Neverland

#3

Και η πραγματική περιπέτεια είχε μόλις ξεκινήσει....

Wendy's pov

Η περιέργεια νίκησε την κοινή μου λογική και τελικά τον ακολούθησα. Δεν ήξερα καν που επρόκειτο να με οδηγήσει.

Στην Χώρα του Ποτέ

Μα τι στο διάολο ήταν η Χώρα του Ποτέ? Ούτε που ήξερα... σίγουρα όχι κάτι το ονειρικό παντως...

Είχε ήδη αρχίσει να βραδιάζει. Περπατούσαμε με βιαστικά βήματα σε έναν στενό δρόμο του οποίου τα κτίρια ήταν στην πλειοψηφία τους εγκαταλειμμένα είτε ερειπωμένα.

"Πού πάμε?" τόλμησα να ρωτήσω

"Σου είπα ήδη πού θα παμε" είπε ρολάροντας τα μάτια του

Ξαφνικά σταμάτησε να περπατάει. Έστρεψε το σώμα του προς μία φωτεινή επιγραφή από μωβ neon. Με δυσκολία διέκρινα την λέξη που σχημάτιζαν τα μικροσκοπικά καλλιγραφικά γράμματα

"Neverland"

Γουρλωσα τα μάτια μου. Ο Peter χαμογέλασε. Πλησίασε αργά το άθλιο εξωτερικά κτίριο και χτύπησε την βαριά σιδερένια πόρτα τρεις μόνο φορές ρυθμικά. Περιμέναμε, περιμέναμε... τίποτα. Το μέρος φαινόταν έρημο. Όμως ξαφνικά η πόρτα άνοιξε και ένας μεγαλοσωμος άντρας εμφανίστηκε στο κατώφλι. Το μαύρο μελάνι που κάλυπτε τα μπράτσα και τον λαιμό του έκανε την όψη του ακόμη πιο άγρια.

Ο άντρας κοίταξε τον Peter και χαμογέλασε φευγαλέα. Έπειτα το βλεμμα του έπεσε πάνω μου. Μου χάρισε ενα μεθυσμένο πονηρό χαμόγελο και έκανε στην άκρη για να περάσουμε μέσα.Ήταν σίγουρα απο τους τύπους που φαίνονται μεθυσμένοι ακόμα και όταν είναι νηφάλιοι . Με αργά βήματα ακολούθησα τον Peter που είχε ήδη διασχίσει ενθουσιασμένος την είσοδο του κτιρίου.

Μπαίνοντας μέσα τα εκτυφλωτικά μωβ χαμηλά φώτα θολωσαν την όραση μου. Μπορούσα να διακρίνω κάποιες φιγούρες να κινούνται αισθησιακά στον ρυθμό της μουσικής. Υπέροχη μουσική... Άρχισα να σιγοτραγουδαω το "you get me so high" των the neighbourhood

"And you get me so
High all the time
High all the time
I wanna be
High all the time"

Ο Peter από δίπλα μου με παρακολουθούσε καθώς άρχισε να τραγουδά μαζί μου. Μαγεμένοι από το περιβάλλον αρχίσαμε να χορεύουμε νιώθοντας τους γύρω να μας κοιτάνε έντονα.

Ο Peter ψιθύρισε κάποιους στίχους κοντά στο αυτί μου και άρχισε να με κατευθύνει προς ένα δωμάτιο. Μπήκαμε μέσα. Ξάπλωσα στο μεγάλο διπλό κρεβάτι.

"Θέλω να καπνίσω Peter" ειπα και γέλασε

"Εδώ έχω κάτι πολύ καλύτερο από απλα τσιγάρα" είπε σκίζοντας προσεκτικά ένα σακουλάκι. Με πλησίασε κρατώντας μια σύριγγα στο χέρι του.

Έκανα λίγο πίσω φοβισμένη. Ήξερα πολύ καλά το περιεχόμενό της. Ηρωίνη. Ήθελε να με ποτίσει ηρωίνη.

"ΟΧΙ" φώναξα ενώ την είχε πάει κοντά στο χέρι μου. Με κοίταξε και γέλασε ξανά κουνώντας αποδοκιμαστικά το κεφάλι του.

"Τότε θα πρέπει να κάνεις κάτι άλλο για μένα" είπε πονηρά κοιτάζοντας την ακάλυπτη κοιλιά μου

Ένιωσα έναν κόμπο στο στομάχι μου. Ήθελε...

Χάιδεψε με τα κρύα του ακροδάχτυλα το δέρμα μου καθώς ππροσπαθουσα να τον απομακρυνω. Αλλά μάταιος κόπος. Έκλεισα τα μάτια μου.

Κατέβασε την φόρμα μου....

Έσκισε βίαια την μπλούζα μου....

Έβγαλε με γρήγορες κινήσεις το σουτιέν μου....

Μα.... Δεν έκανε τίποτα....

Προτού προλάβω να ανοίξω τα μάτια μου ένιωσα την 'φονικη' βελόνα να τρύπα την φλέβα μου. Προσπάθησα να φωνάξω αλλά κανένας ήχος δεν βγήκε από το στόμα μου. Ο Peter φαινόταν αφοσιωμένος σε αυτό που έκανε. Στο έγκλημα που διεπρατε.

Ξαφνικά ευχαρίστηση, ηδωνη κυρίευσε ολόκληρο το κορμί μου. Γέλασα δυνατά μην ξεχωρίζοντας το σωστό από το λάθος. Μαζί μου γέλασε και ο Peter. Ήταν όλα μια τρέλα. Μια αναθεματισμενα υπέροχη τρέλα.

Απ εξω ακουγόταν ακόμα το τραγούδι.

"You get me so high" ψιθυρισα εκτασιασμενη απο την πρωτόγνωρη αίσθηση στον οργανισμό μου

Ώσπου η μουσική έπαψε να ακούγεται, το γέλιο του Peter ήταν σαν κάτι μακρινό

Έχασα τις αισθήσεις μου...

...................

Χελοουυυ;)))))

Ο Peter είναι λιγουλάκι πρέζας

Ναι...
Μόνο λίγο

Τι κρύβει η Wendy??

Τι ξέρει ο Peter??

Γιατί θέλει να την ωθήσει στα ναρκωτικά??

Τι ζητάει???

Πολλεεεεεες ερωτήσεις εεε?

Does he get her high??

Or

Does she get him higher??😏

Τα λέμε στο νεξτ:))))

Μην ξεχνάτε τις ψηφους😢