That Of Which We Forgot (On Hold)

Chapter 3: Levert

Seil's POV

Shit. It feels like my life is out of control. Di ko alam kung anong nangyayari. Simula kay Spencer ngayon naman kasali na ako sa isang club. Lahat dahil kay Kyla. But I don't regret a single thing at yun ang mas kinakatakot ko sa ngayon. Lahat ng mga nakikilala ko ngayon parang pamilyar katulad ni Spencer at Kryl. Sino nga ba talaga sila? Mas mahalaga para sa akin ngayon na makita si Kyla. Ang tanga ko kasi! Alam ko nang may mga gustong kumuha sa kanya pero naging kampante ako. Shit!

Dali dali ko na kinuha ang room number niya at pumasok sa kwarto niya. Sobrang gumian ang pakiramdam ko nang nakita ko siya at sobrang nainis sa kung sinong gumawa nito sa kanya. Then she smiled at parang nawala yung galit. Masaya ako dahil ligtas siya at dahil hindi nagsisinungaling yung mga taga club na yun.

Kyla: Manyakiiiis!

Ako: (Poker face at tumalikod papalabas ng room)

Kyla: Joke lang! Ito naman. Haha.

Ako: Mukhang ayos ka naman na. Mabuti naman.

Kyla: Concern ka no? Haha.

May dalawang nurse na dumating. Fuck. Ito kasing Gorilla na to sumigaw sigaw pa. Agad naman silang lumabas nang malinaw na na nagbibiro lang si Kyla.

Ako: Kita mo ginawa mo. Naabala pa tuloy sila.

Kyla: Sorry..

Ako: Oh, bakit ka nagso-sorry?

Kyla: Kasi nadamay kita nung nakaraang araw sa mga problema ko. Kasi naabala kita. Lahat naman ng tao pag kasama ako naaabala ko lang..kahit nga si mama..

Ako: Hindi mo ako naabala. Gusto ko rin naman na kasama ka..

Kyla: Gusto mo..akong kasama?

Ako: Shit. Hindi sa gusto na gusto na kasama. Yung tipong..basta yung gusto ko lang sumama sayo..basta ganun.

Kyla: Haha. Ikaw manyakis ah. Tsk. Tsk.

Ako: (poker face)

Kyla: Haha. Thank you.

Ako: Bakit ka nga pala nandito? Sino yung gagong may kasalan nang pagkaka admit mo dito.

Ikwenento sakin ni Kyla yung mga nangyari simula sa pagpunta niya sa bahay ng mama niya hanggang sa tinulungan siya ni Tyler. That bastard. King sino man yun. Kilala siya ni Tyler. Gusto ko na malaman kung ano ang nangyari pagkatapos niyang mawalan ng malay.

Kyla: Seil...alam mo ba ang Shower of Wonder?

Ako: Shower...of wonder?

Flashes. Sumasakit ang ulo ko. Naaalala ko...si Spencer? What the fuck? At saka si Kryl...dugo. May mga bangkay..at may dugo ang kamay ko? Shit. Mas sumasakit ang ulo ko sa mga flashes. Ramdam ko nakayukom na ang kamay ko..fuck...

Kyla: Seil...tinatakot mo ako...

Napatingin ako sa kanya. Nasulyapan ko ang itsura ko sa reflection ng bintana. Bakit ako...naka ngiti? This is not fucking me. Fuck! Pati ang reaction ni Kyla..takot na takot siya. What the fuck. Those flashes, this feeling it all feels so natural. Parang ito talaga ako. Yung mga bagay na nakalimutan ko nung Grade 9..bumabalik sila lahat kahit ang ilan distorted pa rin. Di ko na...kilala ang sarili ko...malambot...hawak ni Kyla...ang kamay ko.

Kyla: Seil, you're one of the chosen.

Ako: Chosen?

Kyla: Yan ang tawag sa mga taong may kakaibang abilidad...

Ako: Seryoso ka ba Kyla sa mga pinagsasasabi mo?

Kyla: Dapat mo tong malaman Seil. This is most likely one of the reasons kung bakit hinahabol ako ng mga lalaki na yun at kung bakit nadamay ka. I'm one of the Chosen. I can identify fellow Chosen. Tsaka..bigyan silang proteksyon?