wat nou NL is en EN. Nouuuu dat is weg in Wattpad. Ik ga hoofdstuk 1tm5 nog wel editen maar dat je het weet.... cursief is Engels trouwens.

——

Ik zit te eten kijken hoe Liam helemaal gefrustreerd raakt van de man die hem van het eten heeft gehaald. Er is duidelijk wat aan de hand en Liam wil duidelijk nu erg graag schreeuwen. De man knikt dan en loopt dan weg. Liam komt weer terug en gaat zitten. 'Ugh ze zijn echt vreselijk. Ze blijven maar zeiken dat ze mijn toestemming overal voor nodig hebben zodat als het mis gaat alles lekker op mij kunnen schuiven.' Zucht hij en neemt een hap van zijn eten. 'Hey, de beslissingen die jij maakt zijn nooit slecht.' Zeg ik en wrijf gerustellend over zijn hand en kijkt me met een lieve glimlach aan.

Eindelijk hebben Liam en ik de hele dag voor ons zelf. Ik klop op zijn deur, hij had het ontbijt gemist dus ik denk dat hij zichzelf heeft verslapen. 'Hmmm?' Hoor ik aan de andere kant. 'Mag ik binnenkomen?' Ik hoor niks dus ik doe de deur zacht open en stap de kamer in. De kamer is nog donker en een kleine zonnestraal komt achter de gordijnen vandaan. Ik kijk dan naar Liam die op zijn buik op het bed ligt. Zijn bovenlichaam is ontbloot en ik kan zijn gespierde rug nu makkelijk zien. Één van zijn gespierde benen ligt uit het bed en hij heeft zijn ogen dicht. 'Hey Liam.' Zeg ik zacht en loop naar hem toe. Ik leg een hand op zijn wang om hem wakker te maken maar ik haal hem er snel af. Hij is gloeiend heet! Zal hij ziek zijn? Ja natuurlijk Charlotte! 'Liehaaaam.' Zeg ik en ik schud hem zacht door elkaar. Een kreun verlaat zijn mond en hij draait zich om waardoor ik zijn sixpack even zag en die man... jezus. Maar dan kijkt hij me aan en een glimlach verschijnt op zijn gezicht. Zijn grote gespierde handen pakken me beet en trekt me op het bed en hij omhelst me. Een klein kreetje verlaat mijn mond. 'Ik heb hoofdpijn.' Zegt hij zacht en hij trekt me tegen zich aan. 'En buikpijn.' Houdt hij me vast alsof ik zometeen weg ga uit zijn leven. Dan staat hij ondanks zijn hoofdpijn op en rent in alleen in een onderbroek naar zijn privé badkamer waar ik hem hoor overgeven en ik achtervolg hem snel. Hij zit op de grond bij de wc en ik ga naast hem zitten.

Hij ligt met de dekens over zich heen en een kop bouillon in zijn handen op het bed. Ik zit gewoon rustig naast hem terwijl hij voorzichtig een slok neemt van de hete soep. 'Het spijt me.' Zegt hij zacht. 'Waarvoor?' 'Omdat ik ziek ben.' Ik lach even. Hij is soms ook zo'n schatje. Iemand klopt op de deur en ik loop naar de deur toe. Ik doe hem open en als ik Alexandro zie stap ik snel de gang op. Niet iedereen hoeft Liam zo te zien. 'Ik moet de president spreken mevrouw,' Zegt hij. 'De president is ziek, je kan het prima tegen mij zeggen.' Alexandro twijfelt even 'Uhm we hebben bezoek maar Meneer Walters moet dat echt even-' Ik word echt een beetje moe van Alexandro. 'Dan kom ik er zo aan.' Ik zeg even tegen Liam dat ik zo terug ben en in mijn zwarte spijkerbroek en een donkerblauwe malibu trui erop en zwarte sneakers. Ik volg de bange Alexandro de grote trap af en als we de hoek om leven stopt mijn hart even met kloppen.

You got to be kidding me

'Zei het je.' Hoor ik Alexandro mompelen. NiEmAnD VrOeG JoU WaT!!!! Ik loop snel naar de twee personen toe. Wat doen hun hier? 'Uh ik ben Charlotte Sanders.' Steek ik mijn hand uit. Ze schudden beide mijn handen en beide stellen zich voor alsof ik hun niet ken. 'Lia- meneer walt- de president kan vandaag helaas hier niet zijn.' Zeg ik stotterend. 'Bent u zijn vriendin?' Vraagt Michelle Obama, want ja, de obama's staan hier voor me. Wat te hell doen hun hier??? 'Uh nee ik ben zijn beste vriendin.' Ze lachen even beide. 'Maar de president is ziek en hij mag echt niet uit bed van mij.' Zeg ik dan enigszins schuldig. 'Geen zorgen, de volgende keer maken we wel een afspraak.' Zegt Obama en net zo snel als ze kwamen zijn ze weg. Ik ren snel de trappen op naar Liam. Ik sluip heel zachtjes naar binnen en ik zie dat Liam in slaap is gevallen. Als ik naast hem ga zitten op het bed opent hij zachtjes zijn ogen.

'Ga maar weer slapen.' Ik laat mijn hand over zijn wang glijden. 'Ik hou van je.' Zegt hij zacht en een klein glimlachje siert zijn gezicht. Even stopt mijn hart met kloppen.. zijn ogen vallen weer dicht en hij slaapt weer. Ik.. ik wat? Ja maar natuurlijk.. beste. Beste vrienden houden van elkaar. Toch? Maar dit.. nee dat nee.. hij is gewoon ziek en zegt gewoon bullshit. Maar.. nee..

Ik kwam er te laat achter.. ik kwam er te laat achter dat het echt was. Ik kwam er te laat achter dat wat hij daar zei was omdat hij van me houdt zoals een man van zijn vrouw houdt. Als ik.. als ik daar nou eerder achter kwam! Een traan rolt over mijn wang.. als ik daar maar eerder achter gekomen was.

======
Hey Peepz,
I'M ALIVE! Lol... dus nu wel geedit en ik hoop dat het zo beter en duidelijker is!
Ciao 👋🏼👋🏼