HEARTLESS

[ အ ပိုင္​း ( ၇ ) ]

သည္​က​ေန႔က ​​ေက်ာင္​းတက္​ရက္​ျဖစ္​​ေန​ေပမဲ့ မနက္​
ပိုင္​းထဲက ကိုယ္​​ေလး​နည္​းနည္​း​ေႏြး​ေနသည္​ကိုအ
​ေၾကာင္​းျပလို႔ ​ေက်ာင္​းမတက္​ျဖစ္​ ။ အရင္​​ေန႔​ေတြဆို
​ေက်ာင္​းပို႔​ေက်ာင္​းႀကိဳလုပ္​တတ္​တဲ့ ဟိုလူႀကီးကသည္​
က​ေန႔မွ​ေရာက္​မလာခဲ့ ။

သည္​အတ္​ုိင္​းပါပဲ ကိုယ္​​ေနမ​ေကာင္​းတာကိုထိုလူႀကီး
အားသိ​ေစခ်င္​မိရံု​ေလး။

ပ်င္​းပ်င္​း႐ွိတာနဲ႔ ဖုန္​းနဲ႔ဂိမ္​းထိုင္​​ေဆာ့​ေနသည္​ကလြန္​
ခဲ့တဲ့ႏွစ္​နာရီ​ေလာက္​ထဲကမို႔မ်က္​လံုး​ေတြလဲ​ေညာင္​းလွ
ၿပီမို႔ ဖုန္​းကိုလက္​ကခ်ရ​ေတာ့သည္​ ။ အခန္​းျပင္​ကိုထြက္​
လာလိုက္​​ေတာ့ ျခင္​းတလံုးနဲ႔အလုပ္​႐ႈပ္​​ေနတဲ့​ေမြးမိခင္​
ႏွင္​့တန္​းတိုးသည္​ ။ အရင္​ဆို အခုခ်ိန္​​ေလာက္​ဆို
တီဗြီ​ေ႐ွ႕​ေရာက္​​ေနသူကအခု​ေတာ့ ျခင္​းတလံုးကိုလက္​
ကဆြဲလို႔မီးဖိုခန္​းထက္​ဝင္​သြားျပန္​သည္​ ။

"​ေမ​​ေမ !! ဘာ​ေတြလုပ္​​ေနတာလဲ
မ်က္​စိ​ေတြကို​ေနာက္​လို႔"

​ေမြး​ေမ​ေမက အလုပ္​႐ႈပ္​​ေနသည္​့ၾကားက​ေနသူ႔ကို
မ်က္​​ေစာင္​းလွမ္​းထိုးလိုက္​​ေသးသည္​။ ဟင္​းဘူး​ေတြ
ကိုျခင္​းထဲဂ႐ုတစိုက္​ထည္​့​ေနပံုအရ ဘယ္​ကိုမ်ားသြား
ပို႔ရမွာမို႔လို႔လဲ။ စဥ္​းစားၾကည္​့ရင္​လဲ ထိုဟင္​းဘူး​ေတြ
သြားပို႔စရာတ​ေနရာမွမ႐ွိ။႐ွိတာမွမိသားစုဝင္​သံုး​
​ေယာက္​ထဲ​ေလ။

"ကဲ ​ေရာ့!! အမ့သားမက္​​ေလးဆီသြားပို႔​ေပး
သူႀကိဳက္​တာ​ေလး​ေတြခ်ည္​းပဲခ်က္​ထားတာ"

​ေသာက္​လက္​စ​ေရ​ေတာင္​ပါးစပ္​ထဲကျပန္​မထြက္​လာ
​ေအာင္​မနည္​းႀကိဳးစားလိုက္​ရသည္​။ ​ေမ​ေမတုိ႔မ်ား
သားမက္​ဆိုတာႀကီးကိုပါးစပ္​ဖ်ားကကိုမခ်ဘူး။ကိုယ္​့
သား​ေလးတ​ေယာက္​လံုးဖ်ား​ေနတာကိုက်ဂ႐ုမစိုက္​
ဘဲမ​ေတာ္​ရ​ေသးတဲ့သားမက္​ကိုခ်စ္​​ေနလိုက္​တာ။
​ေနစမ္​းပါဦး!! အဲ့လူႀကီးကိုသားမက္​လို႔​ေခၚရ​ေအာင္​
ကြၽန္​​ေတာ္​က ဘာလဲ??