დილას ახალგაღვიძებულს ალექსანდრეს მესიჯი დამხვდა.
"იმედია, ყველაფერი გახსოვს. მიყვარხარ!💖"
გამეღიმა. რა თქმა უნდა, ყველაფერი ნათლად მახსოვდა.
"მეც მიყვარხარ! 💞"
ვუპასუხე და სწრაფად ჩავიცვი.
დღემ ჩვეულებრივად ჩაიარა, არაფერი განსაკუთრებული, მთელი დღე ჩემ გოგოებთაან ერთად გავატარე, საღამოს კი სასტავი (მე, დემეტრე, ალექსანდრე, სალომე და ირაკლი) თეასთან ავედით.
მე და ალექსანდრე გვერდი-გვერდ დავჯექით და ჩუმად თითები ერთმანეთში ავხლართეთ.
შესაფერის მომენტს ველოდებოდით, რომ ჩვენი ერთად ყოფნის ამბავი ყველასთვის გვეხარებინა.
უცებ ალექსანდრე წამოხტა, 'მეტი აღარ შემიძლიაო' მითხრა და ხელში ამიტაცა.
-ეს ულამაზესი გოგო ჩემი შეყვარებულია!
გააზრებული არ მქონდა, მის მკლავებში რომ ვიყავი, როცა ეს სიტყვები წარმოთქვა.
ყველამ ყიჟინა მორთო. თავიდან დავიმორცხვე, მაგრამ მერე კისკისით ჩავეხუტე ალექსანდრეს.
-რა საზღვარლები ხართ!
თქვა სალომემ.
-შენზე და ირაკლიზე საყვარლებიც.
ეშმაკური ღიმილით მიმართა თეამ სალომეს.
მე, დემეტრემ და ალექსანდრემ პირი დავაღეთ. მართალია, მათ ერთად ყოფნას ისედაც ველოდი, მაგრამ რამდენიმე წამი მაინც გაოცებული ვიყავი.
-ვააა!!! რა მაგარია! ორი წყვილი გვყავდ სასტავში.
წამოიძახა დემეტრემ.
-კი, მაგრამ როდის აპირებდით თქმას?!
მივმართე წყვილს.
-ზუსტად ახლა.
ამოიხვნეშა სალომემ და თეას მამისმკვლელი სახით გახედა.
YOU ARE READING
ეს რეალობაა?
Romanceსიყვარულის ისტორია, რომლის დაჯერებაც ძალიან რთულია. როგორ შეუძლია, უბედურებას, ბედნიერება მოგვიტანოს?!
