Charlotte's POV
"HOY, CHARLOTTE BILISAN MO MALE-LATE NA TAYO!"
"Oo na" ang ingay talaga nitong babaitang to. *sigh*
But.......
I just can't believe this day would come, ang araw na hinding hindi ko makakalimutan.
Akala ko hindi ko to makakamtan, akala lang pala yun.
Kung panaginip man to... please don't ever wake me up. Pero alam kung hindi to panaginip kaya hindi niyo na ako kailangang gisingin pa.
This is reality.
.
.
.
"HOY BRUUHHAAA, LATE NA TALAGA TAYO"
"AY SHUTANGDOG, LECHE KA, tapos na nga o hindi na kailangang sumigaw." Ang sakit ng taenga ko. Sigawan ba daw ako sa tapat ng taenga ko.
"Sorry na excited lang naman ako ehhh, I'm .. I'm.. WAAHHHH," tapos niyakap niya ako.
"Oie bruha, okay ka lang ba?"
"*sniff* I'm just happy best. I'm so happy for you" niyakap ko rin siya.
"Akalain mo yun, dati sa panaginip lang naman to, pero ngayon nangyayari na"
"Oo nga eh."
"Hhayy. Halika ka na late na tayo"
Lumabas na nga kami sa bahay at pumasok na kami sa kotse. Habang nagbabyahe nadaanan namin ang dati naming paaralan.
"Brings back memories, 'ight?" sabi ko habang tinitignan ang dati naming paaralan. Tinignan naman ako ng bestfriend ko at sa paaralan na tinitignan ko.
"Oo nga eh" Sabi niya while smiling peacefully.
.......
